30 Days With You (RitKen Fanfiction)

17

THE VACATION they planned was cut short. Kailangan na kasing bumalik ni Grant sa Manila sa susunod na araw kaya umuwi na sila sa mansyon ng mga ito. Grant had to run some errands today so he went out. Si Yuka lamang ang kasama niya ngayon dahil may check-up ang dalawang matanda. Ang mgam magulang naman ng mga ito ay nasa farm dahil araw ng harvest.

She was busy fixing her things on her luggage when Yuka came inside the room.  Naupo ito sa ibabaw ng kama at pinanood ang ginagawa niya. Nang magtagal ang pananahimik nito ay pinuna na niya. She wasn't used to the quiet Yuka. There's something about her being quiet that made her nervous.

"What's wrong? Bakit ng tahimik mo ata?" Nakangiting tanong niya rito.

Yuka shrugged her shoulders. "I'm a bit sad that you're leaving this soon. Akala ko one month talaga kayo dito." Bumuntong hininga pa ito.

"Babalik ako from time to time to visit, okay?" Saad niya kahit na hindi naman siya sigurado sa bagay na 'yon.

"Ako na lang ang dadalaw sa'yo, Ate Dani. So you won't get sick anymore." Yuka smiled at her sweetly.

She got teary eyed because of what Yuka said. Kagaya lumapit siya rito at mahigpit itong niyakap.

"I'm gonna miss you so bad, Ate Dani."

"Me too," she said and let go.

Nang matapos siya sa pag-aayos nang mga gamit ay nagyaya si Yuka na sa veranda na lamang silang dalawa. Nagpahatid sila roon ng pagkain sa katulong. It was such a nice feeling to have Yuka around. Napapatawa kasi siya nito sa mga jokes nito. She just wished that Yuka would never change.

"Kapag ba nakabalik na kayo sa Manila ni Kuya, you'll start with the chemotherapy?" tanong nito.

Nagkibit siya ng balikat. "I think there will be a series of tests that I need to undergo. Kung kakayanin ba ng katawan ko or hindi."

Yuka nodded. "Please be strong, Ate."

She smiled. "I will."

They were in the middle of that conversation when Cristina showed. Kitang-kita niya ang galit sa mga mata nito. Her eyes were red, tila kagagaling lamang sa pag-iyak dahil halata ang namumugtong mga mata.

"Why are you here?" Yuka asked the thoughts in her mind.

"Shut up, Yuka!"

Napatayo siya sa bigla nitong pagsigaw. "Hey. Hey." Awat niya rito. "Don't shout at her."

"Wala kang pakialam!" Sigaw nito sa kanya. "You're a scheming bitch! Mang-aagaw ka!" Sumugod ito sa kanya at hinila ang buhok niya.

Napapikit siya dahil sa sakit ng paghila nito. She's removing Cristina's grip on her hair but she seems too strong for her. Naramdaman pa niya ang pagkalmot nito sa kanya ng braso.

"Ate Dani!" Yuka screamed.

"Bitch! Hindi ka na dapat bumalik pa! We were happy already!" Sigaw nito sa kanya.

Pilit siyang kumakawala sa sabunot nito. She had no choice but to put on force. Sobrang sakit na ng ulo siya sa ginagawa nito. Kahit si Yuka ay walang magawa. She's afraid that Yuka might get hurt too.

"Ano ba, Cristina! Tigilan mo si Ate Dani! Manang! Please help us!"

With all her might, she tried to push Cristina away. Muling kumirot ang braso niya mula sa panibagong kalmot na natamo niya mula rito dahil sa ginawa niyang pagtulak.

She looked at Cristina who was ready for another attack. Hindi na niya alintana pa ang mahapding braso. All she wanted was to get away from her. She's too dangerous. Para itong papatay na.