Chasing The Past

SPECIAL CHAPTER

"VYXUS! WHAT THE HELL DO YOU THINK YOUR DOING?!" sigaw ni Hestie sa panganay na anak namin.

He is 15 years old now. 16 years na din kaming magasawa ni Hestie. Pero kahit 15 years old palang to. Pinapasakit na niya ang ulo ng mommy niya.

"Mom? What? I'm not doing anything." Kanino kaya nagmana ang batang to?

"Kailan kapa natutong magpaiyak ng mga babae?! Do you think its okay? Akala mo ba magandang tignan sayo?! You are Torricelli anak! 'Wag mo naman sirain ang image mo." Galit na talaga si Hestie

"Mom, look po. Ayoko naman po kasi sa kanila. Pinipilit nila sarili nila sakin. Tska mom hindi ako nagpaiyak sa kanila." Kumunot ang noo namin pareho ng asawa ko.

"KUYA! ANG BAD MO! WAAAAAA! NILALAGLAG MO 'KO!" itong magkambal na to. Ano bang gagawin ko sa kanila?

"You two! Its not funny! Ano bang pinaggagawa niyo?! Pag ako nainis niyo ipapadala ko kayo sa america for your training!"

Nawala ang paningin namin sa dalawang bata nang pumasok ang mga kapatid ko. Si Wave at Caye.

"Anong nangyayari? Kaaga aga. Pinapagalitan niyo mga baby love ko." Sweet na sabi ni Caye.

Iniispoil kasi hays. "Caye, baby you spoiling my childs so much. Kaya lumalaki ulo." Agad naman naghide ang dalawang kolokoy sa likod ng tita nila.

"Tama na 'yan hestie. Bata lang sila. Hindi niyo na gagawin 'yon right?"

"Ofcourse uncle. Pero ayoko sa mga girls na nagpapacute sakin tuwing dadaan kami sa gate."

"Oo nga uncle. Nakakainis sila! Tapos nagpapacute pa sila kina Rigen and Ragen."

This two! Hindi ko aakalaing mamanahin nila ang ugali ko noon nagaaral pa ako. Ayoko din may nagpapacute no'n sakin. Parang gusto ko silang tadyakin.

"Enough kids. Anyway, hihiramin ko si vyxus, bud."

"Why?" Agad na tanung ko.

"Its time to race car.."

"Gago."

"Nagkayayahan lang kami ni Rage. Ikaw kasi hindi kita niyaya kasi alam ko busy ka."

"Go on. Basta iuuwi mong walang sugat ang anak ko." Seryoso kong sabi.

"Ofcourse. Walang mapapanakit dito. Patay sila sakin."

"Okay. Get out. Vyxus take care."

"Yes dad."

Nakita namin silang umalis. Ang bunso naman namin ay dumaretso na sa piano class niya. Flevye love music so much. Kaya hinanap pa namin siya nang piano teacher para turuan siya.

" 'Yan mga anak mo. Hindi ko akalaing kung kailan tumatanda do'n sila sumasakit sa ulo." Biglang sabi ni Hestie.

"Gano'n talaga, baby."

"Paano nalang kung nasa tamang edad na sila?"

"Hindi nila gagawin 'yon. Nasa tamang pagiisip na sila no'n. Hindi na sila gagawa ng ikakapamahak nila."

All this years. Nakatutok lang kami magasawa sa anak namin. Routine lang namin sa kompanya. Siya naman sa bahay. Pero minsan may mission siya. And then susunduhin ko ang mga bata sa school nila.

Pero syempre hindi mawawala ang gulo sa buhay namin. Muntik nang mamatay din ang dalawa na 'yon dahil sa mga kalaban ng organisasyon namin. Kaya siguro hahanap din ako ng martial arts. Para maging ready sila sa susunod na mangyayari.

"Natatakot ako, love.."

"Don't be. They with us." Saad ko.

"I love them. Ikakamatay ko pag nawala sila sakin." Umiiyak nitong sabi.

"Ssshhh. I love you, baby..."

"I love you more, love..."

I will protect you all. Kahit buhay ko pa ang itaya ko.

-

Well, it's all done na rito. See you in the next series.

ACE OF GAME: RON ALEXIS CASTILLO