DÖVMECİ || TEXTİNG

D|37

Herkese merhaba sınırı koyunca geçmiyosunuz xmdkdlslsl

nasılsınız?

şahsen çok yorgun ve bitkinim ama yinede devamke

sınır: 45+vote, 65+yorum

bölüm şarkısı: Zeynep bastık, emircan iğrek, dargın.
*
Bir kalbin anahtarı başka bir kalpte gizliymiş Kartal kalbimin anahtarının onda olduğunu gösterdi bana. Öyle içten ve saf sevdi ki beni, kendimi dünyanın en şanslı insanı gibi hissettim. Ama öyle mi olmalıydı, biri bizi sevdiği için dünyanın en şanslısı mı oluyorduk? Yoksa kendimizi sevmemizle mi ilgiliydi her şey?

Kimsenin bizi sevmesine ihtiyacımız belki yoktu ama kalbimizin daha hızlı atmasını sağlayacak biri varsa bu dünya üzerinde inanın insan bunu istiyor. Sevmek, sevilmek güzel şey. Ne demiş İsmet Özel: "Sevmek mübalağa sanatıdır. Abartın."

Kartal ile ayrılıp eve geldiğimde Atlas bizdeydi Agâh'la olan olayları detaylıca anlatmıştı.

Atlas Yargı'nın ağızından

Sakin geçen bir pazar günüydü, kasım ayının sonlarındaydık. Havalar daha da soğumuştu ama sanki insanlar daha soğuklaşmıştı. Bu evrende insanlar havadan daha soğuktu.

Gözümden düşen yaşla gülümsedim, hayatta ne yaşarsak yaşayalım gülümsemek öğretilmişti bana. Annem ile benim yetimhaneye bıraktığında arkalarından gülümsüyordum. Sonrasında Yargı ailesine evlatlık verildiğimde gülümsüyordum. Âlâ Sezen kaldırımda babasının arkasından göz yaşı döktüğünde ben ona sarılıp gülümsüyordum. Çünkü gülünce geçerdi, geçmese de ağlatmazdı.

Aşık olmak, sevmek çok garipti. Hiç tanımadığın biri, belki de daha önce aynı sokakta nefes aldığın kişi o zaman senin için hiçbir şey ifade etmese de sonrasında senin için çok şeyi ifade ediyor.

Agâh Demirel: Konuşalım mı?

Atlas Yargı: Yeni bir iddia mı var?

Birine bir defa güvenirsiniz, sonra o güvenin üzerine tek bir gölge düşse bir daha toplayamazsınız. Çünkü güven sevgi gibi değil, güvenin dönüşü yok.

Agâh Demirel: Sadece konuşmak istiyorum, evinizin önündeyim bekliyorum.

Atlas Yargı: Daha çok beklersin!

Agâh Demirel: Sen gelmezsen ben gelirim klasiğini yaşayalım mı illa

Merdivenleri inip kapıdan çıktığımda az ilerideki çınar ağacına yaslanmıştı.

"Buyrun Agâh Bey?" dedim alayla. Gözlerini devirdi. Ellerini arkasından çıkardığında önce elindeki kara gül demetine sonrasında da ona baktım.

"Bana çiçek mi aldın?" dedim şaşkınlıkla, gülümseyerek başını salladı.

"Sencede çok fazla vakit kaybetmedik mi?" dedi yaslandığı ağaçtan doğrularak. "Her şey saçma bir hal aldı, tek bildiğim senden deli gibi etkilendiğim." dediğinde hala şokla bakıyordum. "Nasıl oldu ne zaman oldu bilmiyorum tek bildiğim seninle bir yola çıkmak istediğim." dedikten sonra çiçeği elime verdi ve elimi tuttu.

"Eğer sende istersen, deneyelim mi?" dedi tatlı tatlı gülümseyip kafasını yana doğru yatırdı.

"Beğenmezsen geri iade mi yapacaksın?" dedim gülümseyerek. Kahkaha attıktan sonra bana sıkıca sarıldı.

Âlâ Sezen Karalar'ın ağızından

"Maşallah maşallah, aynı anda best friend olarak sevgili yaptığımıza inanamıyorum." dedim sevinçle.

"Vallahi şoktan çıkamadım bir iki üç dakika." dedi Atlas sevinçle.

Mutluluk uzak değildi, sadece her şeyin belirli bir zamanı vardı. Kader dediğimiz zamanla oluşan gerçekliklerdi. Hepimizin zamanı vardı yapmamız gereken tek şey sabırla kendi zamanımızı beklemekti.
**
Bölüm sonu canlarım!

Şimdi biraz bırbır edeyim, 36. bölümü yayınlamıştım en son. Voteleri tamamladık ama birden yorumu düşürdünüz ki bu hafta Yaralı'nın da yorumu düşüktü. Neyse diyeceğim şu bebeklerim ben çok söylenen eden bir tip değilim, sadece sizinle daha çok iletişimde olmayı falan seviyorum o yüzden sınır koyuyorum hemde bölüm atma zamanı için. İnanın dert yanmaktan hoşlanmıyorum ki hiç bölüm atmadığımda bir sebep sunduğum bile görülmemiştir.

"Zaman bekleyenler için çok yavaştır, korkanlar için çok hızlı, yas tutanlar için çok uzun, neşelenenler için çok kısa, ancak sevenler için zaman; sonsuzluktur."
-Henry Van Danke

Hepinizi çok ama çok seviyorum!

Bölümler sınırlar geçildiğinde gördüğünüz üzere geliyor!

Arkadaşlar bu arada Atlas'ın ağızından olan kısımları seviyor musunuz?

hadi öpt bb!
Aile güçtür.