"Kamusta na pala kayo ni Jeydon?"Tanong ni Katheryn na nasa tabi ko.
"Ang totoo niyan...nagkaroon kami ng pagtatalo kanina kaya umalis muna ako."
"Hmm.Kaya pala mag isa ka."Ani niya.Nakaupo lang kaming dalawa dito sa park habang pinapanood namin si Stacey na nakikipaglaro sa ibang bata sa slide.Kahit gabi na marami paring bata dito.
"Sino pala ang tatay ni Stacey?"Tanong ko kay Katheryn.
Nakita ko na bigla siyang nalungkot sa tanong ko pero ngumiti din siya agad.
"Umm.Pasensya na ah."Paghingi ko ng tawad.
"Hindi okay lang.Nung nabuntis ako biglang umalis ang tatay niya at hindi na nagpakita.Pero ayos lang naman sakin yun.Nakaya ko naman na buhayin siyang mag isa.Kahit mahirap sa umpisa sa huli worth it naman.At nagpapasalamat ako na dumating si Stacey sa buhay ko."
"Maswurte ka sakanya.Napakabait at napakacute niyang bata."
"Oo.Oh pala.May tutuluyan ka ba ngayong gabi?"Tanong niya.
"Wala nga eh."
Ang malas ko naman ngayon.Wala akong pera at wala pa akong matutuluyan.Gutom pa naman na ako.
"You can stay with us."-Katheryn
Pagdating namin sa bahay nila ay agad muna niyang hinatid si Stacey sa kwarto niya.Siya din ay nagluto at sabay kaming kumain.At pagkatapos nun ay hinatid na niya ako sa guest room kung saan ako matutulog ngayong gabi.
Katheryn is now a fashion designer.She is a model before pero nagquit na siya.Hindi na rin siya bumalik ng Thailand nung mabuntis siya at hindi niya pinaalam sa magulang niya na may anak na siya.Totoo pala ang mga chismis noon na kaya siya lumipat ng school ay dahil buntis siya.She really worked hard just for Stacey.
Gusto ko din tuloy na magkaroon ng anak.Jeydon and I never have a plan in making baby because he is too busy.
Talking about him.Ano na kayang ginagawa niya ngayon?
Jeydon's POV
Kanina ko pa tinatawagan si Hannah pero hindi niya sinasagot.Hinintay ko siyang bumalik hanggang nine pm pero wala siya kaya pinahanap ko na siya.
"Hannah,bumalik ka na please."
Umalis ako sa hotel at hinanap ko siya pero ng hindi ko siya makita ay umuwi muna ako.Dumiretso ako sa mini bar at uminom.
"Fuck!"Sigaw ko sabay hagis ng hawak kong bote at nabasag ito.
"Hannah...Im really sorry."
Nang umalis siya kanina ay hindi ko agad narealize na nasasaktan na pala siya dahil sakin.Dahil sa trabaho nakakalimutan ko ng umuwi para sa kanya.Kasalanan ko kung bakit kami ganito ngayon eh.
Kumuha ulit ako ng isang bote ng alak at iinom na sana ako ng may pumigil sakin.
"Tama na yan.Hindi ka naman matutulungan ng alak eh."Ng makita ko ang babaeng pinakamamahal ko ay agad ko siyang niyakap.
"Baby Im sorry..Im sorry..Im really really sorry.Hindi ko sinasadyang magalit sayo.Im sorry.."
"Jeydon..."Kumawala ako sa pagyakap sa kanya at hinarap ko siya.
"Maghiwalay na tayo."
"No!"Agad kong sabi.
"Hindi pwede.I can't live without you and you know that.Please don't say that. Pag usapan natin toh.Please.."
"Pumunta lang ako dito para sabihin yun sayo.I can give you time to think about it.Aalis na ako.."
Hannah's POV
