Chasing The Past

Chapter 16

5  year later...

LIMANG taon ang nakakalipas. Limang taon kona din hindi nakikita si Hestie.  Limang taon naging baliw. Limang taon lulong sa alak. Limang taon pinagsisihan ko na iniwan ko siya sa paris.

"Waaaaa! Dadddddyyy!" Napatingin ako sa mga batang nagtatakbuhan sa loob ng bahay ko.

Napatingin ako sa mga anak ng mga gago. Bakit ba nandito ang mga 'yan! Kinginang buhay.

Napatingin ako sa panganay ni Alexis na si athena. Ang laki na nito. Tapos ang nagtatakbuhan tatlo pa niyang anak na triplets. Sobrang kulit nang mga to. Nakakagago.

Bumakas ulit ang pinto. At dumating ang dalawa kong pamankin na anak ni Caye. Dalawang lalaki naman ang anak nito. Panganay niya 3 years old na at ang pangalawa 2 years old.

Kung tatanungin niyo kung may anak na din si pabo. Meron, kasing edad ng pangalawa ni Caye.

Oo na! Ako na ang napagiiwanan. Puta! Hindi ko naman ginusto yon! Hindi ko naman alam na magiging binatang gwapo ako. Na tatandang gwapo. Tsss!

"Ano ba! Bumalik ka dito Ragen! Isusumbong kita kay tita Caye!"

"Bahala ka sa buhay mo!"

"What the hell! Ibalik mona 'yan!"

Ang ingay talaga ng magpinsan na to! Wala na 'kong peace of mind sa kanya. "RAGEN TORRICELI CASTILLO! LAGOT KA SAKIN!" sigaw ng ate athena niya.

"Habol ate!"

Napahawak ako sa sentido ko. Nabibwiset ako. Kung tinatanung niyo anong balita sakin. Gwapo parin naman. Mas nakakaakit ang kagwapuhan ko. Kaso ang nakakainis lang ay wala akong asawa.

Sila na kasi ang meron. Napatingin ako kina ron na papunta sa gawi ko. Bubulubugin na naman ako ng tatlong to.

Ang iba namin mga kaibigan. Single parin. Pawala na kami sa kalendaryo.

"You need to see this man." Sabi agad ni Rage.

"What is that?" Tanung ko.

"Look, man. Hestie is at the tv." Napakunot ang noo ko.

Binuksan namin ang flat screen tv. Lumitaw nga do'n ang mukha ni HESTIE. Ang nakangiting mukha nito at may nakahakbay na lalaki sa kanya. She look happy with that man.

Fuck! What the meaning of this?!

"Bud.. papaanong naging model si hestie?" Nagtatakang tanung ni Alexis.

I struggle.

"Nakakalito. Nakakabobo." Wave.

"She's a model now, Bud. Last time i know she was a lieutenant! Then now a model?! Tapos nabalitaan pa na may kalive in ito na nangangalaan gabriel. Ito daw ang 4 years boyfriend niya. At engage na sila man! At next year na ang kasal nila!"

Feeling ko namatay ulit ang puso ko. Nakakatawa lang. Pinaglalaruan ata kami ng mundo. Pinaglalaruan ako ng tadhana.

Nakita ko sa balita na. Uuwi nang pilipinas si Hestie at 'yon lalaki. Para ata sa prenup nila sa kasal. Gaganapin din ang engagement party nila sa susunod na buwan. Paghahandaan ko to.

"Ano nang gagawin mo?" Tanung sakin ni Rage.

"Ewan. Bahala na."

"Hindi mo ba siya babawihin?" Tanung naman ni Alexis.

"How? Paano?! Paano ko ipapaliwanag sa kanya ang lahat?! Nakulong ako ng ilan taon Alex! Nagpakulong ako dahil alam ko iyon ang tama! Binitawan ko ang canary dahil akala ko magiging maayos na ang lahat! Na mapapatawad ako ni hestie! Lumubog ang canary right?! Binitawan natin lahat! Nakalaya ako! Naging mabuti na ang lahat! Pero bakit ganito?! Bakit kailangan kong makitang ikakasal na siya sa iba? My lieutenant!" Napaiyak ako.

