Her Only Prime

Chapter 26

Hi guys! Hope you enjoy this chapter. 😂😂💦💦💦Share ko lang iyong ONE-SHOT story ko, SEE YOU AFTER, BABE. Nasa Profile ko, based siya sa kanta. Iyon lang, have a nice day and stay safe. Pwedeng mag-vote, follow and comment pero bawal ang mag-kasakit. Say No to Covid-19 🦠

***

A business jet, private jet, or bizjet is a jet aircraft designed for transporting small groups of people. Business jets may be adapted for other roles, such as the evacuation of casualties or express parcel deliveries, and some are used by public bodies, government officials or the armed forces.

***

Days have passed. Nakabalik na kami ulit dito sa bahay dahil naipagawa na ito ni Roxanne kaagad. Nandito ako ngayon sa kwarto ko, at masasabi kong lagi akong nagkukulong dito. After ko ipag-handa ng pagkain si Primo at tumulong dito, nagkukulong na ako dito.

Minsan nagpupuyat din ako. Nanunuod ako sa youtube ng mga tutorial. Pinag-aaralan ko kasi ang hiniram ko kay Giovanni, nagtanong pa siya kung para saan, basta ang sabi ko ay sekreto lang naming dalawa ang pag-hiram ko ng gitara sa kaniya.

Bukas na kasi ang event. Itutuloy ang hindi na natuloy last time na party dahil nagkaroon bigla ng black out. At bukas din ang hinihintay kong espesyal na araw. Mahirap para sa akin ang magpatugtog ng gitara kasi never ko pa ito nahawakan. Pero nag-effort talaga akong pag-aralan, sa panunuod ng mga tutorials at cover ng kantang pinag-aaralan ko. I'm not sure, pero nang mapakinggan ko kasi ang kantang 'to, sya kaagad ang pumasok sa isip ko.

Focus ako sa pinapanuod ko sa phone ko, nang susubukan ko nang gawin at gayahin sa accoustic guitar na hawak ko ay biglang may kumatok. Napapitlag ako.

"Prima?"

Si Primo! Walang ingay akong tumayo sa kama. Maingat kong nilagay sa ilalim ng kama sa bandang gitna ang gitara. Inayos ko ang ibabaw ng kama ko pati sarili ko. Itinago ko naman ang phone ko sa ilalim ng unan. Huminga ako ng malalim bago ako nagtungo sa pinto para buksan.

When I open the door slightly, I automatically flashed my smile at him. There's no emotion on his face. He's with his usual black attire. "Hi! Bakit?"

Hindi siya kaagad sumagot. Nakatitig lang siya ng mariin sa akin. Napa-higpit ang hawak ko sa doorknob ng humakbang siya papasok. Kumunot ang noo niya sa ginawa ko. "Can I come in?" He asked carefully.

"Bakit?" I did my best para hindi ako mag-mukhang may tinatago. Hindi yata ako dapat ngumingiti eh? Mas halata pag naka-ngiti ako. Pina-seryoso ko ang mukha ko. Showing no emotion at all.

"I just want to come in. Is there something wrong?" His voice changed. He looks and sounds worried.

"Naglilinis kasi ako eh. Medyo magulo." Seryoso ko pa ding sagot.

"I don't care." I look directly on his eyes. Mukhang determinado talaga siyang maka-pasok sa kwarto ko. Niluwagan ko ang pagkaka-bukas ng pinto. Agad naman siyang pumasok at nauna pa sa akin. Buti at naitago ko kaagad. I closed the door at sumunod sa kaniya. Umupo siya sa gilid ng kama ko. He sighed deeply before looking at me.

I stared back at him. Trying to calm myself because I feel like that I am melting, with those piercing eyes. "Are you mad?" He asked in his low voice. Bakit naman ako magagalit?

"Hindi. Bakit naman ako magagalit." I simply said. I am trying to be casual. I know I promise that I won't keep any secrets to him, but I am doing this for him. It's a surprise anyway. His face softened.