Alarmımın lanet olası sesiyle güzelim uykumdan uyanmıştım. Alarmıma ve okuluma söverek yatağımdan kalktım ve rutin işlerimi halledip okul kıyafetlerimi giyindim. Ah kendimi tanıtıyım. Ben Kim Min Ah ama bana herkes Bom der. 165 boydayım ve 41 kiloyum. Bembeyaz tenim ve her koreli gibi çekik gözlerim var. Kahverengi belime gelen düz saçlarım var. Ve Seul lisesi 3. sınıf öğrencisiyim. Çantamı da aldım ve evden çıktım benimle aynı zamanda karşı komşumuzun biricik(!) oğlu Bangchan çıkmıştı. Gözlerimi devirdim ve kulaklığımı takıp yürümeye başladım. Aslında otobüsle gitsem 15 dakikaya varırdım ama ben yürümeyi seviyordum bu yüzden yarım saat erken çıkıyordum evden. Adımlarımı hızlandırmıştım çünkü en azından okula gidene kadar Bangchan'la muhattap olmak istemiyordum. Onun okulda bir grubu vardı Stray Kids. Ama benimde vardı bizde Bum Girls'dük. Asla kendimizi ezdirmez her zaman onlara karşılık verirdik. Onlar insanlarla uğraşmayı çok severlerdi. Ve tabiki bizde. Ama bizim olan hiç birşeye yaklaşamaz ve dokunamazlardı. Grubun lideri bendim diğer grubun lideride Bangchan'dı. Tabiki en büyük düşmanımız onlardı hiçbirinden haz etmiyordum. Özellikle de Bangchan'dan.
Okula varmıştım. Demir kapıdan içeri girdiğim gibi grubumdaki kızlar Minji , Eunji , Hara , Mina , Sana ve Ryujin yanıma gelmişti. Havalı bir şekilde okula girdik. Okulda çok popülerdik. Özellikle de ben grubun lideri olarak da gruptan ayrı olarakta popülerdim. Hoşuma gidiyordu böyle olması. Ben kötü olmayı seviyordum. Sınıfımıza gittiğimizde daha Bangchan'ın gelmediğini gördüm. Sınıfta sadece Jeongin vardı. Bizden bir yaş küçüktü çünkü okula erken başlamıştı. Hemen başına doluştuk ve önündeki defteri sert bir şekilde savurduktan sonra sıraya , onun tam önüne oturdum. Sertçe yutkundu. Kafasını yavaşça kaldırdı. Kafasını tuttum ve ona yaklaştım. Dibine gekdikten sonda dudağımı ısırdım. Tekrar sertçe yutkundu. Geri çekildim ve alayla güldüm.
-Naber bebe?
Kötü kız kahkahamı atarken sınıfa Felix girdi ve hemen biricik arkadaşını savunmaya geçti.
Felix : Hey Jeongin'i rahat bırakın tamam mı ?
Bu sefer sıradan kalktım ve Felix'e yürümeye başladım. Jeongin tam kalkacaktı ki Mina onu durdurdu ve sertçe yerine oturttu. Felixin tam karşısında durup kollarımı göğüs hizamda birleştirdim.
- Peki ya rahat bırakmazsam?
Etrafa baktım ve devam ettim.
- Bangchan'ı göremiyorum ona sığınıyordunuz değil mi tüh ya yazık oldu.
Bütün kızlar kötü bir kahkaha attık. Sonra birden ciddileşip yakasından tuttup ve ona yaklaşıp gözlerinin içine bakarak konuştum.
- Boş yapma Felix. Kes sesini ve sırana geç.
Felix korkar gözlerle bana baktı ve sessizce sırasına geçti. Beni okuldaki herkes güzel buluyordu. Stray Kids bile. Bu yüzden onlara yaklaşıp onları etkim altına alıyor ve istediğimi yaptırıyordum. Tabi bunu Bangchan'a hiç yapamadım. Hiçbir zaman ona yaklaşmama izin vermemiş her seferinde beni itmişti. Pek şikayetçi değildim çünkü Bangchan'dan nefret ediyordum. Bana yapmadığını bırakmamıştı. Aslında eskiden Stray kids ve ben bir gruptuk. Bu grubu Bangchan bozdu. Bana sürtük dedi ve beni merdivenlerden aşağı itti. O gün benim için herşey bitmişti. Sejong'un ağzına bakıp bana o muameleyi yapması cidden saçmaydı. O günden sonra kimseye yüz vermemiş hep bad girl olmuştum. Bu okuldada Bum Girls'ü kurmuştum. Halimden memnundum. Arada bir Jeongin'le uğraşıyordum. Ve onunla uğraşmama engel olanlarla uğraşıyordum gerisi ile muhattap olmuyordum. Genellikle Hyunjin ve Felix koruyordu zaten bu bebeyi.
Ben tekrar Jeongin'in yanına gittim ve histerik bir şekilde güldüm.