လႊမ္းက စာၾကည့္စားပြဲမွာထိုင္ၿပီး စာလုပ္ေနရင္းနဲ႕ အေတြးက ဟိုေရာက္ဒီေရာက္ျဖစ္ေနသည္။ စာလုပ္ရတာ စိတ္မပါေတာ့လို႔ ေဘာပင္ကို စာအုပ္ေပၚလႊတ္ခ်လိဳက္သည္။ စားပြဲတင္နာရီကို တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ည ၁၁ နာရီထိုးေနၿပီ။
"ေမေမ မအိပ္ေသးဘူးလား"
"သားလႊမ္း ေရလာေသာက္တာလား"
"ဟုတ္၊ ညေနကကိစၥနဲ႕ ကြၽန္ေတာ္စာလုပ္ရတာ စိတ္မပါဘူး၊ ေဖေဖက ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ဘယ္လိုခြဲပစ္မလဲ မသိဘူး"
"သားက ဘာမွစိတ္မပူနဲ႕၊ စာလုပ္စရာရွိတာ လုပ္၊ ေမေမလည္း ရွာေဖြေရး လုပ္လိုက္ဦးမယ္"
"ေမေမ ဘာရွာမလို႔လဲ၊ ကူရွာေပးမယ္ေလ"
"သားေဖေဖရဲ႕လွ်ို႔ဝွက္ထားတဲ့ အေႂကြးစာရင္းေတြကို ရွာမလို႔၊ သူကေလ မာနေတြ၊ သိကၡာေတြ က်မွာစိုးလို႔ ေမေမ့ကိုေတာင္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း မေျပာဘူး၊ ေသာ့အထပ္ထပ္ခတ္ၿပီး သိုသိုဝွက္ဝွက္ သိမ္းထားတာ"
"ကြၽန္ေတာ္ ဝိုင္းရွာေပးမယ္ေလ ေမေမ"
"အခန္းထဲမွာ လူရႈပ္ေနလိမ့္မယ္၊ ေမေမ့ဘာသာ တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ ရွာေဖြမယ္၊ ၿပီးရင္ စာရင္းျပဳစုေပးမယ္၊ အေႂကြးစာရင္းထြက္လာမွ သားဆီကို လာခဲ့မယ္၊ ဆက္လုပ္ရမယ့္အစီအစဥ္ကို ေျပာျပမယ္၊ ဟုတ္ၿပီလား"
"အဲ့ဒါဆို ကြၽန္ေတာ္ မအိပ္ေသးဘူးေနာ္"
"ေအး ေအး"
ပြင့္႐ြက္လႊာက ကိုယ့္ေယာကၤ်ား အိပ္ေပ်ာ္ေနတုန္းမွာ အေႂကြးစာရင္းအားလုံးကို ရွာေဖြေတြ႕ရွိ စာရင္းျပဳစုၿပီးတဲ့အခါ လူမမာတစ္ေယာက္လို စိတ္ပင္ပန္းႏြမ္းလ်သြားရသည္။
"သားလႊမ္း"
"ဗ်ာ"
ေမေမက အခန္းထဲကို ဝင္လာသည္။ အေရာင္ေဖ်ာ့ေနေသာ မ်က္ဝန္းမ်ားျဖင့္ ၾကည့္ကာ လႊမ္းရဲ႕ေခါင္းေလးကို ဆြဲသိမ္းယူလို႔ ေမေမ့ရင္ခြင္ထဲကို ဆြဲသြင္းထားလိုက္သည္။ ေမေမ့ရဲ႕မ်က္ဝန္းအိမ္မွာလည္း မ်က္ရည္စတို႔ ေဝသီေနကာ ဆို႔နင့္ေသာအၾကည့္မ်ားျဖင့္ လႊမ္းကိုၾကည့္လာသည္။
"ေမေမ.. ေမေမ ဘာလို႔ငိုတာလဲ"
"သားအေဖ .. သားအေဖ အရမ္းဆိုးလို႔"
ESTÁS LEYENDO
ဗင်ဒါလေးရဲ့မူပိုင်ရှင် [Completed]
Romance[Unicode] ဗင်ဒါသစ်ခွတွေကိုမြင်တိုင်း အတိတ်တစ်ခါဆီက ကိုကိုသိပ်ချစ်ခဲ့တဲ့ ဗင်ဒါဆိုတဲ့ ကောင်လေးကို အမှတ်ရပေးပါ [Zawgyi] ဗင္ဒါသစ္ခြေတြကိုျမင္တိုင္း အတိတ္တစ္ခါဆီက ကိုကိုသိပ္ခ်စ္ခဲ့တဲ့ ဗင္ဒါဆိုတဲ့ ေကာင္ေလးကို အမွတ္ရေပးပါ