⚜️CONTROL⚜️

Kanlı ay🌑

Kendimi soğuk suya bırakırken sadece niye hâlâ hayatta olduğumu sorguluyordum.çok zor şeyler yaşamıştım,yaşıyordum ve artık o çocuk ile birlikte yaşayacaktık.
Kaldırabilir miydi?ya da bana yardım eder miydi?
Hiçbir fikrim yoktu,ya bana yardım edicek ve beraber bu lanet evden kurtulucaz ya da beraber burada çürüyecektik.

Ben,şu zamana kadar hayatıma son vermediysem böyle soğuk,ürkütücü bir yerde son nefesimi vermek istemediğim içindir.
Su yavaştan taşmaya başlayınca,kafamıda yavaşça suyun içine koymaya başladım.
Saniyelik bile olsa herşeyden uzak olmak bana iyi geliyordu,ben sadece huzurlu bir hayat istiyordum.
İmkansız olsa bile...

Bu yerden kurtulmak,yeni bir hayat,yeni bir sayfa istiyordum.
Gerçek arkadaşlar istiyordum,gerçekten yaşamak istiyordum.
Ayak sesleri gelmeye başladığında hiçbir şey yapmadım.nasıl olsa üstümde siyah geceliğim vardı.

Bugün kaçmaya çalışmış,kırmış ama en sonunda pes etmek zorunda kalmıştı.
Maalesef uzun bir süre burada yaşamak zorundaydı.ona herşeyi nasıl açıklayacaktı bilmiyordum.
Korkcak mıydı?bana deli mi diyecekti?kabul edecek miydi?ya da kaderine razı gelip,benimle birlikte bu evde çürüyecek miydi?

Aklımda ki onca soru,açılan kapı ile son buldu.o en sonunda gelmişti.
Büyük ihtimal suları görmüştü ama Onun şuan uyuyor olması gerekmez miydi?
Saat 2 idi ve bugün kanlı ay gereğinden fazla parlak olucaktı aynı zamanda jennie çok fazla yorgun olucaktı,enerjisi bitiyormuş gibi hissedicekti.

Jennie'nin yaratıklardan istediği birkaç şey vardı ve bunların bedeli olarak her kanlı ayda enerjisi bitiyormuş gibi hissediyordu.
Hayatta yaptığımız her işin bir bedeli vardı jen yaratıklardan istediği şeylerin karşılığı olarak ondan istenilen en düşük bedeli her kanlı ayda veriyordu.

"Sen gerçekten delisin,çık şuradan ölüceksin"

Yorgun gözlerimi yüzüne çevirdim,ciddi miydi?
Hafifçe kıkırdadım ve

"İşine gelmez miydi?"

"Gelirdi....boşver"

Tam gidicekken,isteksizce mırıldandım.

"Yardım edebilir misin,bir kere bile olsa bu gece burada yatmak istemiyorum....lütfen"

Kapıyı açtı,ne bekliyordum ki.bana yardım mı etmesini mi?suya daha fazla dalıcakken bir el beni belimden kavradı ve kucağına aldı.

"Her ne olursa olsun kız avcısı,sen bir kızsın"

Dedi ve yavaştan adımlarla banyodan çıktı,kalp atışları sanki biraz hızlıydı ama normaldi demi?kucağında bir kız,ıslak bir şekilde.
Sonuç olarak o bir erkekti.bunu yanlışlıkla anlamak saçmalıktı.
Okuduğum kitaplarda her hareketi aşka bağlıyorlardı ama bu yanlıştı.

Bir erkek ve kızın yakınlaşmasımda kalp ritminin hızlanması kadar normal birşey yoktu.

"Sen alıstın galiba?"

Duyduğum ses ile başımı güçlükle kaldırmaya çalıştım.
Tam ağazımı açıcaktım ki o konuştu.

"Sen gerçekten çok beceriksiz bir erkek avcısısın"

"Erkek av...ne?"

"Ciddi misin?sabah ki sen ve şuan ki sen arasında baya fark var"

"Hicbir şey bilmiyorsun,buna rağmen çok konuşuyorsun.sadece beni odama götür"

"Ahh...niye sana yardım ediyorsan?!"