FEEL ALİVE | CEMBAR (TAMAMLANDI)

father

Öylesine koymak istediğim bir fotoğraf :)

Bu arada ben yine bölüm yazdım.Biri beni durdursun.

Bol bol yorum yapıp oylamayı unutmayın.

Sizi seviyorum ve sevgiyle kalın 💘

~~~~~~

"Barış."dedim titreyen vücudumla.

"Emma nerede?"

Gözlerime bakmaması canımı sıkıyordu.Gözlerini görmek ve konuşmasa da ne olduğunu anlamak istiyordum

Titreyen bedenimle biraz daha yaklaştım yanına ve sesimi yükselterek bir kez daha seslendim ona.

"Barış sevgilim."dedim ve kaldırdığı başıyla beraber kızarmış gözlerini görmemle derince yutkundum.

Titreyen kollarımı açtım ve bana gelmesi için ellerimle işaret ettim.

Hiç beklemeden geldi yanıma ve üşüdüğü için titreyen bedenimi sarmaladı.

Şuan ne kadar yıkıldığını tahmin edebiliyordum.

"Barış iyi misin?"dedim ve hasta olmama rağmen umursamadan şakağına bastırdım dudaklarımı.

Kafasını kaldırıp gözlerime baktı ve yüzündeki üzgün ifadenin yerini alan sevinçli ifadeyle şakımaya başladı.

"Çok iyiyim Can.Emma'yı aldık."demesiyle kaşlarımı olabildiğince çattım.

"Barış bu harika bir haber de neden en başından söylemiyorsun?"dedim çatallı çıkan sesimle.

"Sizi kandırmak istedim."diyerek omuz silkti.

Pek gücüm olmasa da bütün kuvvetimle bir yumruk attım omzuna.

"Gerizekalı herif ne kadar korktum biliyor musun?"dememle kollarını bedenime sardı.

"Ah benim bebeğim korkmuş mu?"diyerek kollarını daha çok sardı bedenime.

"Çek şu yalancı ellerini üzerimden.Hem Emma nerde?"dedim kollarından sıyrılırken.

"Akşam yemeğinde burada olur.Onu polisler teslim edecekmiş."demesiyle kafamı salladım ve odanın köşesinde ne konuştuğumuzu anlamayan James'i işaret ettim.

O da üzülmüştü ve hiçbir şeyden haberi yoktu.

"Sen James'e olanları anlat.Ben içinde yalan olmayan güzel odamda uyumaya gidiyorum." diyerek arkamı döndüm ve titreyen bedenimi zorlukla odaya attım.

Bugün aşk yaşadığım pikeme sarılarak gözlerimi kapadım.

Küçükken hasta olmak için yediğim buz küpleri aklıma gelince burnumun direğinin sızladığını hissettim.