"Okay Tito. I'll go with it." I said and sighed.
Ngumiti naman ang Chairman sakanya. Mukhang masaya ito dahil pumayag sya.
Bumaling naman sya sa harapan nya. At nakita nyang titig na titig sakanya si Zymon. I give him a bored look.
"Why ?" I ask. Umiling naman ang binata at napangiti.
"Check our branch there iha. Ituro mo na din ang pasikot sikot dun sa hotel natin. I'm counting on you iha." Tito Art said to her.
She smile and nodded in response.
Bumaling naman sya sa harapan nya at pinatitigan ang lalaki.
Sobrang gwapo nga naman ng nilalang na nasa harapan nya. At ng mapansin ng binatana na nakatitig ito sakanya. Napangisi ang lalaki at napaiwas naman sya ng tingin.
She cleared her troat dahil parang may nakabara sa lalamunan nya. Kung titigam sya ng binata.
"So boss kailan po ang alis natin ?" I ask professionally at him.
"Tomorrow I'll just fetch you at your unit." He said still smirking at me.
I sighed. And look at him.
"Okay Sir. See you tomorrow. Tito alis na ko". I said and kiss Tito Arc on his cheeck.
As I stood up. Zymon grab my hand.
"Wait." He said. I look at him at sa kamay nyang hawak ang kamay ko.
Bahagya naman syang nahiya at binaba ang kamay ko.
"What is it son ?" Tito Arc ask curiously.
I face him confuse.
"Don't call me Sir." He said which made me confuse more.
"Huh?" I ask at bahangyang kumunit ang aking noo.
"J-just Zymon or Zy will do. Just don't call me sir." He said with demanding on his voice.
She sighed in defeat. Wala syang lakas makipagtalo ngayon. Dahil gusto na nya talagang magpahinga.
"Ok then Arc" I said while looking at him intently.
Arc eyes widen as I called him Arc. His lips form in O. And I'm confused at what reaction he had.
"What ? Don't you want to call by your second name ?" I ask a bit irritated.
At para naman may nagsink in sa utak nya at umayos ito ng tayo.
"Nope its just that your the first one who called me that." He said.
At ako naman ngayon ang napaka sa kinatatayuan ko. Hindi ko alam but I feel a butterflies on my stomach. Sa madaling salita kinikilig ang mga kalamnan ko.
"SMOOTH!" Tito Art said. With playful smile on his lips.
"Tsk. Aalis na nga ako tito. Nauunggoy ka nanaman." I said. At umalis na sa opisina ng chairman.
Narinig ko pa ang tawanan ng mag-ama bago ko umalis.
Hayy nakuh mag-ama nga parehas mabulaklak ang dila. Sa isip isip ko.
_____
Kinabukasan maaga akong nagising dahil ngayon ang alis namin ni Arc. Nagsuot lang aq ng t-shirt at maong short. Mas komportable kasi ako pag ganito lang ang suot ko sa tuwing umaalis. Doon nalang ako magpapalit sa hotel pagdating namin.
I wear my slippers as my phone beep.
Then I saw a txt from Arc.
Agad kong kinuha ang traveling bag ko. At lumabas na ng unit ko.
"Ganda mo talaga ate." Sabi ng kapitbahay ko. Agad ko syang nilingon paglock ko ng bahay.
"Thanks" I simply said.
"Ganyan ba ang woke up like this mo ? Sana all!" Sabi nya. Bahayga naman akong natawa at sumabay na sakanya sa elevator.
"Maglalaway ang kung sino man ang makakita sayo." She said.
Napailing nalang ako sa kakulitan nya. Sanay naman na sya sakin kaya alam din nya na hindi talaga ko pala salita.
As I saw Arc who was leaning at his car. He wore a cargo short. And a v-neck t-shirt. That emphasize his body. Makikita talaga na maganda ang hubog ng pangangatawan nito. He even were a running shoes.
Kahit saan anggulo tignan sobrang gwapo talaga ng nilalang na to.
As he saw me a playfull smile is writtem all over his face.
"Laway baka tumulo." He playfully said. Inirapan ko lang ito.
"Boasful!" I hissed at him.
At kinuha ang dala dala kong traveling bag.
"Kaya ko na yan." I said to him.
"Hmm. But I want too." He said and put my traveling bag at the backseat.
"Gentleman are we ?" I ask as he open the passenger seat for me.
"Not really. Sayo lang." He said and winked at me.
Napailing nalang ako at tinago ang simpleng ngiti na sumilay sa aking labi.
As we drove our way to the edsa. Its good thing at umalis kami ng hindi pa rush hour. Kung hindi. Tiyak traffic ang aabutin namin.
I seat comfortably. As I form my legs at an angel seat. And my hand carry bag is on my lap.
I get my phone and my ear plug to put some musics. Para naman hindi ako mabored at makatulog ako habang nasa byahe.
As I play Ocean Deep. I put my bag on my side. Tinanggal ko ang aking tsinelas at inangat ang paa ko. Para kumuha ng suporta sa daskboard.
Oh i feel heaven. Kahit saan sasakyan ganito ako. Dahil mas komportable ako sa ganito.
"Shit!" Arc cursed. I look at him confused.
"What ?" I ask at tinanggal ang isang earphone na nakalagay sa tenga ko.
"Woman. Stop teasing me with your bear legs. Because right now. I told you. I have a boner." He said with full of desire in his eyes.
I feel my cheeck heat up dahil sa sinabi nya. Napaiwas ako ng tingin at tumikhim.
"Eyes on the road and don't mind me." I said and glare at him. Hindi naman na sya nagkumento pa at iniwasan ngang tumingin sakin.
As I close my eyes. He grab the other earphone on my ear.
"Hey. That's mine" I said.
"Yeah. Pahiram. Nakalimutan ko kasi yung sakin." He said.
Hindi nalang ako nakipagtalo dahil para na din hindi sya mabored sa byahe. Mahurap na maaksidente pa kami.
I hummed a song at bumaling sa bintana. Hayy what a world. Sa isip isip ko.
Then nagulat nalang ako ng may jacket nakalagay sa binti ko. I look at him in confused.
"Just cover it. I have a difficulty at driving because your legs are showing at hindi ko mapapangakong makakapagpigil ako." He said. At tila ba nahihirapan nitong sabi sakin.
I gulped as I feel my cheecks redden again. I glared at him.
"You prevert!" I hissed at him as he look at me with a playfull smile.
Napailing nalang ako. Mas lalo pang tinakpan ang binti ko.
Bumaling akong muli sa bintana. At pinagmasdan ang magandang tanawin.
I remember before. My happiness before turns out in a tragic way. My love before. Turns into a pain one.
Hayy. Sana lang sa susunod na magmamahal ulit sya. Hindi na ganun kasakit.
Sa isip isip nya. At sa pagpikit ng kanyang mga mata. Sana matagpuan na nya ang lalaking para talaga sakanya.

YOU ARE READING
Blue Night
RomanceOnce you fall in love you need to take a risk. A risk that very hard to commit. What if you fell again? Is being afraid would be a hindrance of your live for him ? Or you will take a risk to prove your faithfullness at him ?