Vertrouwenspersoon

IV (4)

Ik zet mijn lege bord aan de kant en heel even denk ik na wat ik ga schrijven, maar dan weet ik het. Ik zou natuurlijk over mijn dag schrijven, van vandaag en ik haal de dop van de pen. Meteen buig ik over mijn dagboek en begin te schrijven.

30 minuten later...

Ik leg mijn pen neer en bekijk het resultaat. Snel vallen mijn ogen op een paar schrijffouten en snel verbeter ik het. Dan klap ik het boek dicht en doe hem op het slotje. Ik ruim het boek weer op en berg de sleutel weer op, waar ik hem vandaan heb. Dan pak ik nog het bord en loop er mee naar de deur toe, die ik van het slot afhaal.

Verder loop ik naar de trap en loop de trap af. Beneden loop ik direct naar de keuken toe en ruim het bord op. Dan loop ik terug via de woonkamer naar de gang toe, waar ik weer naar boven loop.

Als ik weer op mijn slaapkamer aankom, sluit ik de deur weer op het slot. Ik draai me om naar de kamer toe en loop naar mijn piano. Heel even neem ik plaats op het krukje, maar dan stap ik weer op en loop naar mijn bed. Ik ga op mijn bed zitten en laat me achterover vallen op mijn rug. 

Heel even kijk ik hoe laat ik morgen op school moet zijn en zie dat er geen school is morgen. Wat raar! Welke dag is het morgen dan?

Ik kijk in mijn agenda en zie dat het morgen al zaterdag is. Jemig, wat gaat de tijd hard! Dan kijk ik om hoe laat ik maandag op school moet zijn. Wat nog vroeger dan vandaag! Waarom om half negen s' ochtends?

Ik ga recht op zitten en kijk dan hoe laat het is. Dan ontsnapt er een geeuw uit mijn mond, als ik zie dat het al negen uur is. Ik stap van mijn bed en loop naar de deur die ik van het slot afhaal, met de sleutel. Daarna loop ik  de gang op en zie nog net hoe iemand de trap afloopt. Gelukkig, niemand die me ziet!

Ik loop naar de badkamer die naast de trap zit en vlug stap ik naar binnen, zodra ik iemand weer naar boven hoor lopen. Snel draai ik het slot om, zodat de persoon niet naar binnen kan. Ik hoor net hoe de persoon tegen de deur bonkt, maar algauw stopt de persoon. Verder maak ik er geen notitie meer van en loop naar de wasbak. Ik pak mijn tandenborstel en de tandpasta, waarvan ik er een beetje op doe. Daarna maak de tandenborstel nog even nat, waarna ik dan mijn tanden begin te poetsen.

2 minuten later...

Ik spuug de overige tandpasta resten uit in de wasbak en spoel die schoon. Dan pak ik een glas die ik vul met water en neem ik slok. Ik spoel mijn mond schoon tot er geen tandpasta resten meer te zien zijn, daarna maak ik de tandenborstel schoon en droog. Dan ruim ik hem op en maak mijn mond ook nog even droog. Ik loop naar de deur van de badkamer en haal hem van het slot af, dan verlaat ik de badkamer. Snel loop ik terug naar mijn slaapkamer en hoor hoe iemand achter me aan komt.

Ik ren vlug mijn kamer in en laat de deur achter me met een klap dicht vallen. Snel pak ik de sleutel en draai vliegensvlug het slot om. Ik hoor hoe iemand op de deur klopt, maar ik doe niet open. Niemand is te vertrouwen! Ik ben een dieren mens, geen mensen mens.

Het geklop houdt op en ik haal opgelucht adem. Ik loop naar mijn bed en laat me er op vallen. Met een starende blik naar het plafond denk ik na over van alles. Er gaan zo veel dingen door mijn hoofd, wat ik niet meer op een rijtje kan zetten. Het word me te veel!

Ik grijp naar mijn hoofd om die tot rust te krijgen, maar tot mijn spijt werkt dat niet. Met een zucht probeer ik mijn lichaam te ontspannen, die helemaal aan het trillen is. Is dat van de schrik of is het iets anders?

1 uur later...

Eindelijk is mijn lichaam gestopt met trillen en ik ga recht op zitten, waarna ik op sta. Ik pak mijn telefoon en kijk of ik iets van sociale media hebt gemist. Natuurlijk, je kan niet alles bijhouden! Met een vlugge vinger open ik Instagram en zie dat Ashton Irwin iets heeft geplaatst. Ik lees wat er onder zijn post staat. Wat mensen geven niet om andere mensen, waarom zet hij dit in hemels naam op Instagram?