The Mafia's Baby (Completed)

24

Chapter 24

Autumn's POV

Masisiraan na seguro ako ng bait kakatitig sa puting kesame. Ilang araw pa ba bago ako makalabas sa bahay na'to? Ilang araw na ba akong grounded? Hmmm... Two.... Three months. I lose count. Nakapatong sa mesa ang bare feet ko habang naka-inclined ang inuupuan ko.

“Autumn.” tawag sakin ni Summer. Tumingala ako sa kanya, nahulog ako dahil nawalan ng balanse yung inuupuan ko.

“Nani? (What?)” tanong ko sa kanya.

“Papa wants to talk to you later in his office.” she said. Tumingin ako sa malulusog na dibdib niya. Mas matanda ako ng apat na taon sa kanya, pero tingnan mo... sobrang blessed niya para sa isang 17 years old.

“So the old man pay to visit us ha? Uzai (Pain in the ass)” sabi ni Spring, tumayo na ako nang ilapag na niya yung dinner namin. Argh. Lugaw na naman na may lason? Gusto ko ng sweets.

Umupo na si Nisan (brother) Winter sa tabi ko, as usual tahimik na naman siya. He can speak pero ayaw niya daw mag sayang ng laway. Ano ba ang laway niya gold?

“She's grounded right? Why papa give her more mission than we do?” reklamo ni Spring. Binato ko siya ng shuriken, nasalo niya iyon gamit ang daliri sa paa niya.

Nice reflexes brother. Siya ang reklamador na kapatid ko. We are four deadly siblings in the family. When I said deadly I mean it. Magkakapatid kami na assassins. Simula five years old sinanay na kami gumamit ng patalim. Araw-araw ang kinakain namin ay may halong lason para ma-immune kami. Maraming torture process 'yung pinagdaanan namin para tumibay ang katawan namin. Pusposan din ang daily training ko noon at isang oras lang ang pahinga ko minsan wala pa nga eh.

I'm the second eldest daughter. Si oni-san Winter ang panganay sa magkakapatid. He's 23 and I'm 21 ang sumunod sakin ay si Summer at paborito siya ng puberty. Kung ikukumpara mo kaming dalawa masasabi ng iba siya ang matanda sa amin. She look more adult than me.

Para kasi akong nakulong sa katawan ng isang fifteen years old kid. Natutulog seguro ako noong umulan ng oppai (boobs).

“She will get punishment.” sabi ni Winter. The last time he spoke ay last week pa. Isang blessing marinig ang malamig na boses ni Winter katulad ng name niya.

“Aniki (Older brother for young boys) . I'm pretty sure your mouth smells bad.” sabi ni Spring.

“You should talk often.” Ani ni Summer. Hindi ulit nagsalita si Winter sinubo na niya ang lugaw na may lason. Ka umay. Gusto ko na lumabas. Tumakas kasi ako noon, nakatanggap tuloy ako ng electrocution punishment ni mama at grounded ako for three months.

No permanent address kami. Mula talaga kami sa Japan. Nakakapunta kami sa ibang bansa kapag may mission. Bata pa sila Summer at Spring kaya minsan kami sumasalo sa critical mission na tinatanggap ng mga parents ko.

This life sucks.

Share ko lang. Nasasakal na ako. Nag break down ako noong binigyan ako ng mission patayin ang isang bata. Isang royal prince na gustong mawala sa landas ng isang prime Minister. It breaks my heart into pieces.

Flashback...

“Naze kono kazoku no hahaoya de watashi o unda nodesu ka? (Bakit niyo pa ba ako sinilang sa mess up family na'to ina?)” himutok ko. All this time sinunod ko ang utos nila. Naging puppet nila ako sa pagpatay. Naging masunurin akong anak.

Tinapon ko ang childhood ko para maging proud sila. I mold myself into a worst person, pero ano ito? Mas lalo nila ako pinapahirapan.

“Honmono no asashin wa, sore o anata no tsume ni kokuin surunoni kokoro to kanjō o hitsuyō to shimasen. (Ang tunay na assassin ay hindi kailangan ng puso at damdamin itatak mo yan sa kukuti mo.)” sumbat sakin ni Mama.