Ben yine bölüm yazdım.Durduramıyorum kendimi.
Ama bölüm yazdıkça final yaklaşıyor maalesef :/
Herneyse bununla daha sonra canımızı sıkarız simdi bölüme odaklanalım.
Bol bol yorum atalım ve oylayalım.
Sizi çok seviyorum ahali sevgiyle kalın 💘
~~~~~~~~
Yeni bir güne alnımda hissetiğim ıslaklıkla uyandım ve tepemde bana bakan bir çift mavi gözle karşılaştım.
"Bebeğim, ateşini kontrol ettim.Gayet iyisin ateşin yok."diyince usulca kafamı salladım.
Dün gece hep benimle uğraşmıştı.Ateşimi düşürmek için sirkeli su bile yapmıştı.
Anlaşılan başarılı da olmuştu çünkü gayet iyi hissediyordum.
Usulca çıktım yataktan.Barış gece beni soyduğu için sadece altımda iç çamaşırı vardı ve bu rahatsız hissettirmişti.
Duyduğum ıslık sesi beni rahatsız hissettiren şeyin Barış için güzel olduğu anlamına geliyordu.
"Daha demin dediğim şeyi geri alıyorum.Çok ateşlisin Can."demesiyle gülmeye başladım.
Nasıl oluyordu da beni güldürmenin bir yolunu buluyordu bazen anlamıyordum.
"Ateşli olduğumu biliyorum bebeğim.Gel söndür istersen."diyerek ona bir göz kırptım ve aceleyle yataktan kalkışını izledim.
"Hop Barış.Şaka yaptım şaka!"dedim sitemli sesimle.
Aklı fikri gerçekten de hep sevişmekteydi.
"Komik mi bu şaka sence Can?"dedi ve dudaklarını büzdü.
Dudaklarına kısa bir öpücük bıraktım.
"Can,gösterip de vermiyorsun resmen."demesiyle yanağına bir öpücük daha bıraktım.
"Bugün çok işimiz var.Market alışverişine çıkacağız biliyorsun.O yüzden oyalanamayız sevgilim."dedim ve elini yüzümü yıkamak için banyoya geçtim.
İşimi halledip odaya döndüğümde Barış'ın çoktan odadan çıkmış olduğunu gördüm.Aşağıdan gelen gülüşme sesleri de bunu destekliyordu.
Üzerimdeki pijamadan kurtulup bir şort ve üzerine de yarım kol bir tişört geçirip alt kata indim.
"Günaydın."dedim son harfini uzatarak tüm enerjimle.
Emma koşarak kucağıma atladı ve yanağıma sulu bir öpücük bıraktı.
"Günaydın babacık.Sana babacık diyeceğim ve böylece size seslenirken kafanız karışmayacak.Dün gece hiç uyumadan bunu düşündüm.Sence nasıl fikir?"demesiyle bu sefer yanağına sulu bir öpücük bırakan ben oldum.
"Bu kadar zeki bir kızın babası olmak gurur veriyor güzelim."dedim ve onu kucağımdan indirerek Barış'ın yanına mutfağa geçtim.
İçeri girer girmez beni baştan aşağı süzdü.
"Can ben de böyle giyinmen taraftarıyım.Hatta bana kalsa hiç giyinme ama hastalıktan yeni çıktın sevgilim farkında mısın?"demesiyle göz devirdim.
"Kocaman adamım ben bir şeycik olmaz bana."diyerek omzuna bir öpücük kondurdum ve sofraya tabakları yerleştirmeye başladım.
Nihayet Barış patates kızartmayı bitirdiğinde Emma'yı izlediği televizyondan zorlukla ayırarak kahvaltıya başladık.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
FEEL ALİVE | CEMBAR (TAMAMLANDI)
Teen Fiction"Yaranı yok edemeyiz belki ama güzel anılarla acısını hafifletebiliriz Can."