Herkese merhaba!
naber nasılsınız?
bölüm şarkısı: ellie goulding, love me like you do.
*
Aradan geçen zaman mı büyütürdü bizi? Hissettiğimiz o anlarda yaşadığımız şeyler mi?
Psikoloji son sınıf öğrencisiydim, mezun olmama çok az kalmıştı. Sonunda annem gibi olabilecektim. Asıl istediğim annem gibi olmak değildi, asıl istediğim sonunda birilerinin hayatına dokunacak olmamdı.
Çünkü biri benim hayatıma dokunmuştu, biri benim hayatıma girmiş ve sonrasında hiçbir şey aynı kalmamıştı. Benim için en güzelini düşünmüştü, bana en çok o değer vermişti belki de. Kartal ile iki yıldır sevgiliydik, ailelerimiz biz o kadar güzeldik ki. Hiçbir zaman ayrı değildik. Sadece okulda ayrı olduğumuz zamanlar oluyordu. Kartal dövmeci olmasının yanı sıra mimarlık bölümünü bitirmiş ve holdingin başına geçmişti.
"Sevgilim, akşam yemek mi yesek?" diye sordu Kartal. Gün içinde çok görüşemiyorduk ama sıklıkla birbirimizi arıyorduk.
"Olur sevgilim, kaç gibi çıkarsın?" dedim tatlı tatlı gülümseyerek.
"Sana kaç lazım?" deyip kahkaha attığında bende kahkaha atmıştım. Çok komik bir şey olmayabilirdi ama onun söylediği her şey beni güldürmeye yetiyordu. Dedim ya hayatıma dokundu diye.
"Gıcıksın biliyorsun değil mi?" dedim gülmelerimizin arasından.
"Hemde en gıcığı." dedi gülerek.
"Hande'yle program yaptım." dedim sakince, iki yıl geçmişti evet ama Kartal Hande'ye hala çok alışmamıştı. Eskisinden çok daha iyiydi, artık onu suçlamıyordu. Hatta sevmeye bile başlamıştı.
"O da bizimle gelecek yani?" dedi sakince.
"Evet, Kartal onun sürekli önünü kapatamazsın." dedim gülümseyen ses tonumla.
"Kapatmıyorum zaten biliyorsun," dedi tebessümle.
"Yarım saate buluşalım." dedim sakince, "Seni çok ama çok özledim." diye ekledim tatlı tatlı gülerek.
"Ben daha çok özledim." dedi sırıtarak.
"Yoo ben." dediğimde güldü. "Tamam kapat artık." dediğimde kahkaha attı ve telefonu kapattık.
Çok seviyordum, çok aşıktım.
"Sence beni seviyor mu?" dedi Hande umut dolu gözlerle bana bakarak.
"Bence seviyor." dedim umutla gülümseyerek. O sırada Kartal beni kolları altına aldı.
"Sen ne zaman geldin?" diye korkuyla sordu Hande. Kuzum benim hala onu sevmemesinden korkuyordu.
"Şimdi." dedi Kartal yanağımı öperek. "Siz neler yaptınız?" dedi benden ayrılıp Hande'yi öptüğünde Hande şaşkındı.
"Alışveriş yaptık, yemek için seni bekliyorduk." dedim sakince.
"E geçelim o zaman." dedi Kartal kolunun altına beni alarak. Hande önden ilerliyordu.
"O bunu hak ediyor, senin sevgini görmeyi." dedim ona gururla bakarken. Burnunu burnuma sürttü: "Hı öyle mi bebek?" dedi gülerek.
"Keyfin bayağı yerinde bakıyorum." dedim gülümseyip yanağını öperek.
"Seni gördüm daha ne olsun."
*
Bölüm sonu.
"Ben güzel şeyler duymak istiyorum demedim ki, sesini duymak istiyorum o kadar..."
- Tomris Uyar
Aile güçtür.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DÖVMECİ || TEXTİNG
Short StoryT A M A M L A N D I Nokta: Beni de o çizdiğin, ince ince ayrıntılarını düşündüğün dövmelerin gibi çizer misin? Nokta: Beni de dövme yapmayı sevdiğin gibi sever misin? Nokta: Çünkü ben sana aşık olmak üzereyim.
