Chasing The Past

Chapter 7

LUMIPAS ang araw. Nakapasok na nga ako sa loob ng canary organisasyon sa tulong ng kasamahan kong si peter. Hindi ko parin nakikita ang big boss nila. At ang ibang boss. Sa ngayon ay mga second hand lang ang nandito at puro mga assassins at mga tauhan nila. Ilan araw na 'ko dito pero wala pa akong nakikitang kakaiba. Nasasayang ang oras ko.

Tulad ngayon. May trabaho nga pero wala ang mga boss na sinasabi ni lolo.  Makikita mo sa loob ng organisasyon na to ang pagkakaisa. Parang nakapasok ako sa isang training school. Makikita mo kasi kabilaan ang pagtatraning nila. Ang daming tao. Kaya siguro hindi ako napapansin.

May iba ibang pwesto daw ang mga nandito. Hindi kona inalam ang mga pwesto nila. Nandito ako para magspy hindi para makapag-usisa.

Kasalukuyan akong nanunuod sa mga nagtatraining nang may isang sumigaw. Ano na naman bang eksena to ateng girl?

"MAGHANDA! LULUSUBIN TAYO NG MGA KALABAN! WITHIN ANY MINUTES NANDITO NA SILA!"

Ano daw?!

Lusob? Kalaban? Ano to?! Wala kami sa gyera! Kinginang buhay naman oh! Mapapasama pa ata ako sa bakbakan ng buhay nila!

Ilan minutes lang nga. Nakarinig ako nang pagsabog. Tangina! Inaambush na ata kami?! Ganito ba ang pamamalakad ng mga boss dito? Bat wala ang mga pinuno?

"Nasaan na ang pinuno? Bakit wala siya sa oras nang ganitong sakuna?" Asar na tanung ko.

"Darating ang limang boss. Nalaman na nilang under attack tayo."

"Sino ba ang kalaban dito?" Tanung ko na naman.

"Madami. Madaming kalaban ang organisasyon. Nasa top 1 global tayo. Kaya madami tayong kalaban. Maganda ang pamamalakad ng seventeen boss. At lalo na ngayon nagbabalik na ang iba."

Wala akong magets tangina!

Isang pagsabog na naman ang narinig ko. Malaki ang lugar kaya hindi ko alam kung saan parte ang pinapasabog. Hindi ako handa.

Pagsabog na naman. Madami daw kalaban? Top 1 global? So ibig sabihin malakas talaga ang organisasyon na to?

Makikilala kona ang limang bosses? Sana nandon na ang big boss para malaman ko kung sino. Para malaman ko kung ano ang gagawin ko sa susunod.

Palabas na ako ng lugar na 'yon nang may biglang humila sakin. Nasandal ako nito agad sa pader. Paatake na ako nang magsalita ito.

"What the fuck are you doing in my territory?!"

"L-lux?"

"Yes. Its me. What the fuck are you doing here?! Hindi naman siguro naligaw kalang dito? Tell me anong ginagawa mo sa ganitong lugar!"

"What the fuck are you doing in my territory?!"

His territory? Sa kanya ang lugar na to?

"Wala kana do---"

"This place is mine! Hindi kaba natatakot sakin Hestie? I can kill you where you stand. Mapapatay kita kahit sa isang pitik lamang!"

Mygosh! Mygosh! No! No! Don't tell me?

"You are the big boss?"

"Yes. What wrong with that?"

Parang mahihimatay ako sa nalaman ko. Harap harapan na sinampal sakin ng katotohanan ang totoo. Puso't isipan ko ang nagtatalo.

Ayaw kitang kalabanin pero gusto ng isip ko. Ayaw kitang isuplong pero bakit gano'n? Ang unfair nang mundo Lux.

Nahawakan ko bigla ang mukha niya. Lumuluha ako habang hawak ko ang makinis niyang mukha.

Bakit gumagawa ka nang mga bagay na ikakasama mo? Bakit kailangan humantong sa ganito Luxian?

Bakit kailangan mong gumawa ng masama?

