Güz. Hüznün Mevsimi.

-Bölüm3-

Sabah çok erken uyandım. Sanırım bu heyecanla daha fazla uyuyamazdım. Odamdan çıkmıştım ki annemi kapıda gördüm. Beni öptü ve acele ile,
"Canım ben çıkıyorum mutfak masasına not bıraktım" bazen gerçekten benimle ilgilenmediklerini düşünüyorum, en azından benimle kahvaltı yapsaydı. Bu düşünceler beni çok üzüyor ama yapabileceğim birşey yok.

Masanın üzerinden notu aldım.
"Berencim otobüsün 10.00'da kalkacak. Masaya yol paranı ve orda lazım olur diye bir miktar nakit para koydum, kredi kartının şifresini biliyorsun. Seni çok seviyorum.
-Annen"
Sinirden hiçbir şey yemedim. Odamı topladım, saçlarımı düzleştirdim ve hafif bi' makyaj yaptım. Üzerimi giyip, terminale doğru yola çıktım.

Kafam fazla karışıktı. Resmen kimseye haber vermeden kaçıyormuş gibi gidiyordum bu şehirden. Aslına bakarsanız kendimden kaçıyordum,düşüncelerimden. Aklım ve kalbimin savaşından oldukça yorulmuştum. Egemen'le olan ayrılığımızdan sonra böylesi daha iyi olacaktı ikimiz içinde,en azından benim için.

Terminale geldiğimizi fark edince düğmeye bastım ve indim. Otobüs peronlarıma doğru yürüyordum. Çoğu insan koşuşturuyordu, neden insan saatinden biraz önce gelmez ki? Valizimi muavine verdikten sonra yerime oturdum. Çevremde yaşıtım kimse yoktu ve en önemlisi yanıma oturan yaşlı bir bayandı bu da yolculuğun sıkıcılığını iki katına çıkardı, bende kulaklığımı takıp dışarıyı seyretmekle yetindim ve sonrası uzun bir yolculuk..

Otobüs sitemizin önünde durduğunda nemden boğulacak gibi hissediyordum. Neyseki tek valizle gelmiştim. Yavaş yavaş yoldan karşıya geçtim, siteye girdim. Bir çok kişi havuzdaydı, çocuklarını yüzdürenler, aquada eğlenenler..
Asansöre binip 1. kat düğmesine bastım. Her ne kadar 1. kat olsada bu bavulu taşıyamazdım. Kapıyı açmam her ne kadar zor olsada sonunda evime girdim. Annemi aradım ve geldiğimi belirttim.

Hemen elektriği, suyu ve balkon kapılarını açtım. Ve en önemlisi tabikide karnım acıkmıştı. Semtimizin en kral tantunicisini arayıp sipariş verdim. Sonuçta tantuni şehri başka ne yiyecektim?
"Evet 2 tantuni 1 kola, Vanilya sitesi Z blok 1.kat teşekkürler"

Sonuçta yemek bu yani herşeyden önce gelen iki şey var hayatımda; yemek ve uyku. Asla vazgeçmem!

Sipariş gelene kadar yatağımı hazırladım zaten yeterince yorgundum, temizliği yarın yapabileceğimi düşündüm.

Kapının çalmasıyla irkildim. Evde yalnızım ve korkmam gayet normal bence. Kapıyı açtım ve siparişlerimi aldım.
"teşekkür ederim, ücret ne kadar?"

"10₺ lütfen" ödeyip kapıyı kapattım. Yemeğimi yedikten sonra üzerimi değiştirdim. Çiçek desenli pijamamı giyip kendimi yatağa attım.

----

Neden böyle 40 yaşındaki dul kadınlar gibi hissediyordum? Evet tam anlamıyla
uyandığımda böyle hissediyordum.
Banyodan çıktıktan sonra kot şortumu ve pembe salaş tişörtümü giyip dışarı çıktım. Önce fırına uğradım sıcacık puaçalardan alıp markete geçtim, mutfak alışverişi yaptım, tekrar site dışına çıkmak istemiyordum bu ne kadar mümkün olursa.
Eve geldiğimde aldıklarımı mutfağa yerleştirip kendime meyve suyu koydum. Buzdolabını yerleştirdim, kahvaltılıkları hazırlayıp güzel bi' kahvaltı yaptım.
Ve başlasın temizlik!

Temizliği bitirdiğimde yorgunluktan ölmek üzereydim, sıcak ve nemde cabasıydı. Mavi siyah bikinilerimi giydim havuza girmek böyle bir sıcakta en güzel fikirdi.
Tam havuzun duş kabininden çıkıyordum ki çığlıklar yükseldi.

"Aaaa! İnanamıyorum Beren!" bu kişiler benim sitedeki en yakın arkadaşlarımdı ve bi' nevi onlara da büyük bir sürpriz yapmıştım. Çünkü her konuşmamızda annem ve babamın işinden dolayı gelemeyeceğimi belirtiyordum.

"Hoşgeldin karşılaması kızlar,haydiiiii!" diye bir ses duymamla kendimi havuzda bulmam bir oldu. Ardımdan herkes havuza bombalama atladı. Anlaşılan güzel günler beni bekliyordu.

ARKADAŞLAR VOTE VE YORUMLARINIZI BEKLİYORUM😌😌