Blue Night

WAKAS

Hindi ko akalaing darating ang araw na to. Noong unang kita ko sakanya sa kompanya. Sabi ko sya ang babaeng pakakasalan ko. Pinapangarap ko lang sya noon. Ngayon nasa kamay ko na.

Naging mahirap man ang aming unang taon bilang magasawa hindi ko naman maitatangging dahil doon ay mas naging matibay kami sa isa't isa naalala ko noon ng sinabi lahat sakin ni Monica at hindi naman tinanggi ng kanyang asawa.

Galit ako oo. Pero hindi naman ako galit sakanya. Galit ako dahil tinago na sakin ang totoo. Matatanggap ko naman sya ayoko lang ng pinaguusapan sya ng iba.

Ngayon alam ko na kung bakit gusto nya sa kasal nya andon lahat ng highschool at collage friends nya. Dahil para maipakita sa mga ito na may taong magmamahal sakanya.

And I'm proud at that. I'am proud to her husband.

Hindi tumigil noon si Monica sa kakasisi sa asawa ko. Nang mga panahon na wala ito sakin tinama ko lahat ng pagkakamali ko. I judge her so much and its pain me more because she understand me.

Dumating si Monica sa company ko after umalis ni Aphrodite sa bahay.

"Bute naman at natauhan ka." Monica said while grin at me. Tinignan ko lang sya ng blanko. Bahagyang umigting ang aking panga dahil sa babaeng kaharap ko.

"Stop blaming my wife bitch!" I hissed at her. Nakita ko naman na tila parang naguguluhan sya. I smirked at her.

"Sya naman talaga ang dapat sisihin kung bakit hindi kami magkaayos ayos ng asawa ko!" She nug at me. Wala naman akong pakealam sakanya. I smile dangerously at her. At nakita ko naman na napalunok ang dalaga.

Yeah right matakot ka. Sabi ko sa isip isip ko.

"Hindi na kayo maayos ng asawa mo matagal na bago pa man magmakilala si Zyra at ang asawa mo. Gago lang yang asawa mo dagil ginawa nyang kabit ang babaeng mahal ko!" I said through greeted teeth. Umiling iling naman ang babae at napaupo sa sahig.

"Remember this bitch. Sa oras na mangealam kapa samin ng asawa ko. Sisiguraduhin kong malikigo ka sa sarili mong dugo." I warned at her. Nakita ko namang namutla ang mukha ng dalaga and that make me smirked at her.

Mabilis namang umalis nung araw na yun si Monica sa aking opisina. Dalawa nalang ang kaylangan nyang tapusin bago nya puntahan ang kanyang asawa.

Aayusin na muna nya ang problema dito sa kompanya at kakausapin ang mga magulang ni Aphrodite.

Lumipas ang dalawang bwan ng puntahan ko ang magulang ni Aphrodite. Noong una ay natuwa pa ang mga ito at hinanap sakin ang anak nila.

Ngunit ng malaman ni Tito Zion ang lahat halos malapit na nya kong mapatay sa bugbog. Hinayaan ko lang sya dahil alam kong deserve ko lahat ng suntok na natamo ko kay Tito Zion.

Ilang beses akong nagpabalik balik sakanila at humingi ng tawad. Lumuhod na din ako sa harapan nya para lang patawarin nya ko.

Isang araw pumunta ko ulit sakanila para humingi ng tawad. Ng papasukin ako nito sa kanilang bahay at inaya akong makipaginuman sakanya. Ngumiti lang sakin ang ina ni Zyra na alam kong kinausap nya si Tito Zion para sakin.

"Anak alam mo ba sa tuwing kinakausap ko ang anak ko. Lagi syang malungkot. Alam kong miss na miss kana nya. Alam kong mahal na mahal ka ng anak ko. Yung pagmamahal nya sayo iba, hindi katulad noon yung tingin sayo ng anak ko. Alam kong sobrang mahal na mahal ka nya. Ayoko na syang masaktan. Dahil ako kismo na tatay nya nasaktan ko sya. Kung ayaw mo na sa anak ko. Isauli mo lang sya sakin ng buong buo." Sabi nito. Hindi ko maiwasang malungkot ngunit masaya din kalaunan.

Just wait for me sweetheart.

Ngumiti ako kay Tito Zion at tumango.

"Hindi ko na po sya ibabalik sa inyo Tito. Ayoko na pong mawalay sakanya. Hindi ko na po sasaktan ulit." I said he just tap my shoulder and nodded at me. Tila nakuntento ito sa mga pahayag ko.