White Lotus Senior & Wolf Junior [Original]

12

Zawgyi
အပိုင္း- ၁၂: ဟုတ္တယ္! မင္းက အရမ္းေခ်ာတယ္လုိ႔ ငါ ထင္လု႔ိ!

"နင္တုိ႔က အခုခ်ိန္ထိမျပန္ၾကရေသးဘူးလား?"

ေက်ာင္းသားေရးရာအခန္းထဲတြင္ အစည္းအေဝးထုိင္ေနၾကသည့္သူမ်ားကို ၾကည့္ကာ ရေဝေသာ္မ်က္လံုးအဝိုင္းသားေလးျဖင့္ ေမးသည္။ ေက်ာင္းသားေရးရာရွိ ေက်ာင္းစည္းကမ္းထိန္းသိမ္းေရး အဖြဲ႔ရွိသူမ်ားက အလွပေဂး ရေဝေသာ္ကိုျမင္သည္ႏွင့္ မ်က္လံုးမ်ားအေရာင္ေတာက္သြား၏။

"အစ္မရေဝ!!!..."

ငိုသံက်ယ္ႀကီးျဖင့္ေအာ္လာၾကသည့္ ကေလးတစ္သိုက္ေၾကာင့္ ရေဝေသာ္တစ္ေယာက္ ေၾကာင္အသြားရသြားသည္။ စတုတၳႏွစ္ေက်ာင္းသူျဖစ္သည့္အျပင္ ယခင္ႏွစ္ေက်ာင္းစည္းကမ္းထိန္းသိမ္းေရးအဖြဲ႔၏ အတြင္းေရးမွဴးလဲျဖစ္သည္မို႔ ယခုလို ဒုတိယႏွစ္မ်ားက သူမကုိ ျမင္သည္ႏွင့္ အားကိုးတႀကီးေအာ္ဟစ္လာျခင္းက အဆန္းေတာ့မဟုတ္ေပ။ လင္းရေဝတစ္ေယာက္ ေက်ာင္း၏ ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး သူတုိ႔ကိုအစည္းအေဝးအၾကာႀကီးထိုင္ေနတယ္ ထင္ပါရဲ႕။

"လင္းရေဝ..."

"ဟုတ္..."

ကိုယ့္ထက္တစ္ႏွစ္သာႀကီးေသာ္လဲ စီနီယာအစ္မမုိ႔ လင္းရေဝသည္ တရိုတေသသာဟုတ္သည္။ လင္းရေဝမ်က္ႏွာထက္ရွိ မၾကည္မလင္အရိပ္အေယာင္မ်ားေၾကာင့္ ေက်ာင္း fanfare ပြဲႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး အစီအစဥ္က အဆင္မေျပေသးဘူးဆုိတာတပ္အပ္သိလုိက္၏။

ဒီလုိပါပဲ ေက်ာင္းသားသမဂၢကေက်ာင္းရဲ႕ကိစၥအဝဝကို တာဝန္ယူေျဖရွင္းေပးရတာပါပဲ။ ဆရာ၊ဆရာမမ်ားက အာဏာအမ်ားစုလႊဲအပ္ထားၿပီး ေက်ာင္းသားမ်ားႏွင့္ဆရာမ်ားအၾကား တာဝန္ယူရသည့္ ေက်ာင္းသားတစ္စု။ အခ်ိဳ႕ေသာ ေက်ာင္းသားမ်ား၏ မ်က္မုန္းက်ိဳးျခင္းကိုလဲ သူတုိ႔က ခံၾကရေသးသည္။

"ခဏနားလိုက္ၾကဦးေလ... ညေနစာေလးဘာေလးစားၾကၿပီးမွ ဆက္ေျပာၾကတာပိုမေကာင္းဘူးလား..."

လင္းရေဝက ယခုႏွစ္ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သည္မုိ႔ သိမ္းလုိက္ေတာ့ေလဟု ေျပာလွ်င္မသင့္ေတာ္သည္မုိ႔ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ အေျခအေနကုိသင့္ေတာ္မည့္စကားတစ္ခြန္းကို ရေဝေသာ္ထိန္းေျပာ၏။ ထိုအခါက်မွ အစီအစဥ္အဆင္မေျပေသးသည့္ ကိစၥတြင္သာ အာရံုရွိေနသည့္ လင္းရေဝတစ္ေယာက္ အျခားသူမ်ားကို သတိထားမိေတာ့သည္။ ပင္ပန္းကာေခါင္းပူေနသည့္ မ်က္ႏွာမ်ားေၾကာင့္ သူ အားနာသြားရ၏။