Chasing The Past

Chapter 15

SUMAPIT ang undas. Nagpaalam kahapon sakin si pamela at gumamela. At ngayon balik nagiisa na naman. Hindi na din ako pumapasok sa resto. Vacation kona hanggang bagong taon. Mahaba haba din. May pera naman ako. Nakaipon ako. Si gabriel? Speaking of gabriel. He keep courting me. Hinayaan ko nalang. Single naman ako at walang masama do'n.

Hindi parin ako nagbubukas ng mga social accounts ko. Remember? I cut my communication with them. Wala akong balita sa kanila kahit katiting. Nagstay ako dito sa paris for my own good.

Wala akong balita sa pamilya ko. Lalo na at wala din akong balita kay Lux. And i don't care.. nawawala ako ng pake. Nakakamanhid.

Naalala kopa kung paano ako naging miserable noon. Do'n ko nakilala si gabriel.

"MISS? You okay? You look pale."

Napatingin ako sa lalaking nakabangga ko sa side walk ng kalsada. Pinakatitigan ko ito. Nahihilo ako at naghihina. Nasisilaw din ako sa araw na tumatama sa mukha ko. Nakasentro kasi ito sa araw.

"Miss? Are you okay? Can you hear me?" Hindi ako kumibo.

Nahihilo parin ako. Isang tulak nalang sakin tutumba na ako. Nang maramdamn kong mas nahilo ako ay napahawak ako sa braso nito.

Paggising ko nasa hospital na ako. Nadestrox na ako. Nakasaksak na ang IV sa pulsuhan ko. Napansi ko din sa paligid na walang tao. Masyadong tahimik. Amoy na amoy ko ang mga gamot. Nasusuka ako.

Para akong nasa langit. Puting puti ang kwartong to. Napatingin ako nang bumukas ang pinto.

"Boss! Gising na siya!" Sigaw no'n babae.

Sino sila?

Napatingin ako sa isa pang babae. Mukha silang mabait. At lumapit 'yon lalaki sakin. Do'n ko napansin na siya 'yon lalaki kanina sa side walk..

"Are you okay now? I am gabriel. This two is pamela and gumamela.."

What a weird name..

"E-eli, elisse.." pagpapakilala ko.

Ngumiti naman ito. "Ang sabi ng doktor ay kulang ka sa kain at tulog. Kaya bumigay ang katawan mo. Are you having a hard problem eli? Masosolusyunan naman iyon. 'Wag mo lang idaan sa hindi pagkain."

"I'm fine."

That time. Si gabriel ang katuwang ko. Pinasok ako nito sa resto niya kahit ayaw ko. Napilitan akong pumasok do'n dahil may utang na look ako sa kanya. Siya nadin ang naging doktor ko sa loob ng ilan araw. Siya ang nagmomonitor sakin. Naging human alarm clock ko rin ito sa umaga. Bigla nalang akong gigising dahil niyuyugyog na niya ako. He have spare key. Kaya nakakapasok siya sa condo ko.

At tulad ngayon. Nandito siya para lang bulubugin ako. "Ano na naman bang ginagawa mo dito?" Tanung ko.

"Masama bang bisitahin ang future girlfriend ko?" I rolled my eyes. Masyado siyang confident sa sarili.

"Whatever, gab."

"Hahahaha. Ang pikon mo talaga vacation naman kaya tara uwi tayo pilipinas." Umiling ako.

"Ayoko."

"Hindi moba namimiss ang pamilya mo?" Umiling ako.

"May pamilya ka diba?" Bakit ba ang dami niyang tanung.

"Wala akong pamilya." I lied again and again.

Ako na ang taong sinungaling. "Sayang. Gusto ko pa naman silang makilala." Yumuko ako.

Gabriel is a nice guy. He didn't deserve this. He didn't deserve me. Bakit ba sobrang bait niya sakin? Set aside natin na mahal niya ako. Pero hindi 'yon sapat para maging mabait siya sa kapwa niya. Pwede nilang gawin advantage sa kanya 'yon..

"Btw.. sa pasko ay isasama kita sa bahay. Para makilala mo si mom and dad. Pati na ang kuya ko.."

" 'Wag nalang gab." Tanggi ko.

"Why?"

"I just want to be alone." Saad ko.

Tinignan ako nito. "No. Isasama kita sa ayaw at gusto mo. Tska naikwento kita kay mom. Gusto kana din niyang makilala. Lalo na si kuya nathaniel." Amp!

Wala akong nagawa kundi pumayag. Wala naman akong kawala e. Natapos ang undas. Normal day na naman. Ang sabi ko nga hindi ako papasok ng resto ni gab. Pero dinadalaw naman ako ni gab dito sa condo.

Napapadalas din ang paglabas labas namin. Pagkain sa mga fast food chain. At pagpunta namin sa malalaking mall dito.

Dalawang buwan na 'ko dito. Nasanay nako sa klima ng paris. Kung sa pilipinas ay sobrang init. Dito naman sobrang lamig. Lalo na't malapit na ang winter season. Malapit na kasing magpasko.

Dumaan na naman ang mga araw. Wala akong ginawa sa condo kung hindi magmukmok. Hindi magkakabuhay ang condo ko kung hindi pupunta si gab dito.

Minsan nagpapaint ako. Minsan naman nagluluto. Minsan naggagala. Pero halos walang buhay ang buhay ko. Feeling ko kahit buhay ako patay ang buong katawan ko. Parang ang dilim dilim ng mundo ko.

Walang liwanag. Masyadong madilim. Binabalot ako ng kadiliman. Masyadong malungkot.

Dumating kami sa point ni gabriel na magaaway. Pero minsan naayos. Hindi kopa siya sinasagot. I just don't want. Hindi pa siguro ako ready for entering new relationship with him.

Dumaan na naman ang araw at mamayang gabi at pasko na. Mamayang gabi ang oras na makikilala ko ang buong pamilya ni gabriel.

Pagsapit nga ng gabi ay sinundo ako ni gabriel dahil pupunta na kami sa bahay nila dito sa paris.

Huminto kami sa isang malaking bahay. Pansin kong maganda ito. Mayaman talaga sila. Pagpasok namin ay bumungad samin ang isang ginang at ginong. Magulang na siguro nito. At ang isang matangkad na lalaki. Ito na siguro ang kuya niya.

"Mom, dad. This is elisse. Siya ang sinasabi kong nililigawa ko." Ngumiti ako sa kanila at nagbeso beso.

"Merry Christmas po." Bati ko.

"Same here hija." His dad said.

Then napabaling ang tingin ko sa mama ni gab. "Merry Christmas hija." Ang buong akala ko ay susungitan ako. Mabait pala.

Pinakilala din niya ako sa kuya nathaniel niya. Nagsalo salo kami sa hapag kainan.

Masaya ang pasko talaga pag kasama mo ang buong pamilya. Pero sa timpla ko ngayon. Hindi masaya ang pasko ko.

Nakakawalang gana.

Ito ako. Nasa madilim. Kinakain ng madilim. Paano ko ba lalampasan ang pagsubok na ito? Kailangan ko naba talagang bumalik?

Pero ayoko pa. Hindi kopa kaya harapin sila.

Masyado pang magulo ang utak ko. Kailangan ko monang makapagmove on.

Nabasag mo 'ko ng pakonti konti, Lux. I hate you to fucking death!