my beautiful trauma • cherik [√]

fank yu.

Söylemek istediğim çok şey var, olabildiğim en sıkıcı olmayan hâlimle belirteceğim hepsini. Çok fazlalar o yüzden bölüm sonuna sıkıştırmayıp ayrı bir bölüme yazayım istedim. Dokuzlu sayılardan nefret ediyorum, istediğim 20'de final yapmaktı ama hayat yine bir taraflarıyla gülüyor anlaşılan :")

Öncelikle, şaşkınım. Sonunda bitti? Günün neredeyse on altı saati bunu yazıyordum zaten ama bir şeyi sonuna kadar götürebilmiş olmak düşündüğümden de iyi hissettiriyormuş. Gelelim yegâne amacıma. Kalbimde çok fazla kırık vardı, bense yine kalp değil de bu hikâye şeklinde birleştirmeye karar verdim o kırıkları. Charles ve Erik'in tanıştığı o kitapçıda, Charles'ın bitmek bilmez panik ataklarında, Logan'ın pervasızlığında, hatta yaktığı sigarasında, Jean'in tesellilerinde... her yerde bulabilirsiniz o parçaları. Her yere kendimden bir şeyler bıraktım. Asla kendimi açık açık anlatacak kadar cesur biri olmadım, o yüzdendir bu yolu seçişim. Umarım birileri sesime kulak vermiştir, vermediyse de sorun değil, yadırgamam.

Bunu size yaşattığım için özür dilerim. Sizin için değil, kendim için yaptım. Herkes hayal kırıklığıyla farklı şekilde başa çıkar. Benim devam edebilmek için içimdeki bir parçayı öldürüp atmam gerekiyordu. Bunun içinse sizin görmeniz gerekiyordu. Biraz bencilce bir davranış olduğunu inkâr edemem. Bunu da Charles aracılığıyla yaptım işte. Acısını ondan çıkardım.

Çoğu yerde yazmama yardımcı olan anneme buradan teşekkür etmek istiyorum. Kaza geçiren Erik de, ağır panik ataklar yaşayan Charles da oydu aslında. Eh ben de pek tekin değilim gerçi ama ilham kaynağım oydu yine de.

Canım castim James ve Michael'ın ne kadar yakıştığını kimse göz ardı etmemeli.

Son ve en büyük olarak da okuyan, gözünün ucuyla bakıp geçmiş olsa bile herkese çok teşekkür ederim, gerçekten. Bu hikâyede en az benim kadar sizin de emeğiniz var, çok fazla şey ifade ediyor bu benim için. İyi ki varsınız, hep var olun, sizi çok seviyorum.

En önemli kısım. En değerli, en kıymetli varlığınız sizsiniz. Kendinize sahip çıkın. Belirli bir güvenlik alanınız olsun ve oraya kimseyi sokmayın. İstisnasız. Kimseye kendinizden daha fazla değer vermeyin. Kimse sizden önemli değil. Herkes geliyor ve gidiyor, doğanın yazılı olmayan kanunu bu. Kimseye "sonsuza kadar" yanınızda kalacakmışçasına bağlanmayın. Bilirsiniz, evren sonsuzluk yeminlerini sevmez ve onu bozdurmak için elinden geleni yapar size. Ben buna gerçekten inanıyorum. Ve lütfen, kendinize zarar vermeyin. Nasıl bir his olduğunu biliyorum, sanki bir şey içinize sığmıyormuş da vücudunuzda açtığınız yaralardan çıkacakmış gibi hissettiriyor. Ben öncesinde üç kez denedim bunu, bir halta yaramıyor. Yalnızca fiziksel acıyla kalıyorsunuz. Ruhunuzdaki yaraları fiziksel yollarla açmadınız, dolayısıyla fiziksel yollarla da çözemezsiniz. Sorununuz ne olursa olsun, ne kadar büyük olursa olsun, en derinine inin ve ne olduğunu anlayıp kökünden başlayın çözmeye. Korkmayın, yaslanacak bir sırta veya anlatacak bir insana ihtiyacınız olduğunda ben buradayım. Sizi gerçekten seviyorum ve elimden geldiği sürece yapmayacağım bir şey yok. Ve finali yazarken çok zorlandım, fark ettiğim tek şey ise ölüm bir çözüm değil. İntihar bir çözüm değil. Yalnızca Erik'in karmanın gazabına uğraması gerekiyordu bir şekilde diyelim.

İkisini en başından en sonuna kadar bu kez kendi bakış açımla anlatacağım bir bölüm yazmayı da düşünüyordum aslında ama biraz gereksiz geldi, zaten ben de bitmiş gibi hissediyorum, tadında bırakalım 😌

Yazmaya asla edebî bir yeteneğim olduğu için başlamadım, yalnızca beynimdeki sesler kendi kulağımı sağır edecek raddeye geldiğinde yazmak beni rahatlatıyor, her zaman. Yazmaya devam edeceğim, her ne kadar bir süre sonra otomatik olarak cringe bulsam da, yazacağım. Siz de dilerseniz başka hikâyelerde görüşmeyi ben çok isterim. 🥺

Her zaman herhangi bir konuda bana mesaj atabilirsiniz. Vukuatlı bir insanımdır ben, derdinizi büyük ihtimalle anlarım. Dertli olmanız fark etmez, aklınıza gelen herhangi bir şeyi yazabilirsiniz. İki tişört arasında kararsız kalırsanız bile fikir alabilirsiniz mesela. Hiç fark etmez. Ben zaten günün 25 saati aktifim burada :D mutlaka cevaplarım.

Buraya kadar sabırla okuduğunuz için çok teşekkür ederim. Sizi gerçekten çok seviyorum. İyi ki varsınız, çok iyi bakın kendinize! Bizi unutmayın, çok özleyeceğim yorumları pusuda beklemeyi 🥺💞