Naiiyak parin ako habang hawak ang mukha niya. Nakakarinig parin ako ng mga pagsabog at pagputok. Nanghihina ako sa katotohanan nalaman ko.

Gusto kong mahimatayin.

"Are you fucking crying?!" Umiling ako.

"Don't you ever lie to me! Why are you crying!"

"Its nothing."

"Why are you fucking crying?! Are you gonna tell me what's happening to you?!"

Makakagawa na naman ako nang kamalihan. Puso na naman ipapairal ko sa oras na to. Puso mona bago ang isip. Gusto ko mona siyang makasama bago ko siya dakpin.

I'm really sorry, Lux...

"Can i ask you something?" I ask him.

"What is it?"

"Can you do me a favor?" Tanung ko na naman.

"What is it, then?"

Tatagan mona ang sarili mo Hestie. This is it.

"Can we go out of town? I'm stress and i want a vacation with you. You know. Something funny. Just you and me." Saad ko.

"Mamaya na natin paguusapan to, Hestie. Kailangan na mona natin makaalis dito. Tangina mga phoenix na 'yan!"

NANDITO na kami ngayon ni Lux sa hotel na tinutuluyan ko. "Akala ko bang may boyfriend ka? Bakit sakin ka nagpapasama." Ngumiti lang ako sa kanya.

"Can you fucking talking!"

"Wala akong jowa."

"What?!"

"Wala akong jowa!"

"So? It's all lie?" Tumango ako.

"That's bullshit! Alam moba kung gaano ako nagselos ha! Papatayin moba ako?!" Tumawa naman ako.

"Oo."

"Tss. No need dahil dati nakong patay na patay sayo."

Bumanat pa ang baliw. Flight namin mamayang gabi. Mga 10 pm ng gabi. Kaya dapat 7 palang or 8 nagbabyahe na kami. 1 month kami sa paris. 'Yon ang bansang pinili ko para makaalis mona dito.

"Are you ready?"

"Ready san?"

"Na makasama ako sa loob ng isang buwan? Sa isang bubong at isang kwarto?"

May kapilyahan na naman tong gagawin. Subukan mo 'ko. "Oo naman. Gusto mo tabi pa tayo nang higaan."

Mali ata na sinabi ko 'yon. Ngumise ang tarantado. "Oh, sure. Why not, right? Baka gusto mo din sabay din tayong mag shower? Let's enjoy the shower together." Then he wink.

Amp! Sabi na e. Manyak parin siya as always.

"Maligo ka magisa mo. May paa at kamay ka. Kaya gamitin mo. At isa pa wala akong makikita d'yan sa katawan mo kaya 'wag mong pagmayabang." Usal ko.

Tapos inayos ko na naman ang mga gamit na dadalhin ko. Siya daw do'n na bibili. Mayaman e. Pagbigyan.

"Aba't! Dati rati naman napapaungol kita ha! Nasasarapan ka! Tapos ngayon ginaganyan mo ako?"

Hahhaha. Natatawa ako sa kumag na to.

"You know what Luxian? Manahimik ka nalang pwede. Mamamahinga pa ako. I need to rest. At aalis na tayo mamaya."

"Go. Sleep. Ako na magaayos sa mga gamit mo."

Lux is still Lux. Ganitong ganito siya pag umaalis kami ng bansa no'n. Ipapahinga niya ako. Siya magaayos at ako matutulog. Kaya pagdating namin sa pupuntahan namin no'n pagod siya.

Pero iba ang sitwasyon namin ngayon kesa noon. Ginagawa ko to para makakuha nang impormasyon sa kanya. At para makasama ko din siya. Masama man isipin. Pero kailangan matapos na ang kahibangan mo Luxian.

"Okay. Matulog ka din pagkatapos mo d'yan."

"Oo."

Ipinikit ko ang mga mata ko. At nanumbalik lahat nang masayang ala ala namin ni Lux no'n. Noon panahon wala pang problema. Na parang kami lang sa mundo.

'Yon walang problema. Hanggang isang araw kailangan ko siyang iwan dahil sa kagustuhan nang lolo ko.

Iniwan ko siya nang walang paalam.

I'm sorry, Lux...