DÖVMECİ || TEXTİNG

D|21

Herkese merhaba begonvil dallarım.

Nasıl gidiyor? ?

En uzun süren kurgum oluyor sanırım, diğer kurgularım çok hızlı ilerlemişti. Dövmeci yavaş gidicek diğerlerine göre, sakin sakin emin adımlarla ilerleyeceğiz.

Biraz da gerçekçi olacağız, hayatta başımıza her an her şeyin geleceğini unutmayacağız..

Bölüm yayında gözüküyor ama sanırım bildirim gelmiyor size..

Bölüm sınırı: 35+ vote 40+ yorum.

Medya: Âlâ Sezen Karalar.

Bölüm şarkısı: Oscar the wolf, joaquim.
*
Arnavut kaldırımlı bir sokakta rüzgar tenimi ısırıyorken sonbaharın döktüğü yaprakların üzerinde yürüyordum. Derken yolun sonuna geldim, iki ayrı yola kıvrılan bu yol bana karanlık ve aydınlığı hatırlattı.

Bir taraf zifiri karanlık, bir taraf gündüz kadar aydınlık. İnsan da böyle değil miydi? Bir yanımız kötü duygulara gebeyken diğer yanımız tüm iyi duyguları doğruydu. Kötülüğün doğurduğu iyilik, iyilik miydi?

İnsan sürekli değişen bir varlık değil miydi? Sürekli evriliyorduk, yeni şeyler öğreniyorduk. Sürekli hayatımızda bir şeyleri değiştirmek zorunda oluyorduk. Olduğun gibi kalmak deyimi artık gerçek değildi, olduğumuz gibi kalmıyorduk. Oldurulduğu üzere kalıyorduk.

Kartal Çağlayan, benim sevdiğim adam. Beni değiştirmiş miydi? Evet, beni değiştirdiğinden haberi var mıydı? Hayır. Demek istediğim sadece birini sevince bile değişiyorduk. Biz değişimin ta kendisiyiz.

Kartal ile son konuşmamız ona saçma bir cevap vermem üzerinde devam ediyordu, sanırım flört ediyorduk. Ama emin de değildim. Büyümüzü kaçıran bir şeyler vardı, onu elde ettiğimde onu istemeyecek olmaktan korkuyordum. Ama içten içe böyle olmayacağını biliyordum.

Kartal Çağlayan: Neredesin?

Âlâ Karalar: Sizin sokağın başındayım, birazdan yanında olurum. Senin işlerin bitti mi?

Bugün ilk buluşmamızı yaşayacaktık. Aslında çok heyecanlıydım. Bir taraftan anonim Sezen bir tarafta Âlâ.

Kartal: Nerelerdesin?

Nokta: Beni çok mu özledin?

Kartal: Sana özel olduğunu söyledim ve sen kaçtın.

Nokta: Özel olmaktan korktum.

İki ayrı insadım tek bünyede. Bunu kaldırmakta zorlanıyordum. Önce anonime yazması dikkatimi çekse de sonrasında bana da yazdı. Sanırım onunda kafası karışıktı.

Kartal: Bitti, çıkıyorum şimdi. Olduğun yerde bekle güzellik.

Âlâ Karalar: Tamamdır!

İki ayrı insandık, iki ayrı insanın duygularının birbirine savaş açtığını fark ettim. Bizim savaşımız kendimizeydi.

Nokta: Seni seviyorum Kartal.

Ve şimdi, kıyameti kopmuştu sevdamın.
**
Bölüm sonu.

İşte şimdi başlıyoruz yanmaya yakmaya.

Kitabın normal bir kitap olmayacağından bahsetmiştim. Sevgiyle ve güzellikle kalın.

Sizi sevym!

ig: tosskaa1

Aile güçtür.