All Captured Dreams (A Series #3)

Chapter 30

Bakit niya alam na may kasama ako? Andito rin siya? I turned around and I look for him. Ang daming tao sa mall and I can't see him.

"Ano 'yon?" tanong niya, nagtaka siguro siya bakit hindi ako mapakali.

"Ah, wala." tumango lang siya saka nagtingin din ng mga display.

I took a photo of it saka sinend kay kuya to ask his opinion about it kaso kung wala akong matinong sagot na nakuha.

TO Dion Panget:
Sent photo.
What do you think?

Dion Panget:
Ganda. Para sa akin ba? Salamat!

TO Dion Panget:
Para kay Vance.

Dion Panget:
Sigurado ka bang magbabati kayo bago magpasko?

I rolled my eyes when I read his reply. Napakabastos ng kapatid ko, ewan ko ba.

Dion Panget:
Char lang. Bilhin mo, maganda naman.

TO Dion Panget:
Ok thanks

"Uhm, miss, I'll get this one." turo ko roon sa necklace. Kinuha naman niya saka nilagay sa box and paper bag.

Huminga muna ako ng malalim habang kinukuha ko yung tamang amount. Tama ba 'tong ginagawa ko? Paano kung hindi nga kami nagkabalikan? Sayang lang, bumili na lang sana ako ng album, char.

"You're done?" tinignan niya yung kamay ko na naghehesitate.

"Huwag ka bumili kung ayaw mo. Maganda naman necklace mo, bakit ka pa bibili." natawa ako. Hindi niya pala alam yung sitwasyon namin.

Ang hirap naman magdesisyon mag-isa.

Binili ko pa rin. Pwede ko naman suotin 'to if ever. Nagkaroon na ako ng idea ng regalo para kela kuya, so bibili na rin ako ngayon.

I guess it's my lucky day at hindi na namin kailangang maghanap ng shop, katabi na rin mismo. Vince did a great job sa pagdala sa akin dito sa mall.

"Do you even know how to use this?" he asked while looking sa mga neckties.

"No. Ako ba magsusuot? Ireregalo ko lang naman." I picked a set of 5 para gamitin nila tuwing workdays. 15 lahat kasi si Dino, pwede naman niya hiramin yung kela kuya, joke.

"Paano kung nanghingi ng tulong mga kuya mo sa'yo?"

"Oh? Ano mangyayari?"

"Hindi mo sila matutulungan." inabot niya yung isang necktie saka binigay sa akin "You can practice on me."

I looked at him for a while saka tumingin pabalik sa neck tie. Practice on me pa siya nalalaman baka hindi niya talaga alam paano. Binato ko sakaniya yung necktie.

"Bahala ka riyan." tumalikod ako para pumunta sa counter at mabayaraan na. Libro na lang siguro regalo ko kay Jemima and sa iba kong friends sa club.

"Hey," lumingon ako sakaniya. He put the necktie around my neck and he started fixing it.

Naka-look up ako so I got to see his face sa malapitan. His eye color is dark brown while Vance's is light hazel brown. He has a sharper jaw rin than Vance.

"You want my picture?" napaiwas ako ng tingin. Tapos na pala niya ayusin yung necktie, natulala ako.

"I'll buy you na lang this necktie." I said saka tinanggal yung pagkakasuot non sa akin. He stepped back para makadaan ako.

Ghad, why it is so awkward? Natulala lang naman ako kaya ko napansin yung mata niya, wala naman ibang meaning. Atsaka, hello? Kabibili ko lang ng regalo kay Vance.

Pinalagay ko sa box yung nga neckties para maayos na siya tignan kahit hindi pa binabalot. Nakita ko namang tumabi siya sa akin.

"Vance---No, I mean, Vince," he looked confused, ako rin "nabobored ka na ba? Bookstore na lang."

"Nah, just take your time." I slowly nod, impressed. First time namin magkasama and I can say na he is kind.

So naghanap ako agad ng books na alam kong magugustuhan ni Jemima. I got Dino a book din for his studies. Nakita ko si Vince na may dala dalang basket. He gave it to me. Ang dami ko palang hawak.

"Wala pa kayong OJT?" he asked while looking din for some books.

"It was moved next year"

"Ohh, you can apply sa company namin for OJT."

"I'll think about it. Thanks." tumango siya. Kung saan si Jemima, roon din ako mag-apply.

Bumili ako ng eco bag para magkakasama na lahat. I'm happy kasi nakabili na ako, yay!

"Let's eat. My treat." I nodded.

"Okay. Saan?" I can't keep up kapag sobrang bilis niya maglakad kasi ang bigat din ng dala ko.

"Mabigat ba? Hindi naman malayo yung cafe." tanong niya.

"Kaya ko naman, tara na." hindi nga malayo yung cafe kasi need lang namin bumaba ng isang floor.

Ang warm ng ambiance ng buong cafe. Feeling ko pwede ako makatulog dito o kaya ang saya tumambay habang gumagawa ng reports.

"Ano sa'yo?" he asked.

"Lemonade atsaka Lemon Cheesecake." kunoot-noo niya akong tinignan.

"Sana naglemon square ka na lang." natawa ako saka tinarayan siya. Naghanap na rin ako ng upuan namin, gusto ko nakacouch.

Hindi naman siya natagalan at nakabalik na rin siya kasama yung pager. I looked at the receipt, nag-order pa siya ng extra sandwhich.

Nagphone lang siya kaya I do the same. I took a picture ng eco bag saka pinost ko sa ig story ko with a caption 'christmas'.

My heart almost drop when I saw the notification with his name. Ang bilis naman niya makita yung ig story ko. Well, 'yon naman purpose bakit ako nag-ig story, para magreply siya.

VanceGab: nice

I'm a little disappointed sa reply niya kaya ininbox ko lang siya. Tumunog na rin yung pager so it means our orders are ready. Tumayo na si Vince para kunin.

"Alyanna?" I looked up. Nagulat ako.

"Tita, hello po." I said politely kahit medyo inis ako kay tita. Mom siya ni Lianne.

"Oh, sino kasama mo? Are you with Jemima?"

"No po." nagnod lang siya. I-ask ko sana siya if sino kasama niya kaso dumating na si Vince.

"Vince?"

"Tita,"

I am so confused right now. I don't get it. Do they know each other ba? Umupo na si Vince sa harap ko and parang hindi pinapansin si tita. Nagsigh lang si tita.

"Enjoy your meal mga hija at hijo."

"Thanks tita, sino po kasama niyo?" tanong ko.

"I'm with Vance and Lianne."

And by that, nakita ko silang dalawa sa may pinto. Nanlaki ang mata nilang dalawa. And then Vance looked at Vince who's currently enjoying his sandwhich.

Tumingin uli sa akin si Vance at nilagpasan ako na parang hindi kami magkakilala. Napatingin ako uli sa paperbag, should I return it?

A/N:
I'm bacc