Stray Kids okulun bahçe kapısının önündeydiler ve hepsinin bir yerinde yara vardı. Onları öyle görünce çok endişelendim ve hemen ilk gördüğüm kişinin ve aralarında hala en sevdiğim kişinin yanına Jeongin'e koştum.
-Jeongin ne oldu sana iyi misin!? Ne bu hal ah kaşına bak! Hih!! Dudağın patlamış!! Ne oldu sana Jeongin'im benim!!??
Jeongin : Birşey yok noona boşver. Hem canım acımıyor bak.
Dedi ve burukça gülümsedi benim ise gözlerim dolmuştu. O benim kardeşim gibiydi. Her ne kadar onunla uğraşsamda onu çok seviyordum. Jeongin benim hep istediğim ama hiç olmayan küçük kardeşimdi. Hemen ona sardım kollarımı.
Jeongin'den ayrıldığımda hemem yanımdaki Hyunjin'e baktım. Onunda gözü morarmış ve dudağı patlamıştı.
-Ayh ama ben sana kıyamam. Ne oldu size Hyunjin!?
Hyunjin : Ah boşver Minah. Gereksiz birşey işte.
Patlayan dudağına dokundum ve yüzünü buruşturdu.
-Yok yok bu böyle olmaz gelin benimle revire gidiyoruz.Ve Teamin oppa bıraktığın için sağol.
Teamin : Birşey değil Minie ben gidiyorum iyi dersler~
Hyunjin ve Jeongin'i kollarından tutmuş revire götürüyordum. Şuan bize bakanlar hiç umrumda değildi. Tek düşündüğüm şey kardeşlerimin canının yanıyor olmasıydı. Diğerleride peşimizden revire gelmiştiler. Pansumanları bittikten sonra hepsini arka bahçede topladım. Ve yüzlerine baktım. Bangchan'ın yüzünde yara falan yoktu. Neden acaba??
-Şimdi adam akıllı anlatın ne oldu size böyle??
Bangchan : Sanane
-Sana sormadım. Sus!
Bangchan : Susmuyoru-
-Kapa çeneni artık KAPA!!!!!!
Bağırınca susmuştu. Tekrar üyelere döndüm.
-Bakın çocuklar siz her ne kadar beni silsenizde hayatınızdan ben sizi hiçbir zaman silemedim. Siz hep benim kardeşim oldunuz. 8 tane kardeşim vardı benim.
Yan gözle Bangchan'a baktım. Başını yere eğmiş beni dinliyordu.
-Şimdi söyleyin bakalım kim yaptı bunu!?
Jeongin : Sejong
Bangchan : Ne!? Ne saçmalıyorsun Jeongin Sejong asla böyle birşey yapmaz.
Hyunjin : Ama yaptı Bangchan. Ve yeter artık biz daha fazla Minah'tan uzak kalamayız. Senden de o iğrenç sevgilinden de bıktık!! Her gün birimize sarkan biriyle çıkmaya devam ettin ve üstelik hiçbirimize inanmadın!!
Bangchan Hyunjin'e tokat attığında Hyunjin'in önüne geçtim ve sağlam bir tokatta ben Bangchan'a attım. Hyunjin'i de geriye doğru ittirdim. Bangchan elini şaşırmış bir şekilde yanağına götürdü ve bana baktı.
-Şimdi gördün mü sevgilinin ne mal olduğunu!?ŞİMDİ ANLADIN MI NE MAL OLDUĞUNUZU !!?? SEVGİLİNDE SENDE İĞRENÇ ZAVALLILARDAN BAŞKA BİRŞEY DEĞİLSİNİZ!! KARDEŞLERİMDEN UZAK DUR ONLARA ZARAR VERİYORSUN!!!
Hala yüzüme öylece bakıyordu. Diğerlerine döndüm.
-Hadi gidelim eski günlerde ki gibi.
Dedim ve ortalarına geçip bir kolumu Felix'in bir kolumu da Minho'nun omzuna attım. Eskiden de böyle gezerdik. Tabi o zaman Bangchan gereksizi de vardı. Sınıfa girdiğimizde herkes bize bakıyordu. Bizde sınıftaki yabancı olmayan yabancıya.
-Bunun burda ne işi var AQ!!??
Birde bizim kızlarla konuşuyordu. Stray Kids'in arasından ayrılıp bizimkilerin yanına gittim. Sorgularcasına yüzlerine baktım. Ve o sırada o pislik konuştu.
? : Naber görüşmeyeli bayağı oldu hım?
Senin ben ağzına sıçayım...
Vote ve yorumlarınızı bekliyorum arkadaşlar bııyyyyyyy
... ❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤:-D
