Ayağa Kalk!

-mış yapmayı bırakmak

Bugün sizlere çok yakından tanıdığım birisinin bugün başından geçen bir olayı anlatacağım ve yorumu size bırakacağım. Bu arkadaş yaklaşık 1 aydır çeşitli şekillerde zorluklar çekmekte idi. Bugün ise nihayet sonuçlandı. Bu arkadaş bölgenin en üst müdürüne gitmiş. Gitme sebebini kısaca özetleyeyim: Sene başında görev yaptığı okulda branş öğretmeni imiş. Çeşitli psikolojik tacizlere, baskılara, iftiralara ve ithamlara maruz kalmış. İşin ilginci bu tür kötü durumlara karşı, bu arkadaşı savunmaktan ziyade, millet gördüğüne değil, duyduğuna inanmış. Bu çirkinlik furyasına öğrencilerden, velilerden, mahalleliden, meslektaşından ve amiri dediği Müdüründen de katılımı görmüştü. Bu kadar kötülüğün içinde 1 yıl dişini sıkmıştı. Fakat bu 1 yıl içinde, kendi amiri onun arkasından yalan ithamda bulunarak şikayette bulunmuştu. Eee doğru söyleyeni dokuz köyden kovarlar diye boşuna denmemiş değil mi? Günlerdir öğretmenlik mesleği için kendisinin aranmasını bekliyordu. Bu çocuk tüm cesaretini toplayıp Bölge müdürünün yanına gitmiş. Yaklaşık 6,30 saat beklemenin sonucunda müdür ile görüşme fırsatı buldu. Umduğunu bulma ümidiyle tam konuşmaya başlayacaktı ki, Müdür öyle sert konuşmuş olmalı ki, kendisini savunma imkanı dahi tanınmamış. Üstelik kendisinin yapmadığı ve işlemediği suçlar yüzünden haksız yere yargılanmış. Müdür de ona görev vermeyeceğini söylemiş. Normalde  üzüntüsünü yansıtmayan bu güçlü kişi, üzüntüsünü belli etmeye başlamış. Çünkü birisine söz vermişti. -mış gibi davranmayacağına dair söz vermişti. İlk defa verdiği bir sözü sürekli kendine tekrar ediyordu. Bundan sonrası için plan yapması gerekiyordu. Yarın daha güzel bir gün olma umuduyla şimdilik kendi kabuğuna çekiliyordu. Bakalım bu kişinin sırtındaki yük ne kadar artacak? O anki duygularını belli edip yükünü paylaşacak mı, yoksa mutlu gözüküp tek başına sırtlayacak mı? Bunu zaman gösterecek. Gerçek şu ki, bu çocuk -mış gibi davranmayacak...