Chasing The Past

Chapter 19

NAGISING ako dahil sa liwanag na tumatapat sa mukha ko. Wait? Where i am? Nilibot ko ang patingin ko sa buong kwarto.

THIS IS NOT MY ROOM! WHERE I EXACTLY I AM?!

Mas nagulat ako nang paglabas ko ng kwarto ay. Bubungad sakin ang tahimik na bahay. Nasaan ako?! I need to escape! Saan ako dinala ni gab?! Why he's doing this to me! Dali dali akong lumabas ng bahay. Pero halos malaglag ang panga ko ng makita ko ang malawak na dagat!

"N-no! N-no! I cannot see Lux a-anymore!" Tapos ay napayuko at napahagulgol.

Why earth is so hard to me? I'm a good child back then. But why is like that. Tumingin ako ulit sa malawak na karagatan.

"I-im sorry, Lux. Maybe we're not destined with each other." Tapos ay umiyak lang ako ng umiyak.

"What the hell are you doing there woman?"

"Eh?!"

Tumingin ako sa likod ko na lumuluha. "Are you allright? Why are you crying?" Mas lalo akong naiyak nang makita ko ang mukha niyang nakakunot ang noo.

"Hey? What's wrong? Do you want to go home?" Lumuhod ito para haluhin ako.

"I HATE YOU!"

"W-what? What the fuck? what are you saying!"

"HUHUHUHU! I THOUGHT I WAS BEING AWAY FROM YOU! I THOUGHT GABRIEL TOOK ME AWAY FROM YOU! I WAS SCARED! YOU ASSHOLE!"

Tapos ay umiyak na naman ako. Nakakainis! Nagdrama pa 'ko. Tapos si Lux lang pala magdadala sakin dito.

"Pft.. are you making me laugh? Bwahahhahaha! You thought gabriel took you away? Let me tell you. Mamatay mona ako bago niya magawa sayo 'yon..." and then a warm hugged.

I really loved this man so much...

"Paano ako napunta dito?" Tanung ko no'n makapasok kami ng resthouse niya.

"I took you here."

"How?"

"Secret."

"Tss. Paano nga! Last time i know i was in gabriel mansiyon! Paanong ngayon nandito na 'ko?" Takang tanung ko.

"No more question woman. I just did the what right. I took you there and dinala kita dito." Hays! So he kidnapping me!

Sinusugurado kong galit na galit na si gabriel nito.

"Are you happy to be with me again?"

"No."

Let's see what will he react. Hahahahha!

"What?! Are you for real woman?!" Hahahaahhaa.

"I'm not happy. You took me away. This is kidnapping you know? I will sue you for that."

"What? Tss."

Hindi ko alam na may resthouse pala ang kumag na to sa kalagitnaan ng dagat? I wonder how can i get here? Lumipad ba kami gamit ng eroplano oh isang barko? Hmm.

"I was joking. Its really nice to be with you.." then i smiled.

"Same here."

"How are you for almost 5 years?" Tanung ko sa kanya. Nasa buhangin kami at titig na titig ako sa dagat. Ang ganda dito.

"Not really fine. Like im prison in hell." Napatigil ako nang sabihin niya 'yon. "I was suffering that time. I even lost mom and dad." Mas lalo akong nagulat sa susunod niyang sinabi.

"L-luxian.."

"Let me hear me first, baby. Iniwan kita noon sa paris dahil nakatanggap ako ng tawag kay ari na nasa ICU si mom at critical daw ang lagay niya. That time 'yon utak ko magulo. Hindi ko alam anong gagawin. Then i decide to leave you there. Then when i arrived in Philippines. I was too late. Mom is died. Hindi niya nakayanan ang opera. Naaksidente daw ito pero hindi ako naniniwala. Because her head is having a bullet of gun. 'Yon ang sabi ni Wave. Baka sinadyang patayin si mom. Dad died in arrival too, kaya that time hindi ko alam ang gagawin. Kaya iniwan kita." Hindi ako  nakakibo. He's suffering almost 5 years. I wasn't there for him to comfort him.

"...and then, do'n na nagsimulang nagalit ako sa mundo. Hinintay kitang makabalik ng pilipinas after 1 month pero hindi ka umuwi. Pumunta ako nang Paris noon ulit para hanapin ka pero hindi na kita mahanap. Pumunta din ako sa pamilya mo pero wala, hindi ka din umuuwi. Dumaan ang dalawang buwan. You're lolo asking me to meet him. He asking him my apologies. I'll give it to him. Kasi nagalit lang talaga ang lolo mo for some reason. Naging maayos. Tinulungan din niya ako na hanapin ka. Then after 5 months. My organization is having big problem. Bumagsak ito at hindi ko alam ang gagawin ko. Ni hindi ko pinaalam sa mga elder. Dahil pag nalaman nila magagalit sila sakin. Sisisihin nila ako bakit 'yon nangyari. Then nalaman kong isang gang pala ang may pakana. Ang black tiger gang. At na frame up pa 'ko."

"Lumipas ang taon. Nakulong ako dahil isa daw akong drug lord. Hahahhaha. Natatawa ako pag naalala ko 'yon. Nabaliktad ako. Imbis na ang gang na  'yon ang ikulong ako ang nakulong. Nakulong ako siguro 3 years? Kakalabas ko lang last year. Then sabi ko magbabagong buhay ako. Do'n ko na tinake ang Torriceli Empire."

"So tell me? Ano ba talaga ang nasa loob ng canary? Alam din namin ni lolo na isa kang drug lord.." tanung ko sa kanya.

"Its confidential. But i will tell you some." Interesting..

"Ang canary ay isang organisasyon kung saan, undercover siya. Sabihin na natin oo gumagawa kami ng illegal na bagay pero pag kailangan lang 'yon. Kasali kami sa black market. Pero ang main goal namin ay makatulong sa mga tao. Ang buong akala talaga ng mga tao ay isang masamang oraganisasyon ang canary. But they wrong. You're wrong baby..."

Mas lalo akong naexcite ha? Gusto kong mas malaman. "Tell me more.."

"That's enough. Hindi mona kailangan malaman ang lahat Hestie." Sabi nito.

"But i want to know more!"

"Fine!"

"Go on. Tell me right away. 'Wag kanang stop ng stop." Nakangiti kong sagot.

"Are you so curios? Didn't you?"

"Curious or not curious. Tell me na." Inis na sigaw ko.

"Hindi mona dapat malaman pa."

"Diba wala na ang canary ngayon? Kaya pwede ko nang malaman pa."

"Hays. Lumubog lang ang canary pero hindi ito totally nawala!"

"What?!"

"Tss. Silly girl. You think gano'n lang kadaling mawala ang canary? Canary organization is a organization where the MEMBER of MAFIA BOSS is there! So its means. Hindi lang ako ang big boss do'n. May mas mataas na rangko sakin..."

"Who?"

"Don't ask me because i won't tell you."

" Leux! Nakakainis ka! Kung hindi ikaw?! Sino!!!"

"Rage castillo..."

"How come? I don't get it..." parang nawawala 'yon utak ko ha.

"We are belong to MAFIA FAMILY..."