Nagtatawanan lang kami ni Primo habang nasa biyahe. Para na nga yata kaming baliw eh. Kapag titigil kasi kami sa pagtawa at mananahimik kami, bigla na lang ako napapatawa ulit ng walang dahilan lalo na kapag tahimik, tapos tatawa na rin siya."Tingin mo, mahuhuli tayo? Magsusumbong kaya sa mga pulis iyon?" Biglang tanong ko sa kanya. Medyo kinabahan lang ako ng kaunti dahil baka kahit na tinanggal ko ang plate number ng sasakyan, mahuli pa rin kami.
"Why? Natatakot ka? Nagsisisi ka ba sa ginawa natin kanina? You made the first step though." Pasulyap-sulyap na tumitingin siya sa akin. Naiinis na naman ako na maalala ang nangyari kanina.
"Of course not. Absolutely not. I did that because they hurted you. I told you, I really hate it when someone is insulting or hurting you, not in front of me." I seriously said. Tumingin ako sa may bintana at pinapanuod lang ang mga nadadaanan namin. Hindi din naman siya nag-salita na eh.
*Message*
Napatingin ako sa phone ko. Nag-reply si William. Binasa ko ng malakas ang message. "Pumayag siya makipag-kita ngayon. Kita na lang daw kami doon."
"Paki ko."
Napatingin ako kay Primo ng hindi ko naintindihan ang sinabi niya. "Huh? Ano sabi mo?"
"Nothing. I said okay." He blankly said. I just shrugged my shoulders as I rubbed my arms because I am feeling cold. I am just wearing a black dress, na talagang lalamigin kahit sino ang mag-suot.
Binuksan ko iyong ilaw dito sa loob ng sasakyan. Umusog ako at itinapat ang Rear-view mirror sa harap ko. I am checking myself as I am brushing my hair using my fingers. Pati ngipin ko tinignan ko kung may tinga.
"What are you doing?" Primo asked in his low voice. Patingin-tingin siya sa akin habang nagda-drive.
"I am fixing myself. Para naman hindi ako mukhang ewan kay William mamaya kung mag-uusap kami." Asawa pa naman ako ng isang Primo Castelferrato Levi-Monfalcone. I must be always look presentable and fairly tidy all the time.
Itinigil ni Primo ang sasakyan sa tabi at magka-salubong ang kilay na hinarap si Defne na nag-aayos sa sarili. "You are fixing yourself for that human drugstore?" He said in his low and dark voice. His eyes trailed down on her body, and it stopped on her cleavage.
Defne looks satisfied on herself. Humarap ako kay Primo. "What do you think?" I straightened my back as I face him. Nilagay ko ang lahat ng buhok ko sa likod. I caught him staring at my cleavage intensely.
"Primo." I called his attention. Tumaas ang tingin nito sa akin, akala ko sasagot siya pero tinitigan niya lang ako.
"What?" Walang gana niyang tanong.
"Okay na ba ang itsura ko?" Tanong ko ulit sa kanya. Sumilip ako sa labas kung nasaan kami. May mga ilan ang naglalakad pa. Hindi ko alam kung nasaan kami.
"Nagpapa-ganda ka ba sa kaniya?" Agad naman akong napalingon sa kaniya.
"Sinasabi mo bang maganda ako?" Naka-ngiti kong tanong sa kanya. Pero umiwas lang ito ng tingin sa akin. Magsasalita sana ako ulit ng may napansin ako sa leeg niya.
Hinawakan ko ang damit niya at hinila palapit sa akin. I titled his head sideward para makita ko mabuti ang leeg niya. Hindi makapaniwalang napatitig ako sa marka na nasa leeg niya. Katulad ito ng nasa akin, iyong kiss mark na nilagay niya sa akin dati. Ako ba may gawa nito?
![](https://img.wattpad.com/cover/223510069-288-k44740.jpg)
YOU ARE READING
Her Only Prime
RomanceWARNING: SPG | R - 18 | Mature Content Started: May 3, 2020 On-going FOLLOW ME FOR MATURE CONTENT Primo Castelferrato Levi-Monfalcone. A mysterious man. They are afraid of him. They hate him. Nobody cares about him, but why is he still powerful and...