A/N: Hello! Ine-edit ko yung kay Chianna kaya may idinagdag akong minor character which is si Sister Agot. Hehe Wala 'yun before but while revising, naisip ko lang idagdag ulit. Minor lang naman at hindi siya makakaapekto sa story. Nasa chapter 8 ni Chianna ata, basta yung Moo ang title, doon ko siya dinagdag.
Chapter theme: Amnesia - 5SOS
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
"Hindi ba parang masyado pang maaga para dito, mommy? My birthday is almost 4 weeks away!" panay ang reklamo ko kay mommy habang nakaupo kami sa backseat ng kotse niya.
Ang aga-aga niya akong ginising dahil may pupuntahan raw kami. Ipinaubaya na kasi ni daddy sa mommy ko ang pagpaplano para sa 16th birthday ko, which is sa December 1 pa. Sobrang tagal pa no'n.
"Baby, kulang pa nga ang apat na linggong paghahanda. Sweet 16 ka na kaya gusto ko, magarbo ang birthday mo. How about renaissance period ang gawin nating theme? May naisip na akong design para sa dress mo," dire-diretsong saad niya na hindi man lang pinakinggan ang reklamo ko.
"Para naman akong magde-debut nito, eh. Simpleng birthday celebration na lang kaya ang gawin natin?"
"Pagbigyan mo na lang si mommy, pwede ba 'yon? Himala nga at pinayagan ako ng daddy mo na makialam sa birthday mo. I want to make it unforgettable that's why I'm doing this. Please, my bebita?" she pleaded sweetly.
"Okay, pero huwag naman masyadong magarbo?"
"Hmm, I'll try!" masayang sambit niya.
Okay na rin siguro 'to para maging busy rin ako at tuluyan ko nang makalimutan ang paasang Moonlight na 'yan. Tatlong linggo na rin ang lumipas mula nang hindi niya ko siputin sa usapan namin at hindi na talaga ito nagparamdam pa sa akin. Ni ha, ni ho, wala man lang akong natanggap mula sa kanya. Bahala siya.
Wala na rin naman akong balak na alamin pa kung anong nangyari sa kanya. Siguro nga katulad rin siya ng ibang lalaki. Matapos pumasok sa buhay mo, bigla na lang mawawala at iiwan ka sa ere. Mali talaga na pinagkatiwalaan ko siya. Nasaktan lang tuloy ako.
I'm just grateful that my friends were considerate enough for not mentioning him anymore. After what happened that day, we never talked about him as if he didn't exist in this world.
Nakakainis nga lang dahil kung gaano kadaling nasanay ako sa presence niya, gano'n naman kahirap tanggalin siya sa sistema ko. Parang ang sarap tuloy iuntog ng ulo ko sa bato para magka-amnesia na ako at makalimutan ko na siya ng tuluyan.
Simula ngayon, hindi na talaga ako maa-attached agad sa kahit na sino, lalo na sa hindi ko naman talaga kakilala. I've learned my lesson, the hard way. Let's not be gullible again, my dear self.
"Baby, let's go?"
I jarred back to the present when I heard my mom called me. Nakahinto na pala kami at nakaparada na ang kotse sa tapat ng isang napakalaking boutique — it was a tree bark covered boutique na La Belleza ang pangalan. It was located at the district of Hermoso, 30 minutes drive from our city.