"I was dream i was the man. I was dream i wasn't there for her to comfort her. Naging maayos ang buhay ko pero nawala naman siya sakin. Napatawad na ako ng lolo niya! Pero bakit ganito! Ang sakit palang makita ang taong mahal mo na ikakasal sa ibang lalaki!"

Dumaan ang araw. Napatayo ko ang kompanya ko. Pinagpatuloy ko ang pagiging architecture ko. Madaming proyekto ang nahawakan ko. Mas lumaki ang kumpanya. Mas nakilala ito.

Hanggang isang araw. Pinagkrus na naman ang landas namin dalawa. Nagkasalubong kami pero parang hindi kami magkakilala. Nice! Nakakatawa lang.

"Miss ozaki! Miss ozaki!" Dinig kong tawag ng isang lalaki.

"Yes?"

"Pwede po bang mag pa autograph?" Nakita kong ngumiti si Hestie sa kanila.

"Ofcourse, come here."

Hanggang ganito nalang. Hanggang sa matapos iyon. Lalapitan ko sana nang humarurot ang isang itim na Lamborghini sa harapan ni Hestie. Bumaba do'n ang nangangalang gabriel.

"Honey, for you."  Naiinis ako! Gusto ko siyang patayin pero hindi kona gagawin 'yon dahil nagbago na 'ko.

"Owww, so sweet of you honey." Sagot nito.

"Are you free today? Let's date."

"Uhm. I'm not, im going to see ari my friend."

"Another time?"

"Ofcourse."

Nagliwanag ang paningin ko ng marinig ko 'yon. Nang makaalis ang mga ito ay do'n ako lumabas sa pinagtataguhan ko.

Nakakainggit naman!

Dumating ako sa bahay na matamlay. "Kuya! What happen to you?" Takang tanung ni Caye.

"I saw her princess..."

"Who?"

"Hestie."

"Uhm."

Ngumiti ako ng mapait sa kapatid ko. "I'm fine. I will be fine princess.." saad ko.

"I'm going to see her tomorrow night. Wanna join me?" Napatingin ako sa kapatid ko.

"What are you planning?" Nakataas ang kilay ko.

"Hahahahaa. Kuya, ang magasawa nga naghihiwalay. Magfianće pa kaya? Let me help you this time. I love you." And then she hug me tight.

"I love you too, my princess."

Nawala sina mommy and daddy pero alam kong nandito ang kapatid ko para gabayan ako.

Kung sanang nabubuhay pa kayo. Ang saya siguro ng buhay natin lahat. Sana nandito sila para gabayan ako. Sana nandito sila non panahon kailangan ko ng masasandalan na magulang. Pero alam ko naman hindi mababalik ang buhay nila dahil sa kailangan ko sila. Well, i miss parents. Napasa samin ni rave ang mga kumpanya.

Pinaghatihan namin magkakapatid ang imamanage na kumpanya. Masyadong malaki ang mga negosyo nina dad kaya nahirapan kami.

Na bunkcrup kami noon pero nabuhay namin ulit. Dahil tinutulungan kami ng mga kaibigan namin.

Maayos na ang lahat. Ang lovelife ko nalang talaga ang hindi maayos.

Nakulong ako. Pinagsisihan ko ang lahat. Nagbago na ako. Iniwan ko ang pagiging big boss.

Iniwan ko ang canary. Pero sana ngayon. Mabawi ko ang lieutenant ko. Sana mabawi kopa siya sa lalaking 'yon.

Pinagsisihan kona lahat.

Isa nalang talaga ang kulang sakin. Asawa at anak nalang. Kulang nalang sakin si Hestie nalang.

Siya nalang bubuo ng buhay ko. Ang masaya kong buhay.

Babawihiin kita..