မနက္မိုးလင္းလူျကီလူေကာင္းစတ္ုင္လ္နဲ႕ေရာက္ခ်လာတဲ႕
ဟိုမိသားစု.....သူ႕ထက္နည္းနည္းျကီးတယ္ဆိုတဲ႕ပတ္ခ္
ဘိုဂမ္ဆိုတဲ႕အစ္ကို...ထုိအစ္ကိုျကည့္ရတာေပ်ာ္ေပ်ာ္
ေနတတ္ျပီးခင္မင္ရင္းနွီးလြယ္မဲ႕ပံု...အစ္ကို႕ဘက္ကစကား
ေတြေျပာေနေပမဲ႕ေဂ်ာင္ကုကေတာ့သိပ္ျပီးတက္တက္ျကြ
ျကြမရွိ...အလိုက္အထိုက္ေလးပင္...
ဒယ္ဒီနဲ႕အန္ကယ္ပတ္ခ္ကCompanyကိစၥေတြေဆြးေႏြး
ေနျကေပမဲ႕အျကြားသန္လြန္းတဲ႕မာမီကေတာ့ပတ္ခ္ကေတာ္
နဲ႕စကားေဖာင္ဖြဲ႕ေနပံု...စကားမစပ္သားေရးသမီးေရးဘက္
ေရာက္သြားသည္နွင့္...ပတ္ခ္ကေတာ္ကအိမ္မွာက်န္ခဲ႕တဲ႕
သူ႕တူမေလးဟာဘယ္ေလာက္လွေျကာင္းဘယ္လိုခ်စ္ဖို႕
ေကာင္းေျကာင္းခ်ည္းေျပာေနေတာ့...အျကြားသန္တဲ႕
ဂြ်န္သူေဌးကေတာ္ကနားသာေထာင္ေနရသည္...ဆား
မပါတဲ႕ဟင္းလိုေပါ့ပ်က္ပ်က္ျကီး...လက္ထဲကအေကာင္းစား
လက္ဖက္ေျခာက္ကိုဇိမ္ခံေသာက္ရင္းသူျပီးရင္ကိုယ့္အလွည့္
ဆိုျပီးေလွာင္ျပံဳ းေလးျပံဳ းလ်ွက္...
''သူေဌးကေတာ္ရယ္...ျကည့္ပါဦး...ဒါကြ်န္မတူမေလး
ပတ္မီယြန္းရယ္...ခ်စ္စရာမေကာင္းဘူးလား...ျကီးလာ
ရင္သူေဌးကေတာ္ျဖစ္မဲ႕ရုပ္ေလး...ဟင္း...ဟင္း...''
ဖုန္းေလးထိုးေပးရင္းေျပာလာသည္မို႕သူေဌးကေတာ္
ဂြ်န္မွာမေကာင္းတတ္လို႕သာျကည့္လိုက္ရသည္...PH
screen ထက္ကထယ္ေယာင္းနဲ႕ရြယ္တူကေလးမေသး
ေသးေလး...ျဖဴ ျဖဴ ေဖြးေဖြးေလးေပမဲ႕သူမမ်က္စိထဲတြင္
ထယ္ေယာင္းေလာက္ျကည့္မေကာင္း
'ကေလးမေလးကေခ်ာသားပဲ...ဒါေပမဲ႕ဂြ်န္အိမ္ရဲ႕ေမြးစား
သားေလးကိုေတာ့မမွီဘူူးထင္တယ္...''
ဟုတ္ပါသည္...ထယ္ေယာင္းငယ္ကသာလက္မခံသာ...
ဂြ်န္မိသားစုကထယ္ေယာင္းကိုသူတို႕မိသားစုဝင္ျဖစ္ဖို႕ျကိဳ
ဆိုျပီးသား...ထယ္ေယာင္းကိုလည္းလိုေလေသးမရွိထား
ေပးသည္...
''ေမြးစားကေလး...''
''ဒါေပါ့...''
မထင္မွတ္တဲ႕စကားေျကာင့္အံျသသြားပံုရတဲ႕ပတ္ကေတာ္...
''ခဏေလးေစာင့္ဦး...''
လက္ဖက္ရည္ခြက္ကိုအသာအယာေအာက္ခံေျကြျပားေပၚ
ျပန္ခ်ကာ...အိမ္ေတာ္ထိန္းမင္အားလွမ္းေခၚသည္...
