DÖVMECİ || TEXTİNG

ÖZEL

herkese merhabaaaa!

Nasılsınızz?

Uzun bir zaman geçtik bende yüz bin özel bir bölüm atmak istedim. Sizi çok özledim, Dövmeci'yi de öyle. İnşallah beğenirsiniz...

Bölüm şarkısı: Tan Taşçı, söyleme
*
Zaman çok hızlı ilerliyordu, zamanın elinden kimse hiçbir şekilde kurtulamıyordu. Zaman eli kanlı bir katilden farksızdı. Zaman bana ve aileme güzel davranmıştı. Asi Güneş adında bir kızım vardı, dört buçuk yaşındaydı. Hayata karşı hep güler yüzlü olan bir çocuktu.

"Asi!" diye seslendim, "Yemek hazır birtanem." diye eklediğimde Asi holden koşturarak yanıma geldi her gün yaptığı gibi o ufacık elleriyle bacaklarıma sarıldı. Saçlarını sevip boyunca eğildim ve her gün yaptığım gibi iki yanağınıda sulu bir şekilde öptüm. Yanaklarını sildikten sonra sofraya koşturdu. Turuncu lüle lüle saçlarını kesinlikle benden almıştı. Masaya oturduğu gibi çalan zille ayaklanıp kapıya koşturdu:

"Babacığım geldi!" demeyi de ihmal etmedi, peşinden kapıya ilerlediğimde Kartal çoktan Asi'yi kucağına almış öpücüklere boğuyordu, kapı girişine yaslanıp onları izledim.

"Aşkım, neler yaptın bugün bakalım?" dedi Kartal, Asi'ye. "Annemin işine gittim bugün ben biliyor musun?" dedi Asi sevinçle.

"Oo neler yaptın orada?" dedi Kartal Asi'nin burnunu sıkarak.

"Annemin hastalarıyla oyun oynadık, annemle oyun oynadık, sonra azcık sıkıldım." dedi çocuksu bir edayla.

"Öyle mi Asi Hanım?" dedim kollarımı bağlayarak. Asi başını babasının omzuna gömdüğünde usulca gülümsedim.

"E hadi geçin içeri artık, her gün aynı şey." dedim sıkışmış bir tonlamada, arkamı dönüp içeri geçtiğimde arkamdan beni çekiştirdiklerini biliyordum.

"Kartal ellerini yıka." dedim italik bir sesle.

"Tamam hayatım." dedi Kartal ve hızla ellerini yıkamaya geçti.

"Hemen sattın beni yine küçük hanım." dedim masaya oturan Asi'ye bakarak.

"Ama anne satmadım aslında, babamla gün hakkında konuşuyorduk." dedi bilmiş bilmiş.

"O günün içinde benimle geçirdiğin zamanlar olmasa iyiydi kızım." dedim alayla gülerek.

"Anne ya." dedi mızmızlanarak. O sırada Kartal yanıma gelmiş yanağımdan öpmüştü.

"Annelerin en güzeli, ne yapmış bugün?" dediğinde gülümsedim, yanıma oturdu.

"Ay görmen lazımdı Kartal, resmen hastalarıma zorla resim yaptırttı." dedim kahkahayla, Asi hızla karşı çıktı.

"Hayır biz apartman tasarlıyorduk bende onlara daire vermek için emek versinler istedim." dediğinde ağzım beş karış açıldı. Kartal gururla kızına bakıyordu.

"İşte mimar babanın mimar kızı." dediğinde ona kaşlarımı çatarak baktım.

"Yarı zamanlı dövmeciyi unuttun herhalde." dedim kaşlarım çatık bir şekilde.

"Yalnız bu hiç iyi olmadı." dedi hafifçe gülerek.

"Benim kızım niye mimar olmak durumunda kaldı şu an?" dediğimde Kartal teslim olurmuş gibi ellerini kalktı.

"Tamamdır Âlâ Sezen Hanım mesaj alınmıştır." dediğinde, "Aferin." dedim. Kollarını indirip bana kaşlarını çatarak baktığında:

"Çok kaşlarını çatma yaşlanacaksın bak." dedim gülerek.

"Yaşlanayım sen beni öyle de seversin." dediğin güldüm.

"Bir düşünmem lazım..." dediğimde bana kötü kötü bakmaya başladığı için: "Şaka tabi ki hayatım ben senden başkasını ister miyim hiç?" dedim teessüf edermiş gibi.

"Ha şöyle." dediğinde kahkaha attım.

"Bazen sizi anlamakta güçlük çekiyorum." dedi yine bilmiş kızım.

"Asi bu kadar bana benzemese miydin acaba? Sivri dilimiz aynı resmen.." dedim halime acıyarak. Üstelik Asi benim iki üst modelimdi.

"Ben bir kere ananeme benziyorum." dedi kollarını göğsünde kavuşturarak. Zaten ananen benim iki üstüm...

"Aman her şeye muhalefet." dedikten sonra keyifle yemeğimizi yemiş filmimizi izlemiştik. Ardından bebeğimizin uyku saati geldiği için onu yatırmış, Kartal ile ortaklaşa masallar okumuştuk. Saçlarını öpmüştük.

"Allah'ım şükürler olsun." dedim sakince, "Ailem için sana teşekkür ederim." diye ekledim.
🤍🤍
Bölüm sonu..

Nasıldı sevdiniz mi?

Âlâ ve Kartal'ı özlemiştim ama anne baba olarak görmeyi bende beklemiyordum dnmdksls

Nasıl buldunuz bakalım?

Aile Güçtür🤍