ေဂ်ာင္ကုျပင္သစ္ေရာက္တာတစ္လေက်ာ္သံုးလအတြင္းအေျခအေနမဆိုးဘူးလို႔ေျပာရမည္..ေဂ်ာင္ကုအစကတည္းကဥာဏ္ေကာင္းလြန္းသည့္ကေလးမို႔ဘယ္အရာ
မဆိုသင္လြယ္တတ္လြယ္ေလး...Mr.Thormas
ကလည္းသေဘာက်သည္မို႔ဒယ္ဒီ့ဆီမွာသူ႔သတင္း
ေကာင္းကအျမဲတမ္းတက္ေနသည္ေလ..စားေရးေသာက္ေရးလည္းေဂ်ာင္ကုျဖစ္သလိုစားတတ္
သည္မို႔မပူပင္ရင္...ေနေရးထိုင္ေရးကလည္းဒယ္ဒီ
နဲ႔MrThormasနဲ႔အသိေတြဆိုေပမဲ့ဘက္လိုက္မူ ့ကင္း
တဲ့Mr. Thormasကသူ႔ကိုဝန္ထမ္းေတြထားတဲ့အေဆာင္မွာပဲေနခိုင္းသည္...ထို႔ေၾကာင့္Company
ရဲ႕ဝန္ထမ္းေတြနဲ႔သာမကေအာက္ေျခသိမ္းလုပ္သမား
ေတြရဲ႕အေၾကာင္းပါသိခြင့္ရတဲ့အတြက္ေတာင္ေက် း
ဇူးတင္မိသည္...အဖက္ဖက္ကအရာရာအဆင္ေျပေသာ္လည္းေဂ်ာင္
ကုရဲ႕ႏွလံုးသားေရးရာမွာသိပ္မေကာင္းလွ....ထယ္
ေယာင္းငယ္ကသူမသိဘဲခိုးသြားသည္ဟုေတြးကာ
စိတ္ေကာက္ေနတဲ့ပံု...Ph ဆက္လည္းသိပ္မေျပာ
အရင္လိုကိုကိုဆိုၿပီးခြၽဲဖို႔ေနေနသာသာ"ဒါပဲမလား.....ၿပီးၿပီမလား...."
ဆိုၿပီး...Phကိုတီကနဲခ်ပစ္တာ
VCေခၚလည္းမကိုင္...အရင္လိုလည္းအိမ္ျပန္ၿပီးေျပး
ေခ်ာ့လည္းမရေဂ်ာင္ကုဘဝကေတာ္ေတာ့ကိုဗ်ာ
မ်ားေနရသည္...တစ္ခုပဲ...ကေလးငယ္ကိုလြမ္းရင္သူ
လည္ပင္းမွာကေလးငယ္နဲ့ဆင္တူဆြဲထားတဲ့
ေငြေရာင္အသဲပံုေလာ့ကတ္သီးေလးနဲ႔ဆြဲႀကိဳးေလး...
ထိုအသဲပံုေလာ့ကတ္သီးေလးကိုဖြင့္လိုက္သည္ႏွင့္
ငယ္ငယ္တုန္းကထယ္ေယာင္းငယ္ပံုေလး...အဲ့ပံုေလးကိုၾကည့္ၿပီးေဂ်ာင္ကုတစ္ေန႔ေန႔အလြမ္းေျဖ
ရတာလည္းမနည္း...သူရဲ႕ငယ္ခ်စ္ဦးေလးကအဲ့ပုစိ
ေပါက္စအရြယ္ကတည္းကသိပ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေနခဲ့တာ..."တိုတို...တိုတုိ.."
ဆိုၿပီးအေဝးကေနလံုးလံုးေလးေျပးလာေသာဝက္ဝံေပါက္ေလးကိုလြမ္းလွသည္...ဒီတစ္ေခါက္ျပန္ေရာက္
ရင္ေတာ့. ...ဒါေလးကိုသူအပိုင္းသိမ္းမည္....သူ႔Phထဲကထယ္ေယာင္းမသိေအာင္ခိုး႐ိုက္ထားတဲ့.ပံု
ေလးေတြကလည္းမနည္းမေနာပင္...ဒါေလးေတြကိုတေန႔ေန႔ၾကည့္ရင္းေဂ်ာင္ကုအသက္ဆက္႐ွင္ေနရသည္....မဟုတ္လား...