- Peki neden hep onu korudun Bangchan hım? O gün bana dediğin şey hala aklımda "Ne oldu yoksa dün bardakiler fazla mı canını yaktı?"
Ah Bangchan bunu öyle bir imayla dedin ki. Bu kadar canımı yaktıktan sonra hiçbir şey olmamış gibi mutlu olmamızı mı istiyorsun?
Bangchan : Biliyorum özür dilerim ama bizimde mutlu olmaya hakkımız var.
- Birincisi biz diye birşey yok. İkincisi bana mutluluk yok Chan.
Bangchan : Min Ah haklısın ama gerçekten özür dilerim herkes ikinci bir şansı hak eder hım?
-Ben sana defalarca şans verdim, tolerans tanıdım Chan. Daha dayanacak gücüm kalmadı. Daha fazla konuşmak istemiyorum git lütfen.
Bangchan : Ama-
Ayağa kaltım ve ağlayarak bağırdım.
-Git artık git!!
Sessizce çekip gitti. Dizlerimin üstüne düştüğümde bir el dokundu omzuma.
Sonra da sımsıkı sardı beni.
Chanyeol: Şhhh ağlama bebeğim ağlama lütfen.
Kollarına tutundum. Ne konuşabiliyordum ne ağlamayı bırakabiliyordum.
-O-oppa b-b-ben bunları hakedecek n-ne yaptım?
Tekrar hıçkırıklara boğulduğumda saçlarımı okşayıp öptü.
Chanyeol: Şhhh hiçbir şey yapmadın lütfen üzülme lütfen ağlama. Burası çok soğuk hadi gel içeri geçelim.
Başımı tamam anlamında salladım içeri geçtik. Chanyeol iki tane sıcak çikolata yaptı. İçerken bütün olanları anlattım. Meğersem o bizi camdan görmüş ve duymuş. Ama Bangchan'ı tanıdığı için birşey dememiş ta ki ben git artık diye bağırana kadar.
Chanyeol : Jun yarın geliyormuş.
-Neeeğğğğğhhhhh!!
Chanyeol : Şhh herkes uyuyor kızım sakin ol. Dün haber verdi de sen apar topar odana çıkınca söylemeyi unuttum sana.
-Canım abim bir bitsede okulu tamamen gelse.
Chanyeol : Tamamen geliyor zaten.
-Neeeğğğğğhhhhh!
Chanyeol : Yah sessiz olsana be!
-Yuppiiii abişim geliyor tanrım bunu kutlama- ağh ben burda depresyona girmiştim ama ne ara geldik buralara of.
Chanyeol : Sen cidden değişiksin Minmin.
Sıcak çikolatalarımızı bitirip uyumak için odalara çekildik. Şimdi ben heyecandan mı uyuyamıyordum yoksa üzüntüden mi? Uf ne yapacağımı ne yaşayacağımı şaşırdım resmen (karantinada me). Zorda olsa uyuyabilmiştim.
Bangchan'dan...
Aslında hiç böyle bir tepki vereceğini düşünmemiştim ama sonuna kadar da haklıydı. Ona çok kötü davranmış hiç ama hiç hak etmediği sözler sarf etmiştim. O bunların hiç birini asla hal etmemişti ve ben bunları nasıl telafi edeceğimi bilmiyordum. Aklıma gelen fikirle Jeongin'i aradım ve herşeyi anlattım. Sonuçta Min Ah grupta en çok onla muhattap oluyordu. Jeongin'in ilk tepkisi şu olmuştu.
J: Siktir!
B: Hey hey!
J: Ah pardon hyung ama SEN BUNLARI NOONAMA NASIL YAPARSIN SENİ BOĞARIM!!!!!
Jeongin'in gelen bağırma sesi ile telefonu kulağımdan uzaklaştırmıştım.
B:Bağırma be! Tamam haklısın haklısınız ama bana söv diye aramadım seni.
J: NE İÇİN-
B:BAĞIRMA LAN!!
J: Ah pardon tamam ne için aradın peki beni?
B: Heh şey ben bu hatalarımı nasıl telafi edebilirim.
-Dııt Dııt Dııt.
Telefonu suratıma kapatmıştı. Tanrım nasıl affettireceğim kendimi. Onun istediği birşeyi yapmak istedim onu öpmek istedim onunla oynuyorum sandı. Özür diledim eski günleri hatırlattım daha çok sinirlendi. Sıçtım ya ben tam anlamıyla sıçtım {Sınav haftası me}. Jeongin'i tekrar aradım ama meşgul çalıyordu. Hih! Yoksa Min Ah ile mi konuşuyordu!!?? Hemen mesaj attım.
B: Sakın Min Ah'a anlatma şu konuşmamızı tamam mı bak haklısınız falan ama biliyorsun ki çok güçlüyümdür 😜.
Sondaki emojiye gülerken mesaj geldi hemen açıp baktım.
J: Yok be ben noonamı üzmem hem sen bana birşey yapmaya kalkıcak olursan ceza yediğimiz gün ki tekme tekrarlanır söylemedi deme 😋.
Resmen dalga geçti benle velet!!
Zar zor uyumayı başarmıştım. Rüyalarımda bile Min Ah vardı. Zaten hep o vardı. Ben sadece inkar ediyordum...
Öhöm biraz kısa olmuş olabilir af buyrun canlarım iyi okumalar votelerinizi yorumlarınızı esirgemeyin lütfen. Zaten şu karantina çok sıkıcı acık sohbet edek gııız hehhehehe~
❤❤❤❤❤
