KAYIP KITALAR

İSTEMEDİM

İstemedim hiçbir zaman aşkı,

Hep kaybedişti oldu olası.

Böyle böyle yok oldum saçmaydı.

İnsanları sevmek güzel miydi?

Yoksa şarkı dinlerken bitmek mi?

İstemedim üzülmeyi aslında,

Günler geçtikçe kötüleşir daha,

Bu şehrin bu karanlık oda da.

Ölmek kolay mıydı sevilmezken?

Bilinmezken , bilinmek istemezken.

İstemedim öylesine mutlu olmayı,

Anında biterdi kuşun kanat çırpışı.

Umutsuz dünyanın tek özgür yanı.

Bilmiyorum hiçbir zaman aşırı gülmedim.

Belkide tüm hatalar sorunlar bendim.

İstemedim korkupta savaşı bitirmeyi,

Neyle kavga ederdim öyle işte bilinmezdi.

Kaçtım Savaştım ve hep surlar yıkıldı,

Öldü tüm herkes komutan kaçtı.

İstemedim kızgın sinirli biri gibi olmayı,

Zaten nefret ederdim sanki bir kaçıktı.

Yazıldı tüm şiirler nefretler kusuldu.

Duygularım yıkıldı yine de bulundu.

İstemedim duygularımı,

Unutmak istedim her şeyi tüm saçmalığı,

Beni hep yanlış gösterdi karanlıktı.

Ve istemedim gerçekten hiçbir şeyi,

Bazen belkide tüm nefretimi.

İstenilen her şey aslında gereksizdir.