DÖVMECİ || TEXTİNG

D|36

Merhabalar!

Bölüm kısa arkadaşlar çünkü kısa hikaye kusura bakmayın artık  dmskslşsşwğa Bölüm kısalığı söyleyince motive olmuyorum...

sınır: 45+vote 65+yorum

Bu arada sınır koymayınca hemen sınırı geçmişsiniz koyunca geçmiyorsunuz kdkdksksksls

Bölüm şarkısı: Feridun Düzağaç, alev alev.
*
Hayat değişimler üzerine kurulu, her saniye hayatımızda bir şey değişebiliyor ve bizde bunlara uyum sağlamaya çalışıyoruz. Çalışamadığımızda ise yıpranıyoruz.

"Nasıl yani?" dedim Kartal'a bakarak. Alayla güldü.

"Babamın başka bir kızı varmış." diye girdi lafa.

"Adı Hande." dediğinde şaşkınlıkla ona bakıyordum. "Evet dövmecideki Hande. O an seni arkadaşım olarak tanıtmam onu benimsemediğim içindi, hayatım hakkında bir şeyler bilsin istemedim." dedi bana üzgün bir şekilde bakarak. Ona sıkıca sarıldım.

"Gerizekalısın!" diye bağırdım, "Niye anlatmıyorsun?" diye ekledim sinirle.

"Hande hayatıma gireli bir ay oluyor öyle çok çabalıyor ki onu sevmem için." dedi üzgünce.

"Ama sanki onu seversem anneme ihanet edermişim gibi hissediyorum." diye ekledi. Saçlarını sevdim.

Alev alev yanıyorum, buzlarım çözülüyor aşka. Gardım düşüyor tutamıyorum.

"Şşh geçti, ben buradayım." dedim sakince.

"İyi ki burdasın sevgilim." dediğinde saçlarını öptüm.

"Hande kaç yaşında, bizden küçük durmuyor?" dedim sorgular gibi.

"On sekiz, üniversiteyede bizim üniversiteyi yazmış." dedi açıklar nitelikte.

"Bunca zaman neredeymiş?" dedim sakince aynı zamanda Kartal'ın saçlarını seviyordum.

"Bilmiyorum, babam bir şey anlatmıyor. Üstelik Hande de bir şeyler anlatmıyor." dedi üzgünce.

"Babam geldi." dediğimde kafasını yasladığı göğsümden kalktı.

"Ne?" dedi şaşkın bir şekilde.

Korkuyorum bakışların çarpınca bana.

"Seninle son mesajlaştığımız gün." dedim hatırlaması için. "Kapıda seni beklerken annem aradı ve O'nun geldiğini söyledi. Sonrasında aşağıdaki parka geçtim ve annemle konuştum. Sonra sen geldin, ben zaten gidecektim. Ama her şey karmakarışık oldu." dedim omuz silkerek. "Eve geldiğimde yarım saat kapıda bekledim, sadece düşündüm. Babanın ne demek olduğuna kadar düşündüm. Sonra birden evin kapısı açıldı. Beş yaşından beri görmediğim babamı gördüm. Hissettiğim tek şey boşluktu." deyip duraksadım. "Bana beni sevdiğini söyledi." dedim alayla.

"Beni seviyorsa beni neden terk etti ki?" dediğimde Kartal bana sımsıkı sarıldı. Saçlarımı sevdi. Birbirimizden güç alıyorduk.

"Bizim hayatımızda birbirimiz olduktan sonra kimseye ihtiyacımız yok güzel gözlüm." dedi saçlarımı öperken.

"Sen bana ben sana çok iyi geliyoruz." diye ekledi. Hızla başımı salladım.

"Sen benim yarım kalan yanımı tamamlayan tek kişisin." dedi yüzümü avuçları içerisine alarak. Gözümden süzülen yaşı sildi.

"İyi ki sen." dedim fısıltıyla.

"İyi ki biz sevgilim." dedi gülümseyerek sonrasında dudakları dudaklarıma yaklaştı. Dudakları dudaklarımı kavradı ve biz birbirimizi tamamlarcasına çölde saatlerce yürümüş de su bulamamışçasına hasretle öptük birbirimizi.

Sendeyim, al beni. Ne yaparsan yap.

**
Bölüm sonu.

Ortalığı biraz olaylandırdım. Eksik kalmaması lazımdı ckdkslsşşs

"Öyleyse, ben de hayatımın sonuna kadar aynı yerde kımıldamadan oturacağım. Herkes istediği kadar koşsun. Beni anlayacak insan, oturduğum yerde de beni bulur..."
-Oğuz Atay.

Aile güçtür.