Τους βρήκα στο σαλόνι να συζητούν εντελώς ανυποψίαστοι.
Γ- Αντε ρε! Που ήσουν;
Ο- Εεεε βγήκα να πάρω αέρα... Που πήγε ο Διονύσης αλήθεια;
Ρ- Έφυγε με τον Σπύρο...
Ο- Έφυγε και η Μαριτινη;
Μκ- Όχι εδώ είναι... Πφφφ χρειάζομαι επειγόντως Τσέστερ!
Ο- Εεεε παιδιά... Πάω για λίγο πάνω.
Σ- Δεν θα κάτσεις μαζί μας;
Ο- Θέλω μια στιγμή να βρω τι θα βάλω αύριο...
Α- Οκ. Σε περιμένουμε κάτω.
Άρχισα να τρέμω. Μου ήταν αδύνατο να μείνω μόνη μου.
Ο- Μαριτινη έρχεσαι μαζί μου δυο λεπτά; Είναι ανάγκη...
Πήγε κάτι να ρωτήσει αλλά την κοίταζα με τόσο ανήσυχο ύφος που με ακολούθησε κατευθείαν στο πάνω πάτωμα όπου βρισκόταν το δωμάτιο μου και της Ρεβέκκας.
Μαρ- Τι συμβαίνει;
Ο- Θα σου πω... Προσπάθησε να μείνεις ψύχραιμη όμως!
Μαρ- Θα προσπαθήσω...
Ο- Οι Goblers μας παρακολουθούν.
Μαρ- Όταν λες μας παρακολουθούν;
Ο- Είναι εδώ Μαριτινη! Ξύπνα!
Μαρ- ΤΙΙΙ; 😱
Ο- Σουτ! Θες να μας καταλάβουν;
Μαρ- Αχ Παναγία μου όχι πάλι!
Ο- Ψυχραιμία! Θα την βρούμε την άκρη. Προσπάθησε μόνο να ηρεμήσεις εντάξει; Αναλαμβάνουμε εμείς...
Μαρ- Και τι θα κάνουμε;
Ο- Πρέπει να τους φωνάξουμε όλους εδώ και να τους κλειδώσουμε για να είναι ασφαλείς..
Μαρ- Πως θα το κάνουμε αυτό;
Ο- Έχω μια ιδέα. Θα αφήσω κάτι να πέσει με θόρυβο και μετά θα αρχίσεις να ουρλιάζεις και καλά πως πονάς. Εγώ θα τους φωνάξω πάνω... Με το που μπουν μέσα τους κλειδώνουμε και φεύγουμε κάτω. Τα υπόλοιπα θα τα κάνουν τα αγόρια.
Μαρ- Χμμμ δεν είναι και πολύ οργανωμένο αλλά μπορεί να πιάσει.
Ο- Ωραία... Γρήγορα όμως! Και βάλε την πιο δυνατή σου φωνή.
Μαρ- Εντάξει....
Έριξα το φωτιστικό στο πάτωμα και η Μαριτινη άρχισε να ουρλιάζει δυνατά. Για μία στιγμή κάλυψα τα αυτιά μου από τον θόρυβο...
Τα βοκαλς αυτής της κοπέλας πραγματικά τρυπάνε τύμπανο 😂
Η πρώτη πλευρά του σχεδίου πέτυχε. Πριν προλάβω όμως να βγω έξω για να φωνάξω πάνω τους υπόλοιπους...η πόρτα έκλεισε απότομα...και άκουσα το κλειδί να γυρίζει τρεις φορές...

STAI LEGGENDO
~•Μην τολμήσεις•~
FanfictionΤους είχα δει από την φανερή πλευρά της δημοσιότητας. Ξανθιές μακριές φράντζες. Κάστανα ματιά γεμάτα παιδικοτητα, ενίοτε και ανωριμότητα. Γελούσαν και έκαναν πλάκες όλη την ώρα σαν χαζοχαρουμενα πεντάχρονα. Τους μισούσα! Κάποια στιγμή όμως ένα λάθος...