Vertrouwenspersoon

VIII (8)

'Jazzlyn, wakker worden! We zijn er.' hoor ik een stem zeggen en ik open mijn ogen. Ik kijk om me heen en zie dat ik in een auto zit. O ja, dat is waar ook! Ik zou bij een vertrouwenspersoon wonen, voor een lange tijd om mijn vertrouwen in de mensen terug te winnen. Nog steeds geloof ik niet, dat het mij gaat lukken!

'Kom, uitstappen! Niet te lang treuzelen alsjeblieft.' hoor ik een mannenstem zeggen. Ik zucht en stap de auto uit. Mijn ogen worden meteen groot bij het zien van het huis. Wow, wat is zijn huis groot!

Ik loop naar de achterkant van de auto en herken de man weer. Natuurlijk het is de Ashton Irwin, de drummer van mijn favoriete band 5sos. Hij tilt mijn koffer uit de kofferbak en komt naar me toe lopen, terwijl de kofferbak achter hem dicht gaat. Ik vind het wel een aparte kofferbak!

Dan draai ik me om en loop samen met Ashton naar het huis toe. Halverwege stop ik met lopen en kijk even om me heen. Vreemd, ik had het gevoel alsof ik werd bekeken!

'Wat is er Jazzlyn?' vraagt Ashton aan mij. Ik wil wat zeggen, maar dan opeens hoor ik mensen aankomen. Geschrokken draai ik me om en zie een hoop mensen, die met camera's lopen. Wat krijgen we nou?!

'JAZZ, NAAR BINNEN! NU!' hoor ik Ashton roepen en snel ren ik naar de deur toe.

'Ashton, wie is zij?'

'Heb je een kind geadopteerd?'

'Heb je een dochter? Voor hoe lang? Hoe lang is zij hier al?'

Ik stap vlug naar binnen en Ashton sluit de deur achter ons. Mijn hart gaat als een gestoorde tekeer en ik adem snel. Dat was best heel eng! Langzaam zak ik op de grond, omdat mijn borst onwijs veel zeer doet. ARG! Het bonkt ook nog eens zo pijnlijk tegen mijn borst. Ik snak naar adem, maar alles begint te draaien. Zelfs het geluid om mij heen sterft weg, wat gebeurd er met me? Dan word alles voor mijn ogen zwart en ik voel nog hoe ik word opgevangen door Ashton.

O O O

'Jongens, ze word wakker!' hoor ik iemand roepen.

Langzaam open ik mijn ogen en zie vier bezorgde gezichten boven mij hangen. Ik slaak een kreet en val op de grond. Wie zijn dit?

'Hey, gaat het? Je viel best hart op de grond.' vraagt Ashton, die me overeind helpt. Ik knik en zet dan een paar stappen weg van hun. Wie zijn zij? Ik ben hier alleen om mijn vertrouwen te winnen in de mensen, maar dit gaat een beetje te ver!

'Jazzlyn, rustig. Dit zijn Luke, Michael en Calum.' zegt Ashton tegen me en probeert me vast te pakken. Hij slaagt er niet in en ik ren weg een random kamer in. Dit wil ik niet! Ik wil hier weg! Hoe kom ik hier weg? Ik weet niet eens waar ik ben!

Bang kijk ik de kamer rond en zie een goede verstop plek. Ondanks dat het een keuken is, verstop ik me onder de tafel. Er zijn niet heel veel verstop plekken hier, dat is wel een beetje jammer!

Zodra ik nog maar net onder de tafel zit, vliegen er een paar van de jongens de keuken in. Ik grinnik, maar sla dan snel mijn hand voor mijn mond. Dat was niet slim van mij! Dadelijk hebben ze me gehoord! De andere twee jongens komen nu ook de keuken inlopen en hoor hun zuchten.

'Michael en Calum, kunnen jullie zien of ze onder tafel zit?' hoor ik Luke vragen en mijn hart stopt abrupt met kloppen. KUT! Hoe kan hij dat zo snel bedenken dat ik hier zit?

'JA! WE FOUND HER!' schreeuwen ze naar elkaar en ik kruip er maar onder vandaan.

Verslagen laat ik mijn hoofd naar beneden hangen, maar bedenk dan weer een nieuw moment om weg te rennen. Ik moet naar de voordeur rennen! Plots voel ik hoe iemand een arm om me slaat en van schrik verstijf ik. W- w-wat d-doen z-z-ze me aa- aan?