Merhaba bu benim ilk hikayem...Yorumlarda düşüncelerinizi belirtmeyi ve oylamayı unutmayın lütfen.Hergün bir bölüm atmayı düşünüyorum.Zamanla değişebilir tabi bu.Hepinize teşekkür ederim şimdiden.Sevgiyle kalın...
~~~~~
Nefesimi bıkkınlıkla dışarı verdim ve istemsizce parmaklarımı saçlarımın arasına daldırarak çekiştirmeye başladım.Ne zaman stresli hissetsem saçlarımı çekiştirir ve neredeyse onları yolardım.
Kendimi sakinleştirmek için kendi kendime konuşmaya başladım ve nefes alışverişimi sıklaştırdım.
"Sakin ol Can.Bunu ilk defa yapmıyorsun.İşinin ilk günü gibi davranmayı kes.Sorumluluk isteyen sendin.Şimdi görevini yerine getir."
Kendimi sakinleştirmeye çalışırken tıklanan kapıyla irkildim.O kadar dalmıştım ki saatin ilerlediğini fark edememiştim.Gir komutunu verdikten sonra içeri giren Gül Hanıma başımla ufak bir selam verdim.
"Merhaba, Can Bey babanız acilen sizi görmek istiyor." demesiyle kaşlarımı çattım.
"Gül Hanım, Ahmet Bey beni görmek istiyor demek derhal geliyorum." dedim.Onları uyarmış olmama rağmen işyerinde baba-oğul olduğumuzu bana asla unutturmuyorlardı.Bu da benim sinirimi bozuyordu.Bu işe girmek dahi istememiştim ama mezun olduktan sonra babam bana türlü vaatlerde bulunmuştu.O kadar cezbediciydiler ki farkında olmadan üç yıllık bir sözleşmeye imza atmıştım.Yaklaşık dört aydır burada çalışıyordum ve şimdiden pişman olmuştum bile.
Hayal ettiğim gibi ilerlemeyen bir kariyerim vardı.Herkes şirketin sahibinin oğlu olduğum için ayrıcalıklı davranıyordu ve ben buna dur diyemiyordum .Sözleşme o kadar önemli değildi ancak anneme verdiğim söz beni buraya bağlıyordu.Şimdi de gitmem gereken bir toplantı vardı ve tahminen babam son dakika sunumun üzerinden geçmek istiyordu.Sinirimi ve stresimi bi kenara bırakarak masadan kalktım ve babamın odasına doğru yol almaya başladım.
Kapıyı tıkladım ve babamın gel demesiyle hızlıca içeriye girdim.
"Ah,işte Can da geldi.Can gel bak seni tanıştırmak istediğim birisi var." demesiyle babamın yanındaki adamı incelemeye başladım.
Bu adamın boyu ne kadar uzundu iki metreden uzun bile olabilirdi.Gözleri okyanus rengiydi ve oldukça güzel saçları vardı.Adamı süzmem bitince bakışlarımı ondan hızlıca çektim.Rahatsız etmek istemezdim birisi bana dik dik baksa rahatsız olurdum çünkü.
"Merhaba ben Barış." dedi uzun boylu çocuk.Buna karşılık elimi uzattım ve kendimi tanıttım.Tam tanıştığıma memnun oldum diyecekti ki babam araya girdi.
"Can, Barış Bey yeni proje müdürümüz.Kendisi bugün işe başladı ve projenin sunumunu görmek istedi.Misafirler geldiği için ben aşağıya inmek zorundayım.Siz tanışıp çalışmaya başlayın.Kolay gelsin." diyerek odadan çıktı.
Vücudumu Barış'a döndürdüm ve konuşmaya başladım.
"Genç gözüküyorsun müdür olmak için yani."
Ufak bir gülümseme kapladı yüzünü.Bu konuyla ilgili daha da önceden sorular aldığına emindim.
"Mezun olur olmaz yurtdışında çalışmaya başladım.Bizim ülkede yurtdışı çok prestijli görüldüğü için gelir gelmez iyi bir mevkide başladım.Tamamen onun avantajı yani o kadar yaşlı değilim." diyerek kocaman gülümsedi ve bana göz kırptı.
"Peki,projeye..." derken telefonunun çalmasıyla cümlemi tamamlayamadım.Ekranda gördüğü isimle gözünü devirdi ve benden izin istedi.Telefonu açıp odanın bir köşesine gitti.
Konuştuğu kişi James adında bir adamdı ve o kadar hararetli konuşuyordu ki odanın bir ucuna gitmesi hiçbir işe yaramamıştı.Çok düzgün bir aksanı vardı.İngilizcesi muhteşem denecek kadar iyiydi.Stajımı yurtdışında yaptığım için benim de İngilizcem vardı fakat onunkinin yanından dahi geçemezdi.
Elimde olmadan konuşmasını dinlemeye başladım.Ayrılık konuşması gibi bir şeydi.Telefonu kapatırken kurduğu cümlelerse ilgimi fazlaca çekmişti.
'James , ilişkimiz bitti artık bunu anla ve bana bebeğim demeyi kes.Lütfen arama artık.Kendime yeni bir yol çiziyorum ben.Sen canımı yeterince yaktın artık yaralarımı sarıp sarmalamam lazım ve sen oldukça bu mümkün değil.Son kez söylüyorum artık arama beni.Bunu daha da zorlaştırma.'
Aksanının güzelliğiyle mest olmuşken bunları çevirebilmem resmen mucizeydi ama anladığım kadarıyla Barış erkeklerden hoşlanıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
FEEL ALİVE | CEMBAR (TAMAMLANDI)
أدب المراهقين"Yaranı yok edemeyiz belki ama güzel anılarla acısını hafifletebiliriz Can."
