Arc-5( ချီဝမ်ရှန်း)

Arc-5.4

နောက်တစ်နေ့မနက် နေလုံးကြီးဟာကောင်းကင်ပေါ်မှာလင်းထိန်းနေပြိး ငှက်ကလေးများကလည်း သစ်ပင်ပေါ်လေးမှာ နားခိုနေကြသည်.ပြတင်းပေါက်လေကနေတစ်ဆင့်.ငှက်လေးတွေရဲ့ အသံလေးဟာ ဆေးရုံကုတင်ပေါ်မှာရှိနေတဲ့ ကောင်လေးရဲ့ဘေးနားမှာ အိပ့်နေတဲ့သူက နားညီးလာတဲ့အတွက်ကြောင့် တောက်ခေါက်ပြီး နိုးထလာတယ်...

သူနိုးနိုးချင်းဒေါသထွက်လာပေမဲ့ ကုတင်ပေါ်ကကောင်လေးကိုကြည့်လိုက်တဲ့ အချိန်သူဒေါသထွက်နေတာလေးတောင်ပျောက်သွားလေတယ်...ကောင်လေးရဲ့လက်ကိုကိုင်မလို့ပဲ ရှိသေး..လှဲနေတဲ့ကောင်လေးရဲ့လက်တွေဟာ လှုပ့်လာတာကိုလည်း မြင်ရောချက်ချင်းထပြီးဆရာဝန်တွေကို ပြေးသွားခေါ်လေတယ်..သူ့ရဲ့ရင်ထဲမှာလည်း အတိုင်းအဆမသိပျော်ရွင်မူ့တွေနဲ့ပြည့်နေသည်...

ချီဝမ်ကတော့မျက်လုံးလေးကိုဖြေးဖြေးချင်း ဖွင့်ကာဘေးပတ်ဝန်းကျင်ကိုလေ့လာလေတယ်..လာပြန်ပြီးဆေးရုံကြီးပဲ.. ငါအရမ်းမုန်းတယ်.ဆေးရုံကို..fuck ပဲ..

' host နိုးလာတာနဲ့ဆဲဖို့ပဲ သိတာလား...'.

' ဟုတ်တယ် ငါကဆဲတာပဲသိတယ်....ဟွန့်...'

ငါ့ရဲ့ host တစ်နေ့တစ်ခြားကလေးမသာ ဖြစ်နေပြီးပဲ အခုလည်းကြည့်အုန်း..မျက်စောင်းလာထိုးတယ်..နှာတောင်မှုတ်ပြလိုက်သေတယ်..ဒါတွေကသူဂေးသွားတာနဲ့ဆိုင်တယ်...သူမဂေးခင်က ကလေးမသာလိုပြောမဲ့အစား ချစ်ဖို့ကောင်းတဲ့ပုံစံတောင်မလုပ့်တက်တဲ့သူက အခုတော့..😌😌😌

system ဘာတွေတွေးနေပြီး သက်ပျင်းတွေချနေတာကို ချီဝမ်ကတော့မသိပေ သိခဲ့ရင်လည်း ...ငါ့ကိုဂေးအောင် ဘယ်သူလုပ်တာလည်း..မင်းတို့ကြောင့်ဆိုပြီး အော်မှာသေချာတယ်..

ချီဝမ်လှဲနေရတာအဆင်မပြေတဲ့ အတွက်ထထိုင်ဖို့လုပ့်ပေမဲ့ ဖင်ညှောင်ရိုးအောင့်သွားကာ..ပြန်လှဲနေရတယ်..အခုတော့ ငါဆေးရုံရောက်တာ လာကြည့်မဲ့သူလည်း မရှိပါလား..ဟိုဗိလိန်ဆိုတဲ့ ကောင်ကလည်း သူအစားခံပေးရသေးတယ်..လာတောင်ကြည့်ဖော်..ဖော်..

" ....ဟိုမှာသူသတိရလာပြိး သူ့ကိုစစ်ကြည့်ပေး..."

ချီဝမ်သူဘာသာအတွေးလွန်နေတဲ့ အချိန်ဒုန်းဆိုင်းရောက်လာတဲ့ သူတွေကြောင့်ကြောင်အပြိးတော့တောင်ကြည့်နေရတယ်..ဗိလိန်ကောင်လည်းရှိတယ်ဟ....ဆရာဝန်တွေပုံစံက ဘာလို့အရမ်းပျော်နေတာလည်း..မျက်ဝန်းထဲမှာလည်း ငါ့ကိုကျေးဇူးတင်နေတဲ့အကြည့်တွေနဲ့...ငါမေ့တုန်းမှာဘာတွေဖြစ်သွားတာလည်း....ကမ္ဘာကြီးကိုများ ငါကယ်တင်လိုက့်လို့များလား...