XVI (16)

22 5 22
                                    

'-en toen kwam ik hier.' eindig ik mijn hele verhaal.

'Wow, je hebt echt een heftige verleden achter de rug.' zegt Michael, waarop ik knik.

'Je mag van mij echt wel huilen, hoor Jazzy.' zeggen de jongens in koor. Ik grinnik en de tranen lopen al over mijn wangen.

'Awh, kom hier!!!' roept Michael en slaat zijn armen om me heen.

'GROEPSKNUFFEL!!!' gillen de andere jongens en meteen slaan ze allemaal hun armen om me heen. Ik word zowat plat gedrukt en ik begin door mijn tranen heen te lachen. Het zijn soms gekke jongens!

'Jongens, jullie drukken me zowat plat.' zeg ik en meteen laten ze me los.

'Sorry, Jazzy.' zeggen de jongens en ik veeg de opgedroogde tranen weg.

'Het gaat weer.' zeg ik opgelucht en Ashton geeft me een laatste knuffel.

'Kom aan jongens, we gaan weer slapen. Jazz, jij gaat ook slapen.' zegt Ashton en ik knik.

'Welterusten Jazz.' zegt Calum en geeft me ook een knuffel.

Alle andere jongens doen het zelfde, maar Luke geeft me nog een kusje op mijn voorhoofd. De jongens verlaten mijn kamer en Ashton zit nog steeds op mijn bed. Ik ga liggen en trek de deken over mij heen, maar Ashton trekt de deken naar beneden. Vragend kijk ik hem aan, maar hij begint breed te glimlachen.

'Wil je gek doen met mij?' vraag ik dan en er ontstaat een valse glimlach. Hij zegt niks en kijkt me alleen maar aan. Oke, dit vind ik wel een beetje eng! 'Ash, hou op met glimlachen!'

Hij schud zijn hoofd en schuift mijn kant op. Wat gaat hij doen?

'Ik wil heel graag gek doen met je. Stoeigevecht!' zegt hij en laat zich dan boven op mij vallen.

'Awh, gemeen! Ik kreeg nog geen enkele kans.' zeur ik en voel hem grinniken. Hij drukt een kus op mijn hoofd en ik begin lichtjes te blozen. Oeps! Dat is vast niet de bedoeling.

'Awh, je bloost! Vind je me leuk? Anders bloos je niet!' zegt hij en glimlacht weer breed. Hemeltje! Gaat hij nu denken dat ik verliefd ben op mijn vertrouwenspersoon? 'Wat is er, babe?'

Ik schrik en spring direct mijn bed uit. Hij noemde me babe! Watte fack, dat zeg je toch niet? Sinds wanneer noemt hij me zo? Hij zal toch niet verliefd op mij zijn? Neen, dat kan niet! Maar volgens mij ben ik ook stiekem verliefd op hem. Nee, nee, nee!!! Zet die gedachten uit mijn hoofd, als je blieft!

'Babe, wat is er?' vraagt hij en ik loop voorzichtig naar achteren. Ik durf hem niet meer te vertrouwen. Hoe dat plots ineens komt, I don't know! Mijn gevoel zegt dat ik hier zo snel mogelijk weg moet en naar een van de andere jongens toe moet gaan. 'Liefje, rustig!'

Dit is voor mij de druppel en ik sprint naar de deur. Ik trek de deur open, maar voor ik de deur uit ken rennen pakt Ashton mijn arm beet. Gelijk slaak ik een kreet en binnen no-time staat Luke voor mijn neus. Wow, hij reageert heel snel! Was hij nog wakker of lag hij al te slapen?

'Luke, help! Ze moet naar bed, ze lijkt wel doorgedraaid!' hoor ik Ashton schreeuwen. Euh... wat! Verbeelde ik het me dan?

'Wat is hier aan de hand?' hoor ik de andere jongens vragen, die er bij komen staan.

'Jazzlyn, is doorgedraaid.' beantwoord Ashton de vraag van de jongens.

Ik voel de jongens mij beet pakken en ik word terug de kamer in geduwd, terwijl ik fel tegen spartel. Wat willen ze van me?

Even later zit ik trillend op mijn bed en de jongens zitten om me heen. Waarom tril ik zo?

'Jazz, doe eerst eens even rustig. Adem in, adem uit.' zegt Ashton, die voor me neer knielt. Hij doet het voor en ik probeer hem na te doen. Al snel stopt mijn lichaam met trillen en Ashton pakt mijn hoofd met zijn handen vast, waarna hij recht in mijn ogen me aankijkt.

VertrouwenspersoonWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu