Ben geldim.Yorum sınırı işi biraz sıkıntılı.Hemen geçtiğiniz için yazmak zorunda kalıyorum.O yüzden sınır kalktı ama siz yine de bol yorum atın çünkü yorum gelmeyince yazmaya hevesim olmuyor.
Yani yine 100 yorum gelsin de ben de hevesleneyim.
Çok mu şey istiyorum bu ara ben ya?
Neyse sizi çok sevdiğimi söyleyerek iyi okumalar diliyorum 💘
~~~~~~
"Can,bebeğim uyan artık."diyen Barış'ın sesiyle gözlerimi hafif araladım ve aklıma dün gece aldığım teklif gelince direkt yüzüğüme baktım.
Aptal aptal gülmekten başka bir şey yapmadığım sırada Barış alnımdaki saçlarımı tarayarak geriye yatırdı ve boş kalan alnıma yumuşak bir öpücük bıraktı.
"Günaydın bebeğim."
"Günaydın."dedim ve yüzünü kavrayarak yanağına yumuşak bir öpücük kondurdum.
Üzerime doğru eğilmesiyle yataktan kalkarak elinden kurtuldum.
"Ben ciddiyim Barış dokunmak yok bana.Yanaktan bir öpücükle idare ediver."diyerek banyoya doğru ilerledim.
İçi gül yapraklarıyla dolu duşakabini görünce kendimi engelleyemedim ve kahkaha atmaya başladım.
Kim bilir ne hayallerle süsletmişti burayı?
Hayal kurmaya iki gün daha devam edebilirdi.
Yüzümü yıkayarak odaya geri döndüm ve telefonla oynayan Barış 'a bir yumruk atarak ilgisinin bana dönmesini sağladım.
"Karnım acıktı benim Barış."
"Bırakmıyorsun ki adam akıllı doyurayım seni."demesiyle gözlerimi devirdim.
"Aklın fikrin hep başka yerlerde ama merak etme onu da halledeceğiz.Bir karnımızı doyuralım.Damatlıklarımızı alalım.Eksik belgeleri tamamlayalım.Yarın olsun evlenelim sonra hepsini halledeceğiz."dedim ve elimi öperek avucumu üfleyip ona bir öpücük gönderdim.
Daha sonra odadan çıktım ve onun da yanıma gelmesini bekledim.
Beraber otelin kafeteryasına inerek iki kahvaltı tabağı aldık ve cam kenarında bir masaya geçtik.
Tabağımdakileri sessiz sakin yerken aklıma gelen şeyle duraksadım.
Ben anneme haber vermeyi unutmuştum.
Evleniyordum ama annemin bundan haberi yoktu.
Babamın da haberi yoktu ama olmaması daha iyiydi.
"Barış Allah kahretsin ya ben anneme haber vermeyi unuttum."dememle garip bir bakış attı bana.
"Şipşak Rukiye seni öldürecek biliyorsun değil mi?"demesiyle tek kaşımı kaldırarak baktım ona.
"Asıl seni öldürecek.Sen beni ailemden istedin mi aslan parçası?"dememle bütün kafetaryayı kahkahasıyla doldurdu.
"Tuzlu kahve de yapsaydın bana istersen Can.Hem öyle aslan parçası falan n'oluyo racon mu kesiyorsun bana?"
"Biliyorsun paşam bu ilişkinin kabadayısı benim."dememle daha deminkinden daha sesli bir kahkaha savurdu.
"Sen en fazla pençelerini çıkaran bir kedi yavrusu olabilirsin Cemal."demesiyle dudak büzdüm.
"Miyav."dedim çocuksu bir tavırla.
Değişen yüzüyle hayırdır der gibi bakmaya başladım yüzüne.
"Cemal miyavlayınca bir garip oldum.Anlarsın ya hani?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
FEEL ALİVE | CEMBAR (TAMAMLANDI)
Подростковая литература"Yaranı yok edemeyiz belki ama güzel anılarla acısını hafifletebiliriz Can."