Her Only Prime

Chapter 29

**Their music while dancing in the seaside 👆🏻👆🏻👆🏻👆🏻👆🏻

(A/N: Thanks and sorry guys for waiting this chapter. Enjoy reading! And I am getting excited on writing this story. 😈😈😈😈)

Mwuah. Lovelots.

Napapikit ako para ikalma ang sarili. Ayaw kong maniwala sana hangga't hindi ko pa nakakausap si Primo. Pero sa mga sinabi kasi ni Daddario ay gusto niyang iparating na hindi naman talaga birthday ni Primo ngayon. Kung totoo iyon, syempre masasaktan ako at magtatampo. But at this moment, hindi ako dapat maging selfish, hindi ko muna dapat intindihin ang nararamdaman ko. May tamang oras para doon.

Sa mga nasaksihan ko kanina, I can say na hindi magka-sundo sina Daddario at Primo. Nagawa niya ngang insultuhin at tawaging aso sina Seven. At ngayon naman, sa tingin ko ako naman ang sinusubukan nitong insultuhin. At kapag nagawa niya iyon, iisipin ng mga tao na walang kwenta ang bride o asawa ni Primo.

Naalala ko ang sinabi ni Allejandro Martinez kay Primo dati.

Flashback:

"I am giving our loyalty to you because I can see that you know how to choose a right woman to be with you." Sumulyap ito sa akin. "If you know how to choose a right woman who will be with you in life, then you also know how to choose a right decisions na ikabubuti ng pinamumunuan mo" Primo didn't say anything.

"Sa tingin mo bakit nagre-reqired ng bride ang mga candidate ng magiging leader ng Magna Invictus?"

End of flashback:

I remembered some people how they are always degrading Primo, they always referring him as a bastard. They are treating him as nothing but a trash. Hindi ko alam kung ano meron kay Primo at parang hindi maganda ang impression nila dito.

I look sharply at Daddario who is now smirking at me. And this man is one of them, who did nothing but insulted Primo in front of me. As his bride, his wife that loving him, I won't let Daddario Dallesandro destroy my man. Not in my sight.

"Sei davvero un cercatore di attenzioni? Mr. Dallesandro?" I said in my low voice while smiling sweetly to him. Sapat na para siya lang ang makakarinig. May balak nga siguro akong pahiyain nito at pumunta pa talaga dito sa gitna. At kapag napahiya niya ako, siguradong maaapektuhan nito si Primo.

(Italian: Are you really an attention seeker? Mr. Dallesandro?)

I smirked back at him as I glared at him slightly. I made sure na siya lang ang makakarinig at makakakita sa ginawa ko. Naging seryoso ang mukha nito. I don't care if he is one of the Magna Invictus. I composed myself as I took the mic from the stand. Ayokong maging mahina sa harap nila. I need to think fast to save myself.

Humarap ako sa lahat ng tao na nandito. At ramdam ko ang mabibigat nilang tingin sa akin, pansin ko rin ang mga sumusulyap-sulyap sa mesa namin. Napatingin ako kay Primo. Bakas sa mukha nito ang pag-aalala.

I can see in his eyes that he want to get here with me and save me from the humiliation. He looks worried and guilty. I shake my head to him to let him know na wag na siyang lumapit pa. At bago pa siya kumontra, ngumiti na ako ng malapad sa harap ng mga tao.

"So thank you very much for appreciating my performance. It is my honor to be complimented by one of the bosses of Magna Invictus, Mr. Daddario Dallesandro! And he even came here in the center to personally congratulate me to what I did." Masigla kong sabi sa kanilang lahat habang naka-ngiti. I can still feel the tension kaya nagsalita pa ako.