Τους είχα δει από την φανερή πλευρά της δημοσιότητας. Ξανθιές μακριές φράντζες. Κάστανα ματιά γεμάτα παιδικοτητα, ενίοτε και ανωριμότητα. Γελούσαν και έκαναν πλάκες όλη την ώρα σαν χαζοχαρουμενα πεντάχρονα. Τους μισούσα! Κάποια στιγμή όμως ένα λάθος...
Έφτασα στην εκκλησία σχετικά γρήγορα και απορώντας με τον εαυτό μου. Για κάποιο λόγο ένιωθα τη βαριά ατμόσφαιρα από χιλιόμετρα. Είχε πάρα πολύ κόσμο σε σημείο που κάποιοι περίμεναν απ έξω (κυρίως αυτοί που δεν άντεχαν να δουν το θέαμα)
Μπήκα μέσα κι αμέσως ένιωσα άγνωστη μεταξύ αγνώστων... Η μισή εκκλησία ήταν παιδιά από συμμαθητές μέχρι και μακρινούς συγγενείς...
Παντού άγνωστα σε μένα πρόσωπα
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
