Chapter 8

1K 32 4
                                    


"ေမ...ကုိယ့္မွာ အိပ္မက္တစ္ခုရွိတယ္၊ ကိုယ့္ဘဝရဲ႕ပန္းတိုင္၊ ကုိယ့္ဘဝရဲ႕ ခရီးအဆံုးကို ေမနဲ႔အတူပဲေလွ်ာက္လွမ္းသြားခ်င္တယ္သိလား... ေမရယ္... ကုိယ္ရယ္... သားသားမီးမီးေလးေတြရယ္နဲ႔ ကိုယ္ေနာက္ထပ္ဘာကိုမွထပ္မလိုေတာ့ဘူး... ကုိယ့္အတြက္ အရမ္းၿပီးျပည့္စံုတဲ့ အိပ္မက္ေလးေပါ့... ေမေကာ အဲ့လိုစိတ္ကူးေလးရွိခဲ့ဖူးလား..."


ေမက သူ႔ကိုၾကည့္ရင္းဟက္ဟက္ပက္ပက္ ရယ္ေမာကာေနသည္။



"အဟင္းဟင္း ဂုဏ္ရယ္... ႀကိဳျမင္ႏိုင္တဲ့ ကိစၥမွမဟုတ္တာ၊ ေမေတာ့ အိပ္မက္ေတြခ်ည္းပဲ မမက္ခ်င္ဘူး၊ တကယ့္လက္ေတြ႕ကိုပဲ စိတ္ကူးထားတယ္... ဂုဏ္ေတာ့ေလ စာေရးဆရာပီပီ စိတ္ကူးေတြနဲ႔ပဲ သာယာေနတာပဲေနာ္၊ လက္ေတြ႕ဘဝထဲကိုလာခဲ့ပါဦး"


အခုေတာ့....
ဒါကိုယ့္ရဲ႕တကယ့္လက္ေတြ႕ေပါ့ေနာ္...ေမ။

ကိုယ့္ကိုတကယ့္လက္ေတြ႕ဘဝကိုျပသခဲ့တာလား... ေမရယ္။


¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤


နာနာရီရီနဲ႔နာက်င္ရတဲ့ ငါ့ရဲ႕အခ်ိန္နာရီေတြ
ဟားဟားဟီးဟီးနဲ႔ ဟာသတစ္ပုဒ္လို
မင္းပ်က္ရယ္ျပဳသြားခဲ့တာ
ငါ့ရဲ႕အခ်စ္ပါ Honey...။

ႏွစ္ႏွစ္လလျမဳပ္ႏွံထားခဲ့တဲ့ ငါ့ရဲ႕ခ်စ္ျခင္းတရားက
လြယ္လြယ္ကူကူစြန္႔ပစ္လြယ္တဲ့ အမူိက္တစ္စလိုေတာ့
မင္းမပစ္ပယ္လိုက္ပါနဲ႔ Honey...။

ဟန္ေဆာင္ၿပီးေတာ့ျဖစ္ျဖစ္... ငါ့ကိုအားနာေၾကာင္းျပသင့္တာေပါ့ Honey...။
အခုေတာ့...ငါ့မွာ
သူေတာင္းစားသာသာတန္ဖိုးမဲ့စြာ မင္းထားရစ္ခဲ့တဲ့ေနရာမွာ
ငါငိုရမွာလား...ရယ္ရမွာလားဆိုတာ
မင္းေျပာခဲ့ပါဦးကြာ....။      ။


♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧



တစ္ေယာက္တည္း အရက္နဲ႔မိုးလင္း မိုးခ်ဳပ္ျဖစ္ခဲ့တာ ဘယ္ႏွစ္ရက္ရွိၿပီလဲ သူမသိပါ။ ဒါေပမယ့္ သူသိတာတစ္ခုက သူ႔ႏွလံုးသား နာက်င္ေနရတုန္းပဲဆိုတာေတာ့ သူသိတယ္။


မင္းကငါ့အပိုင္ပဲ...💜(You Are Mine...💜)Where stories live. Discover now