The Secretive Professor (Freezell #7) [Completed]

Twenty-one

LINDZZY

     

"Leave this fucking place," napalingon ako kay Aeidan dahil sa sinabi niyang iyon sa akin ngunit muli ko lamang ibinaling ang mga mata ko sa tiyahin at tiyuhin ko.

         

"A--Anong babawiin n'yo ako? Hindi pa ba sapat na binenta ninyo ako---"

        

"I fucking said, leave this place! Now!" Tumingin akong muli kay Aeidan dahil sa pagtaas ng boses niya at napansin kong nakakuyom na rin ang kamao niya.

         

"Lindzzy, leave this pleace for a while. Hayaan mong kami nalang ang mag-usap muna," dinig kong wika ni Darryl habang pinapakalma niya si Aeidan.

      

"A--Ano ba 'ko sa inyong lahat? Gamit? Kung kailan n'yo nais na gamitin, gagamitin? Kung kailan n'yo nais na itapon, itatapon? Kailangan kong malaman kung anong tinutukoy nila. Kailangan kong malaman kung bakit binabawi nila akong muli. Kailangan maproseso ng utak ko na kung bakit ang natitira kong kamag-anak na binenta ako ay ngayon ginugulo ang tahimik kong buhay!" I broke down in tears. Hindi ko na napigilan. Marahil ito talaga ang bigat ng dibdib ko na hindi ko maihayag kanino man.

       

"Aba Mr. Ricafort, mukhang wala pa palang kamuwang-muwang ang pamangkin ko sa totoong lagay ng sitwasyon na mayroon siya---"

      

"SHUT YOUR FILTHY MOUTH OLD MAN!" Kulang na lamang ay suntukin ni Aeidan si tiyong Osel dahil sa sinabi nito.

        

Lumingon ako kay Aeidan at natagpuan kong nakatingin din siya sa akin habang ang mga mata niya ay hindi ko mabakasan ng ibang emosyon kung hindi sakit at lungkot. "A--Anong lagay? A--Anong sitwasyon? May itinatago ka sa akin?" Sisigok-sigok na wika ko sa kanya.

      

"I told you to leave this room! Bakit ba ayaw mo akong sundin Lindzzy!?" Sigaw niya sa akin. Tila nanghihina ako at tila nanglalambot ang mga tuhod ko.

        

"Ayaw mo bang malaman niya ang totoo? Mas maaga mas maigi. Isa pa Mr. Ricafort, ang gusto lang naman namin ay ibalik mo sa amin si Lindzzy. Wala kaming hinihinging kahit na anong halaga sa inyo. Ibalik mo sa amin ang pamangkin ko---"

       

"AEIDAN!!!"

     

Hindi natapos ni tiyong Osel ang dapat na sasabihin niya dahil bigla na lamang siyang sinuntok ni Aeidan ng malakas na naging dahilan pa nang pagkahulog niya sa upuan.

       

"ABA PUTANG INA MO RICAFORT---"

         

"I could kill you now pero hindi ko gagawin dahil nasa harap tayo ng asawa ko. Kung gusto n'yong maging matino ang usapan natin, umuwi kayo at hintayin ang tawag ko," pigil na pigil ang bawat salita ni Aeidan. Pigil na pigil siyang hindi saktan si tiyang Naning sa ginawa nitong pagmumura sa kanya.

           

"Tayo na ho muna. Saka na kayo mag-usap ni Aeidan. Kailangan na muna siguro nilang mag-usap na mag-asawa---"

      

"WALA AKONG PAKIALAM SA USAP NILA! ANG AMIN, IUUWI NAMIN SI LINDZZY SA AYAW AT SA GUSTO NIYA!" Saka biglang tumayo si tiyong Osel at hinaklit ang kamay ko saka ako sinimulang kaladkarin patungo sa pinto.