T A M A M L A N D I
Nokta: Beni de o çizdiğin, ince ince ayrıntılarını düşündüğün dövmelerin gibi çizer misin?
Nokta: Beni de dövme yapmayı sevdiğin gibi sever misin?
Nokta: Çünkü ben sana aşık olmak üzereyim.
can ciğer kuzu sarmalarım, on bin olmuşuz çok mutluyum şu an zamanla daha da güzel büyüyeceğimize eminim.. hepinizi çok seviyorum.
sınır: 35+ vote 40+ yorum
Bölüm şarkısı: Dolu kadehi ters tut, aldattım. * Karanlık bir odada ihtiyacınız olan tek şey ışıktır. Hayatımızı karanlık bir odaya benzetirsek bizim ışığımız da hayatımıza giren insanlar mıdır?
"Sezen yemeğe birtanem!" diye seslenen annem ile düşüncelerimin arasından sıyrıldım. Yatağımdan kalkıp miskin adımlar ile aşağı indim. Annem gülen yüzüyle bana bakıyordu.
"Ne kadar keyiflisin öyle." dedim keyifle gülümseyerek.
"Sense bir o kadar keyifsizsin." dedi sakince, başımı salladım.
"Kendimle altılmam dışında pek bir şey yok." dedim kendimle dalga geçerek.
"Sonuçta sevgili değilsiniz ve onunda kafası karışık olabilir. Çok istiyorsan Nokta'dan yazmayı kesip aldatılmanı engelleyebilirdin. Ama yapmıyorsun, çünkü kafan karışık." dedikten sonra göz kırptı.
"Ya anne sen nasıl bu kadar havalı olabiliyorsun." dedim yanına gidip yanaklarını öperek.
"Ah tatlım lütfen, ben Fezin Altınkaya'yım hava benim göbek adım." dedikten sonra saçlarımı okşadı. Anneme sarılmak en güzel yuva sıcaklığıydı.
Kahvaltımızı ettikten sonra odama çıktım, bugün ikide okula gitmem gerekiyordu. Bildiğim üzere Kartal'da bizim okulda okuyordu sadece fakültesi farklıydı ve ben oradaki kafelerden birine oturmayı düşünüyordum. Yani çünkü neden olmasın?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Giydiği kıyafet)
Üzerimi giyinip aşağı indiğimde annem ıslık öttürdü: "Maşallah maşallah kimin kızı bu." dedi sonlara doğru şarkıya geçtiğinde kusar gibi yaptım.
"Anneciğim her şeyden kendine pay çıkarmasan mı acaba?" dedim gülümseyerek.
"Sus kız." dedikten sonra, "Atlas'cığım gelde güzellik görsün bu kazulet." diyerek mutfağa seslenmesiyle onlara şaşkınlıkla bakıyordum.
"Ay kim bu kazulet ya." dedi Atlas annemin koluna girerek.
"Atlas Agâh'ta bugün okulda olacakmış biliyor musun? Aa bilmiyordun." dedim ve arkamı dönüp kapıya doğru ilerlediğimde koşturarak koluma giren Atlas'la gülümsedim.
"Aferin sonunda doğru yerdesin." dedim görevi başaran bir karıncaymış gibi bakıyordum şu an ona.
"Anneciğim gördüğün gibi herkes doğru adresi buluyor ve," deyip veyi uzattım. "Biz kaçar." * Atlas'la girdiğimiz derslerden çıkmış ve kampüsün önünde buluşmuştuk. Gergin ama heyecanlıydım.
Kartal Çağlayan: Nerelerdesin?
Âlâ Karalar: Atlas ile kahve içeceğiz, okuldayız.
Kartal Çağlayan: Bizim tarafta mı sizin tarafta mı?
Âlâ Karalar: Sizin.
Kartal Çağlayan: Geliyoruz, Agâh ile.
"Agâh ile geliyorlarmış." Dediğimde Atlas gerilerek bana baktı.
"Çocuğu görünce ne yapacağım ben ya." dediğinde kıkırdadım. Telefonuma ikinci bildirim geldiğinde gerilerek telefona baktım.
Kartal: Günaydın güzellik.
Nokta: Günaydın Kartal.
Nokta: İyi misin?
Kartal: Çok iyiyim, sen nasılsın?
Nokta: İyiyim.
Kartal: Derse gireceğim şimdi sonra yazarım, öptüm!
Nokta: Bende görüşürüz!
Derse girmeyecekti, benimle buluşacaktı. Yalanlara girmiştik, bunun sonunu bilmiyordum.
Birbirimizi kandırdığımızı zannediyor ama en çok kendimizi kandırıyorduk. İkimizde kendimizi aldatıyorduk. * Bölüm sonu.
"Bir kadın, sevdiği adamın başka bir kadın tarafından mutlu edildiğini görmektense, onu can çekişirken görmeyi tercih eder." -Balzac
