NAGISING ako dahil parang may nakadagan sa bewang ko. Do'n ko narealize na. Nasa paris pala kami ni Lux for our out of town. Yakap yakap niya ako. After niyang nalaman ang totoo naging balik na siya dati niya. He being in his usual self. 'Yon nakilala kong Lux noon.
'Yon mapagmahal, caring, sweet. Inaala ang sarili ko bago ang kanya. Paalis na sana ako ng kama ng humigpit ang yakap nito sakin.
"Hmm.." ungol niya.
Gising naba siya?
Napansin kong nakasmile ito. Nanaginip ba siya? Tinitigan ko siya. Ang gwapo gwapo talaga kupal na to. Mas okay nang iniwan ko ang career ko kaysa mawala to sakin. Inilapit ko ang mukha ko sa mukha niya mas lalo ko siyang matitigan.
A pointed nose. Long eyelashes. A pinkiss lips that woman can't have. Ang gwapo talaga niya. Kung gwapo siya no'n, mas gwapo siya ngayon.
"Stop eye raping me. I know im good looking man." Then he smirk.
"Hmp! Nagtulog tulugan ka na naman! Tumayo ka d'yan at maligo. Mamamasyal na tayo." Sabi ko sa kanya.
"Its too early, baby... let's just cuddle for a while.." hinila nito ako pahiga.
"Ang baho mo." Kunwaring saad ko.
"Tss. Gano'n naba ako kabaho para ayaw mo 'kong yakapin?" Tapos nag pout ito. Mabango ka! Sa sobrang bango mo parang kailangan ko nang maligo!
Yakap niya parin ako. And then isiniksik niya ang mukha niya sa leeg ko habang yakap yakap ako. Parang anak ko siya tuloy.
"Hestie?"
"Hmm.."
"Are you thinking of marrying me?" Nagulat ako sa sabi niyang 'yon. He thinking of marrying me?
"U-uhm.."
"Bakit hindi ka makasagot? Or your planning to leave me again?"
"What?! Saan mo ba kinukuha 'yan sinasabi mo!" Usal ko.
Nakakainis naman oh. Nautal ako dahil hindi ko alam ano isasagot ko sa kanya.
"Don't worry, i won't let you to leave me. Over my sexy body and hot body. You will stuck on me forever, my baby..." bwiset! Bakit ba ako kinikilig?!
"Eh!"
Mas niyakap ako nito. "Paano pag pinaghiwalayin tayo ulit ni lolo?" Saad ko.
"He will not gonna do that again."
"How sure you are? Napaghiwalay nga niya tayo no'n. Ngayon pa kaya?" Tanung ko.
"Just trust me, Hestie. Hindi na 'ko papayag na iwan mo 'ko ngayon. I will never let you go this time." Niyakap ko nalang siya.
Ang katanungan sa isipan ko ay. Bakit ayaw na ayaw ni lolo kay Lux? Bakit?
PAGDAAN ng lunch. Kumain lang kami sa labas tapos ay dumaretso na kami sa destination namin. We're going to place des vosges.
Ang sabi ng napagtanungan namin kanina. Pwede naman daw mamasyal dito. Kasama daw kasi sa tourist spot nila ang lugar na to. Para siyang school. Oh baka naman school talaga siya? I don't know either.
(The picture is in the multimedia)
Napapalibutan ito nang mga puno. Ang gandang tignan. Tapos sa may bandang gilid ay may maliit na fountain do'n. And then may grass siya. Para siyang school na parang mga condominium. Hahahahhaa.
Nagpapicture kami ni Lux. Para may memories dito. Nang lumaon ay umalis din kami. Pagsapit ng gabi. Nagtry kami ni Lux na humanap nang bar.
Gusto namin mag bar hopping ngayon. Dahil bakasyon naman namin to. Susulitin na namin.
Nakarating kami sa moulin rouge. Hindi siya totally bar. Pero kung gusto mong uminom available sila. Gabi na kaya madami na din tao. At ang ganda pa. Venue siya and primier's entertainment. Makakapanuod ka. Sa labas niya ay kulay red. Dahil sa mga ilaw niya.
Nang maramdaman kong nahihilo na 'ko. Nagyaya na 'kong umuwi. Pagdating ng hotel suits. Agad akong humiga at natulog na. Hindi kona kayang magpalit pa ng damit..
"NAGYAYANG magbar pero hindi naman kaya." Umiiling iling ako. Inalis ko ang heels niya at kinumutan ko nalang siya.
Pahiga na ako ng tumunog ang phone ko.
"What it is?" Bungad ko sa caller. Hindi kona tinignan dahil baka isa ito sa mga walanghiya kong kaibigan oh kaya naman ang kambal ko.
"K-kuya..."
"Caye? Why are you calling me?" Takang tanung ko. Hindi ito tatawag kung hindi importante.
"K-kuya.."
"Why are you crying?!"
"K-kuya, huhuhuhu...."
"Ano ba Caye! Stop crying! Sabihin mona!" Sigaw ko.
"Y-you need to go home, kuya. I know you were with baby. But we need you here. M-mommy is at the ICU." And then umiiyak na naman to.
Fuck! Fuck ! "What happen to mommy?!" Galit na sigaw ko.
"Just go home. I will explaine it." And then narinig kona ang pagpatay ng linya.
Nag himpake ako ng bagahe ko. Lahat lahat. I am sorry, baby... pero kailangan kong umalis..
PAGGISING ko akala ko ang bubungad na si Lux ang sasalubong sakin. Pero wala siya. Napansin kong may sticky notes na nakapatong sa side table ng kama.
"Umulis na 'ko. I'll be gone. Don't look after me. Stay there! And enjoy your stay. "
Nulukot ko ang papel. You're liar! Niyakap ko ang mga binti ko habang umiiyak.
Ang sabi mo hindi mo 'ko hahayaan mawala sa piling mo. Pero ikaw mismo ang nagiwan sakin. Umiiyak lang ako ng umiiyak.
Hindi ako tumayo para kumain oh maligo. I stay here. Nakatulugan ko ata ang pagiyak kaya paggising ko gabi na naman. Pag gising ko kumukulo ang tyan ko dahil siguro sa hindi ko pagkain mula kaninang umaga.
Kinuha ko ang phone ko pero walang bakas na Lux. I'll try to called his number but cannot reach. Napaiyak na naman ako. Hindi kona alam ang gagawin ko. Nasasaktan ako. Siguro ganito ang naramdaman ni Lux no'n iwan ko siya. Sobrang sakit pala.
Nagopen ako ng facebook. Tumunog iyon dahil sa gc namin mga babae.
Angeloudante:Are you okay, Caye babes? How's tita?
CayeTorriceli:She's still in the ICU
Elissesmith:Sino naman kayang gagawa niyan kay tito, ari?
Haileycarter:Bes, pakatatag ka ha. Gagaling din si tita. Sorry at wala kami d'yan para damayan ka.
Nagseen ako. Gustong gusto kong tanungin sila kung ano nangyari kay tita pero wala akong ganang magtype. Pagkatapos kong mag facebook ay lumipat ako sa Instagram.
Huling chat pa ni Lux sakin ay no'n palipad na kami ng paris.
Luxian:Wru? Are you ready?
Naiiyak ako. Nascroll lang ako sa Instagram haggang sa napagdesisyon kong matulog nalang. Wala akong ganang kumain.
Bahala na...
BINABASA MO ANG
Chasing The Past
AksiyonCANARY #1: LUX TORRICELI Luxian Torriceli is a architecture graduating. His life will change again since the woman returned to his past. How can he stand that it is no love, but the woman keep messing him around. what would he do if the woman he lo...