"ကိုကို...အက်င့္မေကာင္းဘူး..."
ဟုတ္ပါသည္ေလ....တစ္ကယ္လည္းကိုကိုအက်င့္
မေကာင္းဘူး...ဘယ္ႏွယ့္သူမ်ားရဲ႕လွတပတအ႐ွည္
ထားထားတဲ့လက္သည္း႐ွည္ေလးေတြကိုတစ္ေခ်ာင္း
ခ်င္းဆီလိုက္ညႇပ္ေနရတယ္လို႔
"ထယ္ရယ္...လက္သည္း႐ွည္ေတြမထားရဘူးထယ္
ရဲ႕....က်န္းမာေရးနဲ႔မညီၫြတ္ဘူး...ဒါေၾကာင့္ကိုကို
ကညႇပ္ရတာပါထယ္ရယ္...."
ေဂ်ာင္ကု...ထယ္ေယာင္းကိုမနည္းေခ်ာ့ေမာ့ကာေျပာ
ေနရသည္...က်န္းမာေရးမညီၫြတ္သည္ထက္အဲ့လွ
တပတလက္ကေလးေတြကိုတစ္ပါးသူေတြၾကည့္မွာ
မႀကိဳက္...ဒါေၾကာင့္ကေလးငယ္ရဲ႕လက္သည္းေတြ
ကိုညႇပ္ပစ္သည္ဆိုကပိုမွန္လိမ့္မည္
"ဟင့္...ၾကည့္ဦး...ထယ့္လက္ကေလးေတြတံုးတိတိ
နဲ႔႐ုပ္ဆိုးသြားၿပီ....."
သူ႔လက္သူၾကည့္ရင္းစိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားတဲ့ေပါက္
စ...မတတ္ႏိုင္သူကလည္းသူကမၻာႀကီးရဲ႕အလွတရား
ကိုသူမ်ားေငးမွာအရမ္ေၾကာက္တာ....ခပ္ေသးေသး
ကိုယ္လံုးေလးကိုေပါင္ေပၚေပြ႔တင္လိုက္သည္...
ဒီညထယ္ေယာင္းကသူ႔အခန္းမွာအိပ္မွာေလ
"ကိုကို...ထယ္ဆံပင္ေရႊဝါေရာင္ေတြကိုၿငီးေငြ႔လာ
ၿပီ...အဲ့အစားအနီေရာင္ေလးဆိုရင္ေကာင္မလား
ဒါမွမဟုတ္...အခုေခတ္စားေနတဲ့ဆံပင္အျပာေရာင္
ေလးေတြပန္းေရာင္ေလးေတြဆိုရင္ေကာင္းမလား
ဟင္...ကိုကို...."
ကင္မ္ထယ္ေယာင္းဆိုသည္မွာလည္းဂြၽန္ေဂ်ာင္ကု
ကိုငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔ႏွလံုးေရာဂါရေစခ်င္တဲ့ပံု...
ဒီေလာက္လွေနတာေတာင္ဆံပင္အေရာင္ေျပာင္း
ဦးမယ္တဲ့
ထယ္ေယာင္းခမ်ားေတာ့
သူေမးတဲ့အေမးကိုကိုကိုကဘာအေၾကာင္းမွမျပန္
ဘဲငူငူႀကီးေတြးေနသည္မို႔ကိုကို႔ပါးႏွစ္ဖက္ကိုညႇစ္
လိုက္သည္
"ကိုကို....ထယ္ေျပာေနတယ္....ေလ..
ဘာအေရာင္ဆိုးရမလဲလို႔...."
ဆူဆုေအာင့္ေအာင့္ေလးထြက္လာတဲ့ထယ္ေယာင္း
အသံ...
"'ဟိုေလ..တတ္နိုင္ရင္ေလ...ထယ္ကဘာအေရာင္
မွလဲမဆိုးနဲ႔...ဆံပင္အ႐ွည္ေလးေတြလည္းမထား
နဲ႔...အာႏိုးေကသိလား...."
