Ep-37

2.5K 288 17
                                    

Zawgyi

ေဆး႐ုံခန္းထဲတြင္Jiminတို႔သားအမိႏွစ္ေယာက္အႀကံထုတ္ေနၾကသည္။Jungkook၏ ေဆးမွုမွာေသြးရိုးသားရိုးမဟုတ္မွန္းသိေသာ္လည္း တရားခံရွာမရျဖစ္ေနသည္ေလ။

"Omma တျခားလူေတြမသိေတာ့ဘူးလား"

"Ommaက မူးယစ္ေဆးဂိုဏ္းသားေတြနဲ႔မွမသိတာေလ ေနပါဦး တစ္ေယာက္ေယာက္လိုေနတယ္...."

Jiminတစ္ေယာက္ေမၽွာ္လင့္တႀကီးၾကည့္ေနရာမွ မ်က္လုံးအေရာင္လက္လာေသာommaေၾကာင့္ အားကိုးတႀကီးေမးမိသည္။

"ဘယ္သူ႔ကိုေတြးမိလို႔လဲ"

"အတြင္းေရးမွူးယြန္း"

ဟုတ္သားပဲ...အဓိကေသာ့ခ်က္ႀကီးကိုေမ့ေလ်ာ့ေနတာေလ။အတြင္းေရးမွူးယြန္း၏ဖုန္းနံပါတ္ကို ႏွိပ္ၿပီး အၾကာႀကီးေစာင့္လိုက္ရေသာ္လည္း မကိုင္ေခ်။

"ကိုင္လည္းမကိုင္ဘူး ဒုကၡပဲ"

Jiminအေတြးထဲတစ္ေယာက္ေယာက္ေရာက္လာဟန္ျဖင့္ ဖုန္းနံပါတ္တစ္ခုကို အသည္းအသန္ေကာက္ဆက္ေတာ့ တစ္ဖက္ကကိုင္လာသည္။

"သခင္ေလး သက္သာရဲ့လား ကၽြန္ေတာ္ေတာင္ေဆး႐ုံလာဦးမလို႔ပဲ မအားလို႔"

Hoseokကိုဖုန္းဆက္ေတာ့ ကိုင္လာၿပီးအသံျပဲျပဲႀကီးကို ၾကားလိုက္ရခ်ိန္မွာေတာ့ Jiminျပဳံးလိုက္မိေတာ့သည္။

"ရတယ္ ကၽြန္ေတာ့္ကိုအတြင္းေရးမွူးယြန္းရဲ့ တည္ေနရာေလးေျခရာခံေပးေနာ္ Hoseok hyung၊အေရးႀကီးလို႔"

"ဪ ဟုတ္ၿပီ ကၽြန္ေတာ္ေျခရာခံေပးမယ္ေနာ္...မၾကာဘူး ခဏပဲ"

"ဟုတ္ၿပီ"

သူ႔ကိုၾကည့္ကာ ommaကမ်က္လုံးျပဴးၿပီးၾကည့္ေနရွာသည္။ဘယ္တုန္းက ဒီေလာက္လည္သြားရတာလဲဆိုသည့္မ်က္ႏွာေလးႏွင့္။

"သား ဘယ္တုန္းကအလြတ္စုံေထာက္ေတြနဲ႔ အဆက္အသြယ္ရွိသြားရတာလဲ"

"ဒီလိုပါပဲ အသိhyungတစ္ေယာက္"

ထိုသို႔ႀကံစည္ၿပီးေနာက္ Jiminတို႔သားအမိမွာ Hoseok၏အေၾကာင္းျပန္မည့္အခ်ိန္ကိုသာ ထိုင္ေစာင့္ေနၾကရေတာ့သည္ေလ။
********
"Jeon Jungkook ထမင္းစားရမယ္ ထ"

Serenphoria ✔️Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang