(A/N: Hi guys! Sorry for the long wait. Thank you for reading this story. Have a nice day! Enjoy reading!)Nakasandal si Primo sa balikat ko habang natutulog. Nasa sasakyan na kami ngayon at pauwi na kami. Nagrereklamo pa nga ang mga kasama ko kasi hindi daw nila na-enjoy ang isla. Nang sinabi kasi ni Daddario Dallesandro na tapos na ang party, ang ibig sabihin ay kailangan na rin magsipag-uwian ng mga guests na nasa island. Buti pa kami ni Primo, pagdating pa lang namin doon ay naka-ligo na kami sa dagat.
I smiled when I remembered what happened last night in the island. Naka-ilan ba si Primo kagabi? Ang alam ko bago sumikat ang araw ay humirit pa siya. Hanggang sa inabutan kami doon ng pagsikat ng araw kaya nanuod pa kami ng sunrise.
Kaya ito, bagsak habang nasa biyahe.Buong magdamag kaming nasa seaside. Feeling ko iyon din ang gabi na nakasama at nakatabi ko si Primo sa pagtulog. Dati kasi kahit na may nangyari sa amin, bumabalik pa rin siya sa kwarto niya para matulog.
Hinaplos ko ang buhok niya. Narinig ko pa ang mahina niyang paghihilik. Mukhang napagod nga talaga siya. Ang tigas kasi ng ulo eh, ayaw tumigil kagabi. Kahit tuloy ako pagud na pagod din, nakakalimutan yata niya na hindi ordinaryo ang size ng pagkalalaki niya.
"We're here." Sabi ni Seven na mukhang inaantok pa din. Nauna na itong bumaba ng sasakyan.
"Inaantok pa ko..." sabi ni Cree at sumandal pa kay Marcillus, sa kabilang side naman ay naka-sandal din sa kaniya si Aziel. Si Giovanni ay nakatulog din yata sa may passenger seat.
"Primo....Primo gising na." Pinisil ko ang ilong niya para gumising siya. Pero inalis lang nito ang kamay ko at sumubsob naman sa leeg ko. Sinuklay ko naman ang buhok niya. "Primo."
"Sleepyyy.." he murmured. Yumakap pa ang mga braso nito sa akin. Ramdam ko pa ang paghikab niya sa leeg ko.
"Sa kwarto ka na lang matulog Primo, para makapag-pahinga ka ng maayos." Sabi ko sa kaniya pero hindi naman ito kumilos. Hinaplos ko na lang ang buhok at braso niya.
Akmang gigisingin ko na rin sana ang iba ng biglang bumukas ang sasakyan. Si Seven. "Hoy! Gumising kayo jan dali! Emergency! Emergency! Tang'na gumising na kayong lahat!" Panggising ni Seven sa iba.
Pinagbabatukan ni Seven isa-isa ang mga natutulog sa sasakyan. Except kay Primo, nasa likuran kasi kami. Napuno ng murahan ang mga nasa loob ng sasakyan. "Wake up you bunch of Mothrfvcker! May mga bisita tayo! May mga kalaban!"
Agad namang nagsipag-bangunan ang mga lalaki sa loob, except kay Primo. Bisita? Kalaban? Tumingin ako sa bintana, at kita ko nga sa labas ang mga nakaparadang itim na mamahaling sasakyan malapit sa bahay. Anong meron?
Gigisingin ko na sana ulit si Primo, pero pagharap ko ay biglang tumama ang labi ko sa labi niya, he pressed his lips to mine, it's just a quick yet sweet kiss. He rested his chin on my shoulder with a lazy smile plastered on his face. Pipikit-pikit pa ang mata nito. "Hi, Baby Girl." He whispered then he yawned.
I just smiled back at him. Pagkababa namin ng sasakyan ay pinagmasdan ko ang mga magagarang sasakyan na nasa labas. Sino kaya ang bisita? Naka-akbay sa akin si Primo nang naglalakad na kami papasok.
I frowned when I saw a man waiting for us in the gate. Nang makalapit kami ay tinititigan ko ito. He smiled at me and even bowed his head slightly to us. My eyes widened when I recognized him.
"Recca?" Tanong ko habang naka-ngiti sa kaniya. Hindi na siya mukhang babae. Hindi na siya naka-long sleeve at gloves, casual pants and shirt na lang din siya katulad nila Primo. Pati haircut niya, hindi na pambabae. Malinis na siya tignan at makikita mo kaagad ang kagwapuhan niya kasi wala na rin siyang make-up. Mukha siyang Pilipinong-pilipino.

YOU ARE READING
Her Only Prime
RomanceWARNING: SPG | R - 18 | Mature Content Started: May 3, 2020 On-going FOLLOW ME FOR MATURE CONTENT Primo Castelferrato Levi-Monfalcone. A mysterious man. They are afraid of him. They hate him. Nobody cares about him, but why is he still powerful and...