ဘာလိုလိုနဲ႔ထယ္ေယာင္းနဲ႔ေဂ်ာင္ကုတြဲတာသံုးလေက်ာ္ေက်ာ္ေလးလနီးပါး...ဒီလိုပဲစိတ္ေကာက္လိုက္ျပန္
ေခ်ာ့လိုက္ထယ္ေယာင္းနဲ႔ေဂ်ာင္ကုဘဝကပ်င္းရိၿငီး
ေငြ႔ဖြယ္ရာမ႐ွိ...ဒယ္ဒီနဲ႔မာမီလည္းအိမ္ျပန္ေရာက္
ေနၿပီဆိုေတာ့အေနအထိုင္ဆင္ျခင္ရသည္....
ေဂ်ာင္ကုကေနာက္ဆံုးႏွစ္ေက်ာင္းၿပီးထားၿပီး
ထယ္ေယာင္းကေတာ့ဒုတိယႏွစ္ဆက္တက္ေနသည္
"ဒယ္ဒီသားကိုုေခၚတယ္ဆို..."
ဒယ္ဒီေခၚတယ္ဆိုလို႔အလုပ္ခန္းထဲသို႔ဝင္လာခဲ့သည္
ထံုးစံအတိုင္းဒယ္ဒီကသူ႔အလုပ္နဲ႔သူ႐ူပ္ေနစဲပင္
"ဂုကီ...မင္းကေတာ္ေတာ္ေမြးရက်ိဳးနပ္တဲ့ေကာင္ပဲကြ..
ဟမ္....ဒယ္ဒီကိုေတာ့ကူညီမယ္ဘာမယ္မ႐ွိဘူး
မင္းရဲ႕ခ်စ္လင္ေလးနားမွာပဲကပ္ေနတာ...."
မွန္သင့္သေလာက္မွန္သည့္ဒယ္ဒီစကားေၾကာင့္
ေဂ်ာင္ကုသူ႔ဂုတ္ပိုးေလးကိုပြတ္သပ္ရင္းရီေနမိသည္
"ဂုကီရာ...ထယ္ေယာင္းနဲ႔မင္းဘဝေ႐ွ႕ေရးအတြက္ဒယ္ဒီကိုမွီမခိုနဲ႔ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္လဲႀကိဳးစားဦး...
အခုုေနာက္ဆံုးႏွစ္စာေမးပြဲေျဖၿပီးၿပီ....ဒယ္ဒီ
Companyေရာထယ္ေယာင္းကိုပါေနာက္ဆိုသား
ပိုင္ေတာ့မယ္....သား...သားအရည္အခ်င္းကိုယ္
ေရကိုယ္ေသြးကိုထုတ္ျပသင့္တယ္မလားဂုကီ..."
ဒယ္ဒီစကားေတြေၾကာင့္ေတြေဝသြားတဲ့ေဂ်ာင္ကု
ငယ္ငယ္တုန္းကထယ္ေယာင္းအတြက္သူCompany
ပိုင္႐ွင္သူေဌးႀကီးျဖစ္ခ်င္ခဲ့တာ..ဒါမွထယ္ေယာင္း
ႀကိဳက္တဲ့စေတာ္ဘယ္ရီေတြျခင္းလိုက္Candyေတြပံုး
လိုက္ဝယ္ေကြၽးႏိုင္မဲ့စိတ္ကူး႐ွိခဲ့ဖူးသည္
"ဟုတ္....ကြၽန္ေတာ္ဘာလုပ္ရမလဲသာေျပာပါ..
ဒယ္ဒီ..."
ေဂ်ာင္ကုစကားကိုေက်နပ္အျပံဳးႀကီးျပံဳးေနတဲ့ဒယ္ဒီရယ္..သူ႔သားဆိုသည္မွာလည္းထယ္ေယာင္းနဲ႔သာ
ကိုင္ေပါက္လိုက္...ထယ္ေယာင္းေကာင္းစားဖို႔ဆို
အားလံုးေခါင္းညိမ့္ၿပီးသား
"မင္းျပင္သစ္က..ကဒယ္ဒီမိတ္ေဆြရဲ႕Company
ႀကီးတစ္ခုမွာအလုပ္ဝင္ရမယ္..သံုးႏွစ္ၾကာရင္လည္း
ၾကာမယ္ေလးႏွစ္ၾကာရင္လည္းၾကာမယ္ေပါ့ကြာ
....ဒယ္ဒီလိုခ်င္တဲ့အတိုင္းအတာေရာက္ၿပီဆိုတာ
နဲ႔ဒယ္ဒီရဲ႕Companyကိုအေမြစားအေမြခံလႊဲေပးမယ့္
အျပင္ထယ္ေယာင္းေလးကိုပါသားနဲ႔လက္ထပ္ေပး
မယ္....ဟုတ္ၿပီလား...."